Podróże Agnes

Jordania – Haszymidzkie Królestwo Jordanii (po arabsku Al-Mamlaka al-Urdunnijja al-Haszimijja) – to nieduże muzułmańskie państwo na Bliskim Wschodzie tworzące arabską monarchię konstytucyjną z Królem Abd Allah ibn Husajnem i Królowa Ranią al Abdullah. Aktualnie obowiązuje Konstytucja z 1 stycznia 1952 r. zgodnie z którą władzę wykonawczą sprawuje rząd z premierem mianowany przez króla, a władzę ustawodawczą powierzono Zgromadzeniu Narodowemu składającemu się z 2 izb – Izby Reprezentantów (110 członków w tym 6 kobiet) i Senatu (55 członków). Kadencja obu izb trwa 4 lata, ale różni się sposobem powoływania – senatorzy są powoływani przez króla, natomiast członkowie Izby Reprezentantów wybierani są w wyborach powszechnych.

„Portret Króla Jordanii ozdobiony flagą narodową Jordanii” Agnes M

„Flaga narodowa Jordanii na tle budynków mieszkalnych w Ammanie (Jordania)” Agnes M

„Flaga narodowa Jordanii niedaleko wejścia do Grobowca z Urną w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Flaga narodowa Jordanii przed wejściem na teren Petry (Jordania)” Agnes M

Terytorialnie Jordania zajmuje powierzchnię całkowitą około 90 tyś m2 i graniczy z kilkoma państwami m.in. z Syrią, Izraelem, Irakiem, Arabią Saudyjską i Zachodnim Brzegiem Jordanu. Jordania w niewielkiej części posiada również dostęp do Morza Czerwonego – zatoka w mieście Akaba.

„Widok na miasto Akaba (Jordania) a w tle kryształowo czyste Morze Czerwone” Agnes M

„Meczet w mieście Akaba (Jordania) w porcie nad Morzem Czerwonym” Agnes M

„Budynek będący siedzibą ASEZA (Aqaba Special Economic Zone Authority) – niezależna instytucja finansowa i ekonomiczna odpowiedzialna za zarządzanie, regulację i rozwój miasta Akaba, utworzona w Jordanii w 2001 r.” Agnes M

Powierzchnię Jordanii w przeważającej części pokrywają wyżyny a największy szczyt – Dżabal Umm ad Dami o wysokości 1854 m znajduje się w górach Dżabal-asz-Szara.

„Widok z daleka na dolinę Wadi Musa w pobliżu miasta Petra (Jordania)” Agnes M

„Skały w okolicach miasta Petra (Jordania)” Agnes M

 

„Widok z góry na zabudowania we współczesnym mieście Petra (Jordania)” Agnes M

„Wejście na plażę znajdującą się nad Morzem Martwym (Jordania)” Agnes M

„Widok z daleka na luksusowe hotele znajdujące się nad Morzem Martwym (Jordania)” Agnes M

„Jeden z kuracjuszy obłożony zdrowotnym błotem spacerujący nad Morzem Martwym (Jordania)” Agnes M

„Kuracjusze i turyści kąpiący się w Morzu Martwym (Jordania)” Agnes M

Południową i wschodnią część kraju pokrywają pustynie, dlatego tylko północna część Jordanii nadaje się do zamieszkania i uprawy rolnictwa bez potrzeby sztucznego nawadniania terenu.

„Przydrożne gospodarstwo rolne ze stadem owiec pilnowanym przez arabskiego pasterza w Jordanii” Agnes M

„Pastwiska z krowami  i ziemie uprawne w Jordanii” Agnes M

„Zielone doliny zamieszkiwane przez Jordańczyków” Agnes M

„Zielone i żyzne doliny oraz wysokie góry w Jordanii” Agnes M

„Panorama plantacji drzew oliwnych na przedmieściach jordańskiego miasteczka” Agnes M

„Zbliżenie plantacji drzewek oliwnych w Jordanii” Agnes M

„Pasterz pilnujący stada kóz w Jordanii” Agnes M

„Liczne stada owiec wypasane na polach w Jordanii” Agnes M

Jordania to niezwykły kraj pełen różnorodnych kontrastów. Z jednej strony główne miasta Jordanii na czele ze stolicą w Ammanie są bardzo nowoczesne a dzielnice z wysokimi drapaczami chmur przypominają te z Nowego Jorku. Z drugiej strony w małych jordańskich miasteczkach panują bardzo skromne warunki a ludność utrzymuje się głównie z rolnictwa i pasterstwa beduinów.

„Nowoczesny drapacz chmur znajdujący się w biznesowej dzielnicy w Ammanie (Jordania)” Agnes M

„Nowoczesne centrum komercyjne w Ammanie (Jordania)” Agnes M

„Dwa wieżowce w biznesowej dzielnicy w Ammanie (Jordania)” Agnes M

„Nowoczesny szklany budynek, w którym znajduje się McDonald’s w Ammanie (Jordania)” Agnes M

„Stada owiec wypasane na łąkach w Jordanii” Agnes M

„Fragment małego warsztatu, który jest bardzo skromnie urządzony w małej miejscowości w drodze do Jerash (Jordania)” Agnes M

„Fragment typowego małego jordańskiego miasteczka z targiem owocowo-warzywnym na ulicy i meczetem w tle” Agnes M

„Widok z góry na jedno z małych miasteczek w Jordanii” Agnes M

„Fragment drogi prowadzącej przez pustynię w Jordanii” Agnes M

„Ozdobna flaga narodowa Jordanii przy drodze prowadzącą dawną Drogą Królewską w Jordanii” Agnes M

„Pasterz wypasający swoje owce przy drodze w Jordanii” Agnes M

„Fragment pustyni w Jordanii” Agnes M

Charakterystyczny dla wszystkich miast w Jordanii jest szacunek i hołd oddawany portretom Króla Jordanii w mundurze lub z żoną i dziećmi. Przypomina to trochę oddawanie hołdu przywódcom komunistycznych rządów, ale zdaniem naszego jordańskiego przewodnika jest to szczere i dobrowolne wyrażenie wdzięczności Królowi Jordanii, który jest powszechnie lubiany przez większość Jordańczyków.

Największym atutem Jordanii są duże złoża bogactw naturalnych m.in. fosforyty, sole potasowe, rud żelaza, rud manganu i rud miedzi oraz ropy naftowej, których wydobycie wpłynęło na wspaniały rozwój gospodarki.

„Ogromny portret Króla Jordanii w jednym z miast w Jordanii” Agnes M

„Korona z wizerunkiem Króla Jordanii a obok portrety bogatych szejków jordańskich ozdabiające jeden ze sklepów w Jordanii” Agnes M

„Portret Króla Jordanii w koronie ozdobiony flagą narodową Jordanii” Agnes M

„Afisz z portretem Króla Jordanii w jednym z miast w Jordanii” Agnes M „Królewska korona ozdabiająca budynek prywatnej szkoły dla dziewcząt w Jordanii” Agnes M

„Brama wejściowa do meczetu ozdobiona zdjęciami króla Jordanii jeden portret przedstawia władcę Jordanii w mundurze” Agnes M

„Zdjęcie Króla Jordanii znajdujące się w przydrożnym sklepiku z pamiątkami w Jordanii” Agnes M

Bogactwo Jordanii wpłynęło na zainteresowanie tym krajem przez biednych i uchodźców z sąsiednich państw, dlatego też zaostrzono środki bezpieczeństwa i zastosowano skomplikowaną procedurę podczas przekraczania granicy. Dodatkowy wpływ na to ma trwający konflikt polityczny między Beduinami a napływową ludnością z Palestyny.

„Jeden z policyjnych patroli drogowych w Jordanii” Agnes M

„Policjant znajdujący się przed wjazdem do współczesnego miasta Petry (Jordania)” Agnes M

„Policyjna budka znajdująca się przy drodze niedaleko Ammanu (Jordania)” Agnes M

Ukształtowanie terenu i różnorodny pejzaż zadziwiają wszystkich, którzy odwiedzają Jordanię. Tylko tutaj możemy zobaczyć zarówno zielone płaskowyże z pasącymi się na nich owcami lub kozami a także spalone słońcem ogromne pustynie oraz doliny porośnięte bujną roślinnością, w których wybudowano domy zamieszkałe przez Jordańczyków.
Od zachodu rozpościera się Rów Jordanu w strefie ciepłego klimatu, położony na obszarze depresji aż 400 metrów pod poziomem morza czyli jest to najniżej położone miejsce na kuli ziemskiej. Najdalej wysuniętym na południe Jordanii jest miasto portowe Akaba znajdujące się nad pięknym Morzem Czerwonym w obszarze klimatu tropikalnego.

„Piękny widok na zatokę Akaba na Morzu Czerwonym w Jordanii” Agnes M

„Jedna z charakterystycznych zielonych taksówek w mieście Akaba (Jordania)” Agnes M

„Aleja z palmami w mieście Akaba i flaga narodowa Jordanii” Agnes M

„Tablica drogowa w dwóch językach – arabskim i angielskim informująca o kierunku w stronę miasta Akaba (Jordania)” Agnes M

„Droga wyjazdowa z miasta Akaba (Jordania)” Agnes M

Na wschód od doliny na zróżnicowanych wysokościach od 800 do 2000 m rozciąga się na całej długości Jordanii pas płaskowyżów w strefie klimatu chłodnego i wilgotnego. Właśnie tutaj znajdują się najpiękniejsze „Skarby Jordanii” czyli takie miasta jak Petra z cudownymi świątyniami z różowego piaskowca wykutymi w skale, Jerash (Gerasa) z przepięknie zachowanymi ruinami z czasów rzymskich – m.in. brama wjazdowa z Łukiem Triumfalnym, hipodrom, forum, teatr, cardo maximus, świątynie, ozdobne kolumny itp. oraz Madaba – z przepięknie zachowaną mozaiką posadzkową w kształcie mapy geograficznej dawnej Palestyny służącej pielgrzymom zmierzającym do Ziemi Świętej znajdującą się w kościele prawosławnym św Jerzego.

„Konie będące tradycyjnym środkiem transportu w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Wejście do sławnego wąwozu SIQ wyrzeźbionego wśród skał z różowego piaskowca w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Jeden z konnych powozów będący środkiem transportu dostępnym dla turystów odwiedzających miasto Petra (Jordania)” Agnes M

„Wąskie przejście w wąwozie SIQ pośród skał w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Nisza wotywna znajdująca się w wąwozie SIQ w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Turyści odpoczywający na ławce w wąwozie SIQ w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Promienie słońca przepięknie oświetlające skały z różowego piaskowca w wąwozie SIQ w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Autorka bloga na tle skał z różowego piaskowca w wąwozie SIQ w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Słońce przebijające się przez skały w wąwozie SIQ w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Przejście wąskim wąwozem SIQ w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Ostatni odcinek wąwozu SIQ przed wyjściem do słynnego Skarbca (Al-Khaznah) w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Ściany słynnego Skarbca (Al-Khaznah) widoczne z końcowego odcinka wąskiego wąwozu SIQ w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Pięknie oświetlony słońcem Skarbiec (Al-Khaznah) wykuty w skale z różowego piaskowca w Petrze (Jordania)”  Agnes M

„Wejście do Skarbca (Al-Khaznah) wyglądającego jak świątynia ze złota ze względu na oświetlenie promieniami słońca – Petra (Jordania)” Agnes M

„Górna część Skarbca (Al-Khaznah) w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Autorka bloga przed wejściem do Skarbca (Al-Khaznah) w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Turyści zmierzający dalszą częścią wąwozu w stronę Grobowców Królewskich wykutych w skale w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Widok na Grobowiec z Siedemnastoma Grobami w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Osiołek pożywiający się przy tzw Drodze Fasadowej w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Ruiny Teatru z I w. n.e. w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Dwa wielbłądy odpoczywające przy tzw Drodze Fasadowej w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Beduinka z dzieckiem w pobliżu zejścia z wysokiej skały Grobowca z Urną w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Znajdujący się na wysokiej skale wykuty głęboko w piaskowcu tzw Grobowiec z Urną z 70 r. n.e. znajdujący się w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Sklepik z pamiątkami znajdujący się na górze przed wejściem do Grobowca z Urną w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Przepiękny widok z góry z Grobowca z Urną w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Panorama z góry niedaleko tzw Grobowca z Urną w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Tradycyjny sklepik z pamiątkami a obok na skale portret Króla Jordanii i flaga narodowa Jordanii znajdujący się przed wejściem do tzw Grobowca z Urną w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Strażnik pilnujący wejścia do tzw Grobowca z Urną w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Fragment skał z różowego piaskowca wraz z Grobowcem Korynckim w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Dolna część Grobowca Pałacowego w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Panorama Grobowców Królewskich w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Droga prowadząca do ruin zabytkowego Kościoła Bizantyjskiego w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Widok z daleka na Grobowce Królewskie wykute w skale z różowego piaskowca w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Fragmenty ruin Kościoła Bizantyjskiego w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Fragment zabytkowej mozaiki posadzkowej z Kościoła Bizantyjskiego w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Fragment skał z różowego piaskowca, w których wykuto grobowce znajdujący się w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Widok z góry z okolic ruin Kościoła Bizantyjskiego w stronę tzw Dolnego Miasta w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Karawana wielbłądów przechodząca wzdłuż ruin tzw Dolnego Miasta w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Panorama przedstawiająca wszystkie Grobowce Królewskie w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Osiołki pasące się na wzgórzu niedaleko Kościoła Bizantyjskiego a w tle Dolne Miasto w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Beduini przemieszczający się po górach na osiołkach w okolicy Dolnego Miasta w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Ruiny Pałacu Córki Faraona w Dolnym Mieście w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Beduiński sklepik z pamiątkami znajdujący się po drodze do Muzeum Skały w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Beduiński sklepik z pamiątkami, w którym kupiłam słonia wyrzeźbionego w skale zmieniającej kolor pod wpływem wody” Agnes M

„Interesujące kształty wyrzeźbionych skał po drodze podczas wejścia na górę w stronę Monastyru (Al-Deir) w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Przepiękny Monastyr (Al-Deir) znajdujący się na górze, na którą trzeba się wspiąć po ok. 2 godz. wspinaczce – Petra (Jordania)” Agnes M

„Autorka bloga na tle Monastyru (Al-Deir) w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Pięknie oświetlone zachodzącym słońcem skały z różowego piaskowca w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Pięknie oświetlone zachodzącym słońcem Grobowce Królewskie widoczne z poziomu tzw Dolnego Miasta w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Wielbłądy zmierzające z turystami od Dolnego Miasta w stronę Skarbca (Al-Khaznah) w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Fragment Grobowców Królewskich w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Skały z różowego piaskowca po zachodzie słońca w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Zejście z góry, na której znajduje się Monastyr (Al-Deir) w Petrze (Jordania)” Agnes M

 

„Pies znajdujący się przed jednym z grobowców w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Powrót po zachodzie słońca w kierunku wąwozu SIQ w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Skały z różowego piaskowca pięknie oświetlone zachodzącym słońcem w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Grobowce Królewskie po zachodzie słońca w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Droga powrotna w stronę wąwozu SIQ w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Jedna z tablic informacyjnych w dwóch językach znajdująca się w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Sklep z pamiątkami w Petrze (Jordania) tuż przed zamknięciem”Agnes M

„Powrót w stronę wąwozu SIQ w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Sklep z pamiątkami w formie różnych butelek z piaskiem przedstawiającym różne pustynne obrazy w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Wejście do jednego z grobowców wykutych w skale z różowego piaskowca w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Fragmenty ozdobnych fasad grobowców w skale w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Fragment skały z różowego piaskowca po zachodzie słońca – Petra (Jordania)” Agnes M

„Fragmenty skał i kamieni z różowego piaskowca w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Flagi narodowe Jordanii i pamiątkowe koszulki z zabawnymi napisami w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Flagi narodowe Jordanii wywieszone w Petrze” Agnes M

„Łuk Triumfalny z czasów rzymskich w mieście Jerash (Jordania)” Agnes M

„Ruiny rzymskich kolumn na  terenie miasta Jerash (Jordania)” Agnes M

„Zdjęcie w środku wielkiego rzymskiego Forum i fragmenty zabytkowych kolumn w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Wspaniale zachowany wodotrysk Nimfeum z końca II w. n.e. w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Spacer uliczkami Cardo Maximus w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Pięknie zdobione fragmenty kolumn w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Ruiny w pobliżu Kościoła Św. Kosmy i Damiana na wzgórzu w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Fragmenty starożytnych kolumn na tle nowego współczesnego miasta w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Widok całościowy z góry na Forum z placem Owalnym w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Wnętrze Teatru Południowego obok świątyni Zeusa w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Zejście ze wzgórza na Plac Owalny z kolumną zwieńczoną metalowym fryzem w Forum w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Widok na Bramę Południową w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Fragment Hipodromu rzymskiego w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Mozaika posadzkowa z Madaby (Jordania), która przedstawia dawną Palestynę” Agnes M

„Zbliżenie fragmentu mozaiki z Madaby (Jordania) wraz z legendą mapy” Agnes M

„Zbliżenie fragmentu mapy w formie mozaiki z Madaby (Jordania)” Agnes M

„Piękny zachód słońca w okolicy stolicy Jordanii – Ammanu” Agnes M

Na wschód od tej doliny ciągnie się rozległa pustynia wschodnia charakteryzująca się suchym klimatem i roślinnością stepową. Tereny te zamieszkują ludzie zwani „bedu”, dlatego też ludy zamieszkujące pustynie nazywamy beduinami.

„Fragment pustyni w Jordanii a w tle góry” Agnes M

„Pustynia zamieszkiwana przez Beduinów w Jordanii” Agnes M

„Nieliczna roślinność rosnąca na terenach pustynnych w Jordanii” Agnes M

„Pustynne góry w Jordanii” Agnes M

„Fragment terenów pustynnych w Jordanii” Agnes M

„Przydrożna roślinność a w tle pustynne góry w Jordanii” Agnes M

„Fragment tzw Drogo Królewskiej prowadzącej przez pustynię w Jordanii” Agnes M

„Pustynia w Jordanii z fragmentem pustynnych traw w Jordanii” Agnes M

Dolina Jordanu od ponad 5 tyś lat odgrywa strategiczną rolę dla wielu państw położonych w tej części Półwyspu Arabskiego na Bliskim Wschodzie ze względu na 3 rzeczy: 1) zasoby wodne, 2) żyzne ziemie i 3) bogate złoża mineralne (bitum, sól i miedź). Od najdawniejszych czasów północ i południe kraju łączyła słynna do dziś Droga Królewska, która prowadziła dawnym szlakiem handlowym świata starożytnego m.in szlak jedwabny i szlak korzenny.

„Początek tzw Drogi Królewskiej prowadzącej dawnym szlakiem handlowym w Jordanii” Agnes M

„Droga Królewska prowadząca w kierunku stolicy Jordanii – Ammanu” Agnes M

„Dalszy odcinek Drogi Królewskiej w Jordanii” Agnes M

„Fragment Drogi Królewskiej prowadzącej przez pustynię w Jordanii” Agnes M

„Arabski napis ułożony z kamieni na pustyni w Jordanii” Agnes M

„Wiadukt na nowoczesnym odcinku dawnej Drogi Królewskiej prowadzącej na południe Jordanii do portu Akaba (Jordania)” Agnes M

Ze względu na te różnorodne uwarunkowania geograficzne i ekonomiczne Jordania była krajem budzącym duże zainteresowanie ludzi, którzy ją chętnie zamieszkiwali wpływając na rozwój wielu kultur. Ogromny wpływ wywarły kultury Egiptu, Rzymu, Bizancjum i Islamu. Inne kultury zrodziły się tu dzięki autochtonicznym ludom Nabatejczyków, których wspaniałe świątynie możemy do dziś oglądać w Petrze. Kultura indyjska i perska nie wywarła bezpośredniego wpływu, ale zakorzeniła się w sztuce Jordanii. Dzięki współczesnym badaniom archeologów wiemy, że wszystkie te kultury wzajemnie się przenikały łącząc tradycje o różnorodnym rodowodzie. Przykładowo piękna świątynia Artemidy w Jerash została zbudowana wysoko na szczycie wzgórz  ze względu na tradycje Bliskiego Wschodu. Natomiast przepiękne arcydzieła wykute w skale w mieście Nabatejczyków Petrze zostały prawdopodobnie zaprojektowane przez rzymskich architektów a z kolei miejsca kultu i grobowce królów charakteryzują kulturę egipską.

„Jeden z grobowców królewskich tzw Grobowiec z Urną – wykuty przez Nabatejczyków w skale z różowego piaskowca w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Świątynia Artemidy zbudowana na wysokim wzgórzu w Jerash (Jordania)” Agnes M

W Jordanii możemy odkrywać pierwsze ślady ludzkiego osadnictwa i malowidła naskalne przedstawiające zwierzęta i sceny z polowań. Dopiero w latach 3000-2900 p.n.e. w epoce brązu pojawiły się niewielkie miasta ogrodzone wysokimi murami obronnymi z wieżami obronnymi, które odkryli naukowcy w mieście Zerakhon, Jawa i Lehhun.
Na początku epoki żelaza w Jordanii powstały małe królestwa – Ammon, Moab i Edom. Rozwinęły się jako samodzielne państwa-miasta aby następnie ulec wpływom Asyrii, Babilonii i Persji. Z tego okresu pochodzą duże zbiory ozdobnej ceramiki, kamienne rzeźby, klejnoty i przedmioty z metalu.W epoce żelaza Jordania poddana była władzy perskich cesarzy z dynastii Achmenidów. Kolejne tysiąclecie od momentu najazdu w 332 r.n.e. wojsk Aleksandra Wielkiego zostało zdominowane przez cywilizację grecko-rzymską.
W VI i V w. p.n.e. w południowej części Jordanii koczowniczy arabscy Nabatajczycy wywodzący się z pn Arabii i pd Jordanii wyparli stamtąd Edomitów założyli Królestwo Nabatejskie. W II w. p. n. e. stolica Królestwa Nabatejskiego Petra zdobyła międzynarodową sławę ze względu na swe piękno i bogactwo ukryte w skarbcach świątyni wykutych w skałach z różowego piaskowca. Petra aż do dziś zachowała swe niesamowite piękno i składa się aż z 800 zabytków stanowiących dzieła sztuki nabatejskiej z napływowymi kulturami grecko-rzymskimi  i egipsko-asyryjskimi. Nabatejczycy stworzyli ogromne i bogate Królestwo dzięki rozwojowi handlu i wykorzystywaniu nowych technologii. Z tego okresu zachowały się liczne rzeźby, ceramika i napisy nagrobne. Petra słynie aż do dziś ze wspaniałych mauzoleów królewskich czyli wielkich grobowców wykutych w skale, ale charakteryzuje ją również rozbudowana infrastruktura miejska – m.in. świątynie, teatry, termy, domy mieszkalne z siecią kanalizacji złożoną z kanałów, zbiorników wodnych i studni. Fascynujące do dziś wejście na teren miasta Petry prowadzące przez wąski i zawiły korytarz między spadzistymi skalnymi ścianami tworzący kanion o długości 1,2 km spełniał funkcję obronną i chronił bogactwa Petry przed atakami.

„Wąski wąwóz SIQ tworzący kanion wzdłuż skał z różowego piaskowca w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Panorama grobowców królewskich wykutych w skale z różowego piaskowca w Petrze (Jordania)” Agnes M

W 63 r. p. n. e. udało się wojskom rzymskim pod dowództwem Cesarza Pompejusza zdobyć tereny północnej Jordanii i południowej Syrii oraz przejąć kontrolę nad słynnym Dekapolis (Dziesięć Miast). Odtąd Jordania i wsch. część basenu Morza Śródziemnego weszła w skład południowo-wschodnich prowincji Cesarstwa Rzymskiego. Dla Jordanii były to czasu wspaniałego rozwoju gospodarki, handlu i stabilizacji politycznej tzw. pax romana co wpłynęło na rozbudowę miast na czele z Jerash (Gerasa) z przepięknie zachowanymi zabytkami aż do dziś odkopanymi przez archeologów i udostępnionymi do zwiedzania turystom. Niedaleko miast budowano forty obronne a mniejsze miasteczka utrzymywały się głównie z rolnictwa. Cesarz rzymski Trajan doceniał strategiczne znaczenie Drogi Królewskiej i w II w. n.e. zarządził pokrycie jej brukiem i rozbudowę na drogę dwupasmową, dzięki czemu rzymskie legiony były w szybszy sposób zaopatrywane w niezbędną żywność, sprzęt, broń itp. Wpływ kultury rzymskiej widoczny był w typowym układzie miast z ich ortogonalną siatką ulic, placami, rynkami i świątyniami budowanymi wysoko na szczytach wzgórz dominujące nad miastami. W większych miastach oficjalny język urzędowy aramejski zastąpiono językiem greckim.
Najlepiej zachowane do czasów współczesnych ruiny z czasów rzymskich znajdują się w mieście Jerash (Gerasa), oddalone ok 50 km na północ od stolicy Jordanii – Ammanu. W okresie od II w. p.n.e. do IX w. n.e. Jerash było zamieszkiwane nieprzerwanie a ludność tam zamieszkująca nadawała różne nazwy swemu miastu. W I w. p.n.e. autochtoniczna ludność pochodzenia arabsko-semickiego nazwała miasto – „Garshu”. Następnie osada hellenistyczna w II w.p.n.e. została nazwana „Antiochia nad Chrysorhoas” czyli dosłownie „nad Złotą Rzeką”. Natomiast Rzymianie zmienili arabską nazwę „Garshu” na zhellenizowaną „Geraza”. Ostatecznie pod dopiero pod koniec XIX w. lokalna ludność arabska i czerkieska helleńską nazwę „Geraza” przekształciła w arabską „Jerash” (Dżerasz).

„Fragment dawnej świątyni na tle współczesnego miasta Jerash (Jordania)” Agnes M

„Fragment ozdobnej kolumny rzymskiej na tle współczesnego miasta Jerash (Jordania)” Agnes M

W 324 r. n.e. w momencie utworzenia Cesarstwa Bizantyjskiego w Jordanii nastąpił pokój i stabilizacja polityczna. W dziedzinie kultury i sztuki nastąpiły zmiany, ponieważ we wszystkich miastach wzniesiono kościoły bizantyjskie z pięknie zdobionymi mozaikami posadzkowymi, które zachowały się do czasów współczesnych w Jerash i Petrze. Największy rozwój w sztuce zajmującej się zdobieniami mozaik nastąpił na przełomie V i VI w n.e. Mozaiki przedstawiały różne motywy życia codziennego głównie sceny z życia wsi, postacie ludzkie i zwierzęta.
W VII w. n.e. Jordania dostała się pod panowanie islamu czyli doktryny polityczno-religijnej, która została zapoczątkowana w pd części Półwyspu Arabskiego. W 661 r.n.e. w Damaszku zaczęła swe panowanie dynastia  Umajjadów wskutek czego Jordania zbliżyła się do ważnych i świętych miast: Mekki i Medyny. Od tego czasu w Jordanii rozwinęła się na dużą skalę religia islamu a językiem dominującym w państwie był język arabski. Gospodarka Jordanii miała dwa główne źródła czyli handel i rolnictwo. Rozbudowano dawne osiedla bizantyjskie a miasta we wschodniej części kraju na pustyni połączono nowoczesnym systemem irygacyjnym przypominającym kanalizację Nabatejczyków. Powstały zamki na pustyni na zachód od Ammanu łącząc trasy karawan pustynnych z Damaszku na Półwysep Arabski. Na przełomie VII i VIII w. n.e. rozwinął się handel z Chinami i Pn Afryką w porcie Akaba w pd Jordanii. Natomiast od początku 750 r. n.e. przez kolejne osiem wieków podczas panowania takich dynastii jak Abbasydzi, Fatymidzi, Ajjubidzi i Mamelucy na terenie Jordanii spowolniono rozwój technologiczny i rzemiosła a ludność trudniła się głównie rolnictwem w skromnych gospodarstwach na wsi. Pod koniec panowania dynastii Ajjubidów i Mameluków nastąpił rozwój przemysłu opartego na produkcji trzciny cukrowej. Pozwoliło to podnieść się Jordanii z upadku, który nastąpił w okresie krucjat.
W XVI w. Mamelukowie zostali pokonani przez Cesarza Ottomana a Jordania weszła odtąd w skład Cesarstwa Ottomańskiego aż do klęski w Ottomanów w 1918 r.
Od tego momentu zaczęło się kształtować nowoczesne państwo Jordanii.

„Zdjęcie zrobione zaraz po wschodzie słońca w mieście Nazaret (Izrael)” Agnes M

„Panorama miasta Nazaret (Izrael) niedługo po wschodzie słońca” Agnes M „Widok z góry na rozciągającą się wokół Dolinę Jezreel (Izrael)” Agnes M

„Widok z góry na pola uprawne w Dolinie Jezreel (Izrael)” Agnes M

„Tablica drogowa z nazwą miasta Afula (Izrael) w 3 językach:hebrajskim, arabskim i angielskim” Agnes M „Żyzne ziemie położone w Dolinie Jezreel (Izrael)” Agnes M „Wzgórza gór w okolicy Doliny Jezreel (Izrael)” Agnes M

„Zjazd z obwodnicy na drogę krajową nr 71 prowadzącą do przejścia granicznego z Jordanią”Agnes M

„Rondo prowadzące w kierunku granicy izraelsko-jordańskiej” Agnes M

„Zjazd w stronę przejścia granicznego i taksówka z izraelską tablicą rejestracyjną” Agnes M

Od początku mojego pierwszego pobytu w Izraelu bardzo charakterystyczną rzeczą rzucającą się w oczy niemal od początku była niezliczona ilość samochodów jeżdżących na tablicach izraelskich. Właściwie to można stwierdzić iż nie spotyka się tam niemal samochodów z obcymi
rejestracjami innych państw. Przypominając sobie tą skomplikowaną i niezbyt wygodną procedurę na granicy spokojnie przyjęłam podobne restrykcyjne wytyczne podczas przekraczania granicy Izraelsko-jordańskiej. Na początek wysiedliśmy z naszego autokaru i zostaliśmy przewiezieni na teren granicy z Jordanią małymi busami. Następnie wyrywkowo żądano od nas jakiś dodatkowych informacji dotyczących szczegółowych danych osobowych. Procedura na granicy była oczywiście dosyć długa i skomplikowana ze względu na dużą ilość uciekinierów z sąsiednich biedniejszych krajów wprowadzono znaczne restrykcje. Nawet termin ważności wiz turystycznych został skrócony z 3 miesięcy do 1 miesiąca. Ponadto przydzielono
nam naszego indywidualnego jordańskiego przewodnika, który towarzyszył nam podczas całego pobytu na terenie Królestwa Jordanii. Dodatkowo przy okienku paszportowym specjalny aparat robił każdemu z uczestników wycieczki zdjęcia ze względów bezpieczeństwa. Wtedy zrozumiałam, że Królestwo Jordanii to jednak zupełnie inny egzotyczny kraj, w którym obowiązują dziwne dla nas Europejczyków dodatkowe restrykcyjne wymagania.

„Grupa dzieci pilnowana przez nauczycielki przed wejściem na teren ruin w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Grupa nastolatek podczas zwiedzania ruin w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Kolejna grupa młodzieży wchodząca na teren ruin w Jerash (Jordania) pilnowana przez jordańskiego policjanta”  Agnes M

kozy. Moje pierwsze spostrzeżenie dotyczące jordańskiej gospodarki było takie, że kraj ten jest ogólnie biedniejszy niż Izrael i utrzymuje się głównie z rolnictwa i drobnego handlu. Mijane przez nas po drodze do stolicy małe miasteczka nie były zbyt dobrze rozwinięte. Ludność zamieszkująca te miasta była skromnie i tradycyjnie ubrana, budynki były w złym stanie a w centrum tych miast zauważyć można było zaledwie kilka sklepów oraz ogromne portrety Króla
Jordanii często wraz z całą rodziną królewską.

„Krowy pasące się przy jordańskiej drodze niedaleko przejścia granicznego Izrael-Jordania” Agnes M

„Zielone tereny przy jednej z dróg w Jordanii” Agnes M

„Tereny nizinne w Jordanii a w tle zabudowa mieszkaniowa w jordańskiej miejscowości” Agnes M

Jerash (Dżerasz, dawniej Gerasa) – Miasto ze wspaniale zachowanymi ruinami budowli i teatru rzymskiego oraz świątyni położonych na wysokim wzgórzu, oddalone około 50 km od obecnej stolicy Jordanii – Ammanu.

 Miasto Gerasa założył Aleksander Wielki w IV w p.n.e. Początki miasta datowane są na 70 r. n.e., gdy wojska rzymskie pod dowództwem Pompejusza zajęły miasto. Wtedy rozbudowano miasto zgodnie z zabudową typową dla rzymskich miast z główną ulicą Cardo Maximus z wysokimi kolumnami przeciętą licznymi bocznymi uliczkami po obu stronach. W czasach panowania Rzymian w mieście zwanym Gerasa(Geraza) mieszkał słynny neopitagorejski filozof Nikomachos z Gerazy (II w. n.e.). W tym okresie, gdy w mieście panował cesarz rzymski Trajan Geraza przeżywała czasy największego rozwoju. Po zdobyciu w 106 r. n.e. miasto Geraza włączono do nowej prowincji rzymskiej zwanej Arabią (Skalistą). W epoce Cesarstwa Bizantyjskiego miasto Geraza zostało przebudowane i wzniesiono w nim siedem nowych kościołów chrześcijańskich. Następnie w 614 r. n.e. miasto Geraza zdobyli Sasanidzi a od roku 636 n.e. zostało podbite przez Arabów. Miasto leży w rejonie często nawiedzanym przez trzęsienia ziemi a największe z nich w 749 r. n.e. niemal całkowicie zniszczyło miasto Gerazę. W 1806 roku niemiecki archeolog Ulrich Seetzen odkrył ruiny miasta Gerazy obecnie nazywanego Jerash i wtedy rozpoczęto prace wykopaliskowe oraz stopniową rekonstrukcję budowli z czasów rzymskich.

Pierwszą monumentalną budowlą zgodnie z tradycjami rzymskimi jest zachowany do dnia dzisiejszego i zrekonstruowany  ogromny Łuk Hadriana wznoszący się w odległości 450 m na południe od murów miasta. Łuk Hadriana wznosi się obok imponującego Hipodromu, którego południowa część została poddana rekonstrukcji. Następnie ogromna brama tzw. Brama Południowa prowadzi zwiedzających w kierunku rozległego asymetrycznego placu zwanego Placem Owalnym z długim portykiem jońskim. Od strony zachodniej Plac Owalny od strony zachodniej góruje nad placem Świątynia Zeusa z I w. n.e. Na zachód od niej również na wysokim wzgórzu nad miastem góruje ogromny Teatr Południowy z II w. n.e. Po zejściu w dół przechodzimy przez Plac Owalny, który stanowi początek największej ulicy tzw. Cardo Maximus ciągnącej się na długość 800 m.W dawnych czasach wzdłuż Cardo Maximus usytuowane były targowiska, budowle miejskie, świątynie, wodotryski, nimfeum i inne obiekty użyteczności publicznej. Następnie przechodzimy na teren ogromnego Forum zwanym Agora, na środku której umieszczono dużą kolumnę na kwadratowym cokole zwieńczonej fryzem z metalu. Dochodzimy do skrzyżowania Tetrapylonu Południowego z decumanus południowym czyli bogato zdobioną rzeźbiarsko fasadą świątyni rzymskiej, którą przekształcono w czasach bizantyjskich w kościół tzw. Katedrę. Mijamy położone wzdłuż Cardo Maximus – ozdobiony w ornamenty wodotrysk miejski czyli Nimfeum. Pozostałe rzymskie budowle to imponujące Termy Zachodnie, Tetrapylon Południowy dawniej przykryty kopułą i tworzący skrzyżowanie z decumanus północnym oraz tzw mały Teatr Północny i północna ulica kolumnadowa prowadząca w kierunku Bramy Północnej.

W epoce bizantyjskiej za czasów cesarza Justyniana Wielkiego część rzymskich budowli została przekształcona w kościoły chrześcijańskie. Wybudowano również nowe kościoły z kamienia, pochodzącego z kolumn, które uległy zniszczeniu podczas nawiedzających miasto trzęsień ziemi. Na wzgórzu w Jerash od strony zachodniej rozpościera się kompleks trzech kościołów pod wezwaniem Św Jerzego, Św Jana Chrzciciela oraz Św. Kosmy i Św Damiana ze słynnymi mozaikami z VI w. n.e.

 Po lewej stronie od wejścia przez Łuk Triumfalny weszliśmy przez wąskie przejście zakończone u góry sklepieniem w formie łuku na teren ogromnego Hipodromu, gdzie dodatkową atrakcją była przejażdżka na koniu za dodatkową opłatą. Hipodrom został wzniesiony w latach między I a III w. n. e. i mógł pomieścić widownię aż do 15 tysięcy widzów. Wymiary hipodromu to aż 244 na 50 metrów, który kiedyś wykorzystywany był jako ogromna arena do gry w polo. Następnie przeszliśmy dalej podziwiając pięknie zachowane mozaiki i przeróżne fragmenty odkopanych ozdobnych kolumn. 

„Pozostałości dawnych budowli znalezione podczas prac archeologów w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Ładnie zachowane części mozaik posadzkowych w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Ruiny starożytnego kościoła wraz z mozaikami posadzkowymi w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Opis wraz z mapą dotyczący starożytnego kościoła z mozaikami w Jerash (Jordania)” Agnes M

 

„Widok na współczesne zabudowania w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Budynek Ministerstwa Turystyki ozdobiony jordańską flagą narodową w Jerash (Jordania)”

„Meczet zwieńczony niebieską kopułą w środku nowoczesnego miasta Jerash (Jordania)” Agnes M

„Nasz przewodnik opłacający wstęp na teren stanowiska archeologicznego w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Autorka bloga na tle ruin jednej ze świątyń na wzgórzu w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Widok na tzw Bramę Południową w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Zbliżenie świątyni Zeusa na wzgórzu w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Nauczycielka jordańskich uczennic w płaszczu i tradycyjnej chuście w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Zabudowania wzdłuż tzw Bramy Południowej w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Wysoki mur wzdłuż wzgórza w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Turyści zmierzający w stronę tzw Placu Owalnego w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Turyści kierujący się w stronę Placu Owalnego dwoma drogami górną i dolną w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Jordańskie uczennice na tle kolumn na tzw Placu Owalnym w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Widok z boku na wzgórze świątynne w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Rzędy ozdobnych kolumn na tzw. Placu Owalnym w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Widok na kolumny na tzw. Placu Owalnym w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Zbliżenie kolumn wraz z posadzką zbudowaną z charakterystycznych płyt w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Widok od strony tzw Placu Owalnego w kierunku Bramy Południowej w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Widok z daleka na Świątynię Zeusa na wzgórzu w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Przejście z tzw Placu Owalnego w Jerash (Jordania) na wzgórze w kierunku Teatru Południowego” Agnes M

„Autorka bloga obok kolumny na środku tzw, Placu Owalnego w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Autorka bloga na tle Świątyni Zeusa z lat 162-163 n.e. położonej na wzgórzu w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Zbliżenie kolumn przed Świątynią Zeusa na wzgórzu w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Charakterystyczna kamienna posadzka tzw Placu Owalnego w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Autorka bloga na tle pozostałości ozdobnych kolumn w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Nasza grupa idąca szeroką ulicą tzw. Cardo Maximus w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Ogromne kolumny niedaleko Cardo Maximus w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Fragmenty ozdobnych kolumn znaleziono niedaleko Macellum w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Imponujące kolumny stanowiące fragment tzw Macellum w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Piękny czerwony mak ukryty wśród starożytnych kolumn w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Maki ukryte w trawie pomiędzy pozostałościami kolumn w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Ozdobne fragmenty dawnych kolumn w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Autorka bloga na tle kolumn niedaleko tzw Macellum w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Mapa wraz z opisem przedstawiającym kolejny fragment starożytnych świątyń w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Nasza grupa przechodzi w stronę placu z Tetrapylonem Południowym w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Plac wraz z monumentalnym Tetrapylonem Południowym złożonym z czterech filarów w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Pięknie oświetlona słońcem główna ulica czyli tzw. Cardo Maximus w kierunku Teatru Północnego w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Monumentalne kolumny zbudowane w dwóch rzędach po obu stronach tzw Cardo Maximus w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Starożytna kolumna na tle zabudowań współczesnego miasta Jerash (Jordania)” Agnes M

„Ogromne kolumny zbudowane wzdłuż tzw Cardo Maximus w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Autorka bloga na tle kolumn tzw Katedry z połowy IV w. n.e. w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Widok na monumentalny wodotrysk czyli tzw Nimfeum w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Zbliżenie fragmentu ozdobnej misy tworzącej ogromne Nimfeum w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Widok na górną część Nimfeum zakończoną ozdobnymi kolumnami w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Nasza wycieczka kieruje się w stronę tzw Teatru Północnego w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Fragment ozdobnych kamiennych liści stanowiących cześć kolumny w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Mapa wraz z opisem starożytnego kościoła w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Fragmenty pięknie zdobionych kolumn na tle nowoczesnej zabudowy w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Nasza grupa blisko schodów prowadzących na szczyt wzgórza, na którym znajduje się Świątynia Artemidy w Jerash (Jordania)” Agnes M

Przeszliśmy dalej i powoli zbliżyliśmy się do kolejnej imponującej budowli, która składała się z
dwóch ogromnych ścian tzw. propyleje a w środku, gdy podeszliśmy bliżej zobaczyła ogromne schody prowadzące w górę. Z daleka podziwiliśmy jeszcze pozostałości dawnego Teatru rzymskiego tzw. Teatru Północnego wybudowanego w 165 r. p.n.e. a rozbudowanego w 235 r. p.n.e. Teatr Północny mógł pomieścić widownię do 1600 osób. Obecnie ściana proscenium została odtworzona i znajdowała się na końcu ulicy Cardo Maximus, po bokach której ustawiono liczne ozdobne kolumny. W pewnej chwili nasz przewodnik zaproponował, że kto chce może wejść do góry po schodach a druga część grupy pójdzie z nim dołem w stronę Tetrapylonu Północnego i wszyscy spotkamy się przy wyjściu. Nie czekając na podział grupy zaczęłam wspinać się po tych schodach, które wydawały się nie mieć końca. Schody zostały zbudowane w bardzo oryginalny sposób, gdyż za każdym fragmentem wydawało się, że schody się kończą i już osiągnęliśmy szczyt a tu niespodziewanie zaczynały się kolejne stopnie schodów i jeszcze następne aż do szczytu na wzgórzu Jerash. Wreszcie dotarłam na szczyt i nagle zobaczyłam przed sobą ogromną przestrzeń w kształcie prostokąta tworzącą  „tenemos” tzw. okręg święty a na wprost od wejścia zauważyłam
w oddali przepiękną świątynię Artemidy ozdobioną kolumnami, które lśniły jak złoto w jordańskim słońcu. Właściwe miejsce kultu w świątyni Artemidy znajduje się na podwyższeniu z wysokimi ponad 20 metrowymi kolumnami korynckimi a przed wejściem umieszczono ołtarz do składania ofiar. Blisko świątyni znajdowały się ruiny trzech kościołów wzniesionych ok. 533 r. n.e. pod wezwaniem Św Jerzego, Św Kosmy i Św Damiana z przepięknie zachowanymi mozaikami podłogowymi z czasów Bizancjum. Za świątynią Artemidy w kierunku południowym znajdują się ruiny Kościoła Św Teodora wraz z tzw. Dziedzińcem z fontanną, który został wybudowany w V w. n. e. Idąc dalej w kierunku północnym możemy dojść do ruin dawnego Teatru Północnego, który funkcjonował od 165 r. n.e. aż do przełomu V-VI w .n.e. Nie mieliśmy zbyt dużo czasu a świątynia Artemidy i kościoły znajdowały się dużej odległości od siebie, rozmieszczone na ogromnym obszarze, dlatego szybko je zwiedziliśmy i zrobiliśmy pamiątkowe zdjęcia.

 

„Widok z boku na kolumny za którymi ukrywają się ogromne schody na wzgórze do Świątyni Artemidy w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Pamiątkowe zdjęcia na schodach przed wejściem do Świątyni Artemidy w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Widok w dół schodów prowadzących do Świątyni Artemidy w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Ostatnia część schodów prowadzących do Świątyni Artemidy w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Widok z daleka na schody a w tle panorama współczesnego miasta Jerash (Jordania)” Agnes M

„Zbliżenie schodów na wzgórzu w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Szeroki plac rozciągający się od schodów aż do Świątyni Artemidy – widok w kierunku współczesnego Jerash (Jordania)” Agnes M

„Schody na wzgórzu wraz z kilkoma kolumnami prowadzącymi do świątyni w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Widok z daleka na Świątynię Artemidy na wzgórzu w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Ozdobne kolumny przed wejściem do Świątyni Artemidy w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Świątynia Artemidy na wzgórzu w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Fragmenty kolumn na wzgórzu na tle współczesnego miasta Jerash (Jordania)” Agnes M

„Panorama z góry na współczesne miasto Jerash (Jordania)” Agnes M

„Kolumny na wzgórzu w Jerash (Jordania) niedaleko ruin Kościołów Św Kosmy i Damiana” Agnes M

„Kolumny rozciągające się na wzgórzu w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Panorama rozciągająca się wokół kolumn na wzgórzu w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Ruiny kościoła Św Jana Chrzciciela i Św Jerzego na wzgórzu w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Przepiękna panorama rozciągająca się ze wzgórza w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Nasza grupa schodzi ze wzgórza w kierunku Teatru Południowego w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Stado kóz pasące się na łące wysoko na wzgórzu w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Stado kóz na wzgórzu w Jerash (Jordania) a w tle nowe budynki współczesnego Jerash (Jordania)” Agnes M

„Zbliżenie budynków współczesnego miasta Jerash (Jordania)” Agnes M

„Widok z góry na mury otaczające Teatr Południowy w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Kolumny na wzgórzu w Jerash (Jordania) na tle współczesnego miasta” Agnes M

„Ruiny starożytnych budowli widoczne ze wzgórza w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Wieża meczetu w nowoczesnej części współczesnego miasta Jerash (Jordania)” Agnes M

„Widok z góry na zabudowę współczesnego miasta Jerash (Jordania)” Agnes M

„Starożytne kolumny widoczne na tle współczesnego miasta Jerash (Jordania)” Agnes M

„Widok z góry ze wzgórza na tzw Plac Owalny w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Panorama ze wzgórza na kolumny na Placu Owalnym w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Panorama ze wzgórza w Jerash (Jordania) i widok na Plac Owalny a w tle Świątynia Zeusa” Agnes M

„Widok ze wzgórza na Plac Owalny w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Autorka bloga na tle Placu Owalnego w Jerash (Jordania) widocznego ze wzgórza” Agnes M

„Autorka bloga a w oddali stado kóz z pasterzem na wzgórzu w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Widok ze wzgórza przed Teatrem w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Wejście na teren Teatru Południowego w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Widok z daleka na ogromną widownię Teatru Południowego w Jearsh (Jordania)” Agnes M

„Pozostałości ruin na terenie stanowiska archeologicznego w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Jordańska orkiestra tradycyjna wewnątrz Teatru Południowego w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Jordańczycy grający na kobzach tradycyjną jordańską muzykę w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Autorka bloga z jordańskimi uczennicami wewnątrz Teatru Południowego w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Grupa jordańskich nastolatek wewnątrz Teatru Południowego w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Fragment ogromnej widowni w Teatrze Południowym w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Grupa jordańskich nastolatek wychodząca z Teatru Południowego w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Wyjście z Teatru Południowego w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Świątynia Zeusa na wzgórzu w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Starożytne ruiny na tle współczesnego miasta Jerash (Jordania)” Agnes M

„Zejście ze wzgórza na Plac Owalny w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Ogromne kolumny wybudowane wokół Placu Owalnego w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Widok w kierunku Bramy Południowej w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Wyjście z Placu Owalnego w stronę Bramy Południowej w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Jordańskie nastolatki na tle kolumn na Placu Owalnym w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Schody prowadzące do Świątyni Zeusa w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Jordańczycy na schodach prowadzących do Świątyni Zeusa w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Droga powrotna do Bramy Południowej w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Kobieta ubrana w tradycyjny strój w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Przejście przez Bramę Południową w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Tablica informacyjna dla turystów niedaleko Bramy Południowej w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Nasza grupa zmierzająca do wyjścia ze stanowiska archeologicznego w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Zielone drzewa rosnące blisko wyjścia ze starożytnego Jerash (Jordania)” Agnes M

„Mała restauracja niedaleko Bramy Południowej w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Nasza grupa zmierzająca do wyjścia przy Łuku Hadriana w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Kolorowe kapelusze chroniące przed słońcem w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Bloki skalne w na tle współczesnego miasta Jerash (Jordania)” Agnes M

„Zbliżenie pozostałości starożytnych kolumn w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Widok ze starożytnej części miasta Jerash (Jordania)” Agnes M

„Pozostałości starożytnych ruin w mieście Jerash (Jordania)” Agnes M

„Nasza grupa wychodzi ze stanowiska archeologicznego w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Środkowa brama Łuku Cesarza Hadriana stanowiąca wejście i wyjście na teren ruin w Jerash (Jordania)” Agnes M

„Widok z boku na hipodrom rzymski w Jerash (Jordania)” Agnes M

Ajlun lub Adżlun (Jordania)

Ajlun lub Adżlun – Miejscowość znajdująca się w odległości zaledwie 20 km na zachód od miasta Jerash, które słynie z imponującego Zamku „Qualat ar Rabat” na wzgórzu Dżabal Awf na wysokości 1250 m n.p.m. Ten piękny zamek stanowiący do dziś jedną z najlepiej zachowanyc struktur fortyfikacyjnych, wybudowany został na polecenie Saladyna ok. 1184  r. i rozbudowany na początku XIII w. Ze wzgórza roztacza się przepiękny panoramiczny widok na całą dolinę Jordanu i krajobrazy Jordanii. Twierdza została zdobyta i zniszczona przez Mongołów chana Hulagu w 1260 r. Niedługo została odbudowana i powiększona zgodnie z projektem sułtana Bajbarsa z dynastii Mameluków. Zamek Kalat ar-Rabad pełni funkcję fortecy czyli wysokiej twierdzy na wzgórzu otoczonej szeroką fosą. W 1516 r. zamek zdobyli Turcy Osmańscy a w 1812 r. silne trzęsienie ziemi w Jordanii poważnie uszkodziła mury zamku Kalat ar-Rabat.

„Wysoki minaret w mieście Aljun (Jordania)” Agnes M

„Droga prowadząca do miasta Ajlun (Jordania)” Agnes M

„Widok z daleka na plantacje oliwek znajdujące się niedaleko miasta Ajlun (Jordania)” Agnes M

„Panorama przedmieść miasta Ajlun (Jordania)” Agnes M

„Nowoczesna zabudowa miasta Ajlun (Jordania) z kilkoma meczetami” Agnes M

„Warowny zamek z zachowanymi ruinami w Ajlun (Jordania)” Agnes M

„Jeden z przydrożnych sklepów w okolicy Ajlun (Jordania)” Agnes M

„Jordańskie kobiety wracające z zakupami do swoich domów” Agnes M

„Jeden z małych jordańskich supermarketów” Agnes M

„Przydrożne stoisko z owocami w Jordanii” Agnes M

„Widok na sklepy w centrum miasta Ajlun (Jordania)” Agnes M

„Wizerunek Króla Jordanii ozdobiony jordańską flagą narodową w centrum Ajlun (Jordania)” Agnes M

„Tablica informująca turystów o drodze prowadzącej do zamku Ajlun (Jordania)” Agnes M

„Mały targ z warzywami i owocami w mieście Ajlun (Jordania)” Agnes M

„Widok z góry na miasto Ajlun (Jordania) a w tle ruiny zamku” Agnes M

„Widoczne z daleka ruiny warownego zamku w Ajlun (Jordania)” Agnes M

„Kolorowy budynek szkoły podstawowej w Ajlun (Jordania)” Agnes M

„Jeden z nowoczesnych meczetów w mieście Ajlun (Jordania)” Agnes M

„Ozdobne wejście na teren meczetu z dwoma portretami Króla Jordanii ” Agnes M

„Kolorowe napisy ozdabiające sklepy w Ajlun (Jordania)” Agnes M

„Panorama miasta Ajlun (Jordania) z góry od strony drogi” Agnes M

„Droga wyjazdowa z miasta Ajlun (Jordania)” Agnes M

„Żyzna gleba Doliny Jordanu i plantacja oliwek w Jordanii” Agnes M

„Liczne plantacje drzewek oliwnych w Dolinie Jordanu w Jordanii” Agnes M

„Zielone tereny Doliny Jordanu w Jordanii” Agnes M

„Żyzne i zielone tereny Doliny Jordanu w Jordanii” Agnes M

„Zielona Dolina Jordanii widoczna od strony drogi prowadzącej z Jerash do Ajlun w Jordanii” Agnes M

 

Amman – stolica Jordanii i nowoczesna metropolia zbudowana na płaskowyżu na wysokości około 850 metrów n.p.m., licząca ponad 2 miliony mieszkańców, w której znajduje się siedziba Króla Jordanii oraz położone w samym centrum miasta pozostałości wspaniałych budowli rzymskich – Teatru rzymskiego i Forum oraz Cytadela, z której roztacza się malownicza panorama współczesnego Ammanu.

Początki dawnego miasta Amman sięgają czasów biblijnych, gdyż już w Starym Testamencie w Księdze Rodzaju wymieniano miasto Rabbath Ammon, które było stolicą Ammonitów i rządził nim Król Dawid nazywający siebie Królem Ammonitów. W III w. p.n.e. miasto zostało zdobyte przez władcę Egiptu Ptolemeusza II Filadelfosa, dlatego też nazwę miasta zmieniono na Filadelfię. W okresie panowania Cesarstwa Bizantyjskiego władzę przejęli Nabatejczycy zaczęli używać innej nazwy miasta czyli Amman. Od 635 roku Amman było pod panowaniem Arabów. Następnie w VIII w. n.e. znaczenie miasta się zmniejszyło ze względu na przeniesienie stolicy kalifatu arabskiego z Damaszku do Bagdadu. 

Od XVI wieku znajdowało się pod panowanie tureckim a w XIX w. Amman był maleńką nieznaną miejscowością, która zaczęła się rozbudowywać. W XIX wieku Amman z małej wsi stopniowo przekształcił się w dużą metropolię, ponieważ już w 1921 r. został stolicą Transjordanii. 

Wreszcie w 1946 r. Amman został oficjalnie stolicą współczesnej Jordanii a w centrum miasta w okolicy pięknych ogrodów wybudowano Pałac Królewski, w którym mieszka Król Jordanii Abd Allah ibn Husajn z Królową Ranią Al-Abdullah i ich dziećmi – Książętami Husajnem i Haszimem oraz Księżniczkami Iman i Salmą.

Centrum współczesnego miasta Amman stanowi okolica rzymskiego Teatru z pozostałościami rzymskiej kolumnady Forum i położonym na przeciwko ogrodem. Teatr został wybudowany w latach 169-177 n.e. na zboczu wzgórza. Do dziś dominuje nad tą częścią miasta Amman. Teatr może pomieścić aż 6000 widzów i składa się z trzech pierścieni stopni zbudowanych ze lśniącego kamienia. U podstawy teatru z obu stron sceny wybudowane długie korytarze, którymi widzowie przechodzili na widownię, a które zostały odbudowane i obecnie umieszczono w nich dwa muzea – Muzeum Strojów i Ozdób oraz Muzeum Tradycji Ludowych a także Muzeum Folkloru. 

Od północno-wschodniej strony Teatru znajduje się Odeon,którego ściana biegnie wzdłuż wschodniej ściany Forum. Odeon to mały kryty teatr pochodzący z II w. n.e. z dobrze zachowaną orchestrą i strukturą sceny, która do dziś wykorzystywana jest po rekonstrukcji na organizowanie koncertów i spektaklów mogących pomieścić aż 500 widzów.

„Jeden z dwóch słynnych meczetów zwany Malik Abdallah w centrum Ammanu (Jordania)” Agnes M

„Kolejny meczet ładnie podświetlony i położony na wzgórzu w mieście Amman (Jordania)” Agnes M

„Dzielnica z nowoczesnymi hotelami a na pierwszym planie charakterystyczna zółta taxi w Ammanie (Jordania) Agnes M

„Nowa część miasta Amman (Jordania) z apartamentami w trakcie budowy”Agnes M

„Jeden z nowoczesnych oszklonych budynków w Ammanie (Jordania)” Agnes M

„Budynki mieszkalne w mieście Amman (Jordania) a w tle charakterystyczne żółte taxi” Agnes M

„Widok z góry na nowoczesną część miasta Amman (Jordania)” Agnes M

„Ruch uliczny w biznesowej części dzielnicy w mieście Amman (Jordania)” Agnes M

„Jordańskie taksówki i gimbus w tle w dzielnicy Jabal w Ammanie (Jordania)” Agnes M

„Nowoczesna siedziba egipskiego banku w Ammanie (Jordania)” Agnes M

„W tle nowoczesne budynki w dzielnicy Ammanu (Jordania)” Agnes M

„Wspaniały nowoczesny drapacz chmur w trakcie budowy w mieście Amman (Jordania)” Agnes M

„Centrum medyczne i szpital w Ammanie (Jordania)” Agnes M

„Siedziba jordańska firmy Starbucks Coffe w Ammanie (Jordania)” Agnes M

„Nowoczesna obwodnica na przedmieściach miasta Amman (Jordania)” Agnes M

„Słynny hotel na przedmieściach miasta Amman (Jordania), w którym znajduje się słynne kasyno” Agnes M

„Jordański autobus podczas jazdy w stronę miasta Amman (Jordania)” Agnes M

„Luksusowe rezydencje na przedmieściach miasta Amman (Jordania)” Agnes M

„Jeden z nowoczesnych centrów handlowych w mieście Amman (Jordania)” Agnes M

„Dwa nowoczesne drapacze chmur w biznesowej dzielnicy miasta Amman (Jordania)” Agnes M

„Nowoczesny szklany budynek będący siedzibą Mc Donald’s w Ammanie (Jordania)” Agnes M

„Jeden z meczetów w drodze do miasta Amman (Jordania)” Agnes M

Petra (Jordania) – Petra (z języka greckiego – petra – skała, po arabsku – al Bitra) – miasto położone w pd – zach części Jordanii stanowiące obecnie pięknie zachowany kompleks budowli wykutych w skale z różowego piaskowca przez Nabatejczyków. 

Dawna stolica Królestwa Nabatejczyków znajduje się w dolinie otoczonej skałami, która wąskim wąwozem wśród wysokich skał zwanym wąwozem SIQ prowadzi do wspaniałych budowli wpisanych na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Obecnie terytorium Parku Archeologicznego w Petrze znajduje się w Dolinie Mojżesza (zwaną po arabsku Wadi-Moussa dosłownie oznacza Potok Mojżesza). Dolina Mojżesza właściwie tylko z nazwy przypomina miasto z dawnych czasów, gdy w tym miejscu płynął szeroki potok, który pierwotnie przepływał przez wąski wąwóz broniąc przejścia pomiędzy skałami do ukrytego w wąwozie SIQ miasta ze skarbami Nabatejczyków. Świątynia Al – Khaznah zwana Skarbem Faraona została w dniu 7 lipca 2007 r. oficjalnie uznana za jeden z siedmiu nowych Cudów Świata według plebiscytu przeprowadzonego przez UNESCO.
Petra od koloru otaczających ją skał zwana jest często „różowoczerwonym” miastem lub „rakmu – po arabsku rqm czyli „wielobarwna”). Aktualnie teren Parku Archeologicznego w Petrze stanowi świetnie zachowany kompleks budowli wykutych w skale głównie ogromnych kilkudziesięciu metrowych grobowców i świątyń oraz imponującego amfiteatru wybudowanego w I w n.e. mogącego pomieścić od 6 do 10 tysięcy widzów.
Miasto Petra w starożytności pełniło bardzo ważną funkcję strategiczną ze względu na utrudniony dostęp wrogów i najeźdźców, którzy nie potrafili podbić tego miasta, do którego prowadził wąsko wyrzeźbiony wąwóz SIQ ciągnący się przez około 2 km między wysokimi blokami skalnymi wchodzącymi w skład masywu Dżabal-al-Szara. Potok zasilający w wodę dawne antyczne miasto był korytem rzeki, która pojawiała się okresowo, dlatego mieszkańcy Petry zmuszeni byli do stosowania zaawansowanej techniki irygacyjnej pozwalającej na przeżycie rozrastającej się populacji Nabatejczyków.
Zanim w Petrze osiedlił się lud zwany „Nabatejczycy” tereny te zamieszkiwali koczownicy i myśliwi, którzy zostali wygnani przez lud Edomitów. Edomici opisywani byli już w Starym testamencie jako lud, który pochodził od pn-zach. ludu semickiego i zamieszkiwał w XIII w. p.n.e. tereny rozciągające się na obszarze od Morza Martwego aż po Zatokę Akaba. Edomici zostali wygnani z tego obszaru przez lud Nabatejczyków, który zgodnie z tradycją biblijną pochodził od syna Ismaela – Nabatha zwanego Nebajot.
Głównymi bóstwami czczonymi przez Nabatejczyków był bóg – Dushara (Duesh-shara co oznacza „ten z Shara” – góry ciągnące się w pobliżu Petry) w formie bloku skalnego w kształcie byka, bogini – Allat (allat znaczy bogini) oraz boginie All-Uzza znaczy „silna” w formie postaci lwa i bogini Manat – będąca patronka miasta Petry. Ludy te składały rytualne ofiary ze zwierząt i spożywały rytualne posiłki podczas obrzędów religijnych lub pogrzebów.
Miasto Petra znajduje się na skrzyżowaniu głównych szlaków handlowych prowadzących z Indii do Egiptu oraz z pd Arabii do Syrii, dlatego spowodowało to znaczący rozwój miasta i wzbogacenie się zamieszkujących je mieszkańców od około VI w n.e.
Nabatejczycy zbudowali miasto wykute w skale, do którego dostęp był zabezpieczony wąskim i łatwym do obrony przejściem, dlatego przez wiele lat miasto Petra pozostawało niezwyciężone i stale odpierało ataki wrogów.
Petra za czasów panowania Obodasa I i Aretasa III rozszerzyła swe
terytorium aż po Damaszek co sprzyjało kontaktom kulturalnym z Grecją i
aż do końca panowania Aretasa IV (8 r.p.n.e. – 40 r.n.e.) miasto Petra skutecznie
opierało się najazdom wojsk rzymskich. Zyski czerpane były głównie z opłat za myto pobierane od karawan kupców zaopatrujących się w wodę a także z opłat pobieranych za niektóre cenne towary takie jak złoto, mira lub kość słoniowa.
Ostatecznie dopiero w 106 r. n.e. wojska cesarza rzymskiego Trajana pokonały Nabatejczyków a po śmierci ostatniego króla Petry – Rabela II przekształcono miasto w stolicę prowincji rzymskiej – Arabii.
Kolejny cesarz rzymski Hadrian zainteresował się tym nietypowo położonym miastem i postanowił rozbudować je zgodnie z zasadami typowymi dla architektury i sztuki rzymskiej.
Niestety w okresie Bizancjum potęga dawnego imperium Nabatejczyków chyliła się ku upadkowi i miasto stopniowo utraciło swą potęgę i znaczenie.
W okresie wypraw krzyżowych Petra została przekształcona w warowne miasto z dwoma cytadelami wybudowanymi przez krzyżowców.
Ostatecznie po wkroczeniu wojsk sułtana Saladyna Petra została zniszczona i nastąpił całkowity upadek kultury Nabatejczyków. Oprócz ataków wrogów miasto Petra poddawane było licznym trzęsieniom ziemi głównie w latach 110, 363 i 551 r.p.n.e., które spowodowały stopniowe wyludnianie mieszkańców i przyśpieszyło upadek miasta.
Na szczęście dzięki licznym wykopaliskom i pracom archeologów prowadzonych od 1965 r. możemy dziś na nowo podziwiać zabytki i budowle tej oryginalnej kultury stanowiącej połączenie stylu greckiego, egipskiego, syryjskiego i rzymskiego z oryginalnym zdobnictwem charakteryzującym kulturę Nabatejczyków.

„Panorama wraz z meczetami we współczesnym mieście Petra (Jordania)

„Jordańskie flagi narodowe wokół pomnika w centrum miasta Petra (Jordania)” Agnes M

„Widok z daleka na Park Archeologiczny w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Flaga narodowa Jordanii przy wejściu na teren Parku Archeologicznego w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Konie czekające na turystów chcących zwiedzić teren wykopalisk w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Nasza grupa wchodzi do wąwozu wyrzeźbionego przez potok Moussa w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Ozdobna riksza z turystami w środku wąwozu w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Słońce przebijające się przez ściany wąwozu w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Nisza wotywna wewnątrz wąwozu wyżłobionego w skale z różowego piaskowca w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Turyści odpoczywający na ławce w wąwozie w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Słońce przebijające się przez skały wąwozu w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Turyści fotografujący wysokie skały w wąwozie w Petrze (Jordania): Agnes M

„Turyści niedaleko wyjścia z wąwozu SIQ w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Skarbiec Al-Khaznah widoczny z daleka przy wyjściu z wąwozu SIQ w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Autorka bloga przed najpiękniejszą świątynią wykutą w skale z różowego piaskowca w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Turystka na osiołku przemieszczająca się w wąwozie w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Widok na Grobowiec z Siedemnastoma Grobami w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Zabytkowy teatr rzymski w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Dwa wielbłądy wypoczywające w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Beduinka z córką na skałach z różowego piaskowca w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Widok z daleka na Grobowiec z Urną w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Widok z góry od strony Grobowca z Urną w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Widok z boku na dolną część Grobowca Korynckiego w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Widok od frontu na ogromny Grobowiec Koryncki w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Panorama Grobowców Królewskich w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Ozdobna mozaika w spalonym kościele na wzgórzu w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Widok od strony zejścia z drogi prowadzącej z Monastyru Al Deir do Dolnego Miasta w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Widok z góry na Dolne Miasto w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Beduin zmierzający na koniu w stronę drogi prowadzącej do Monastyru Al Deir w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Widok z daleka na Pałac Córki Faraona – Qasr al-Bint w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Jeden ze sklepików beduińskich podczas wejścia na szczyt Monastyru Al Deir w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Sklepik sympatycznej beduinki, w którym kupiłam pamiątkowego słonika z piaskowca w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Oryginalne kształty skał podczas wejścia na szczyt Monastyru Al Deir w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Widok na piękny Monastyr Al Deir wyrzeźbiony w skale z różowego piaskowca znajdujący się wysoko w górach w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Zachodzące słońce przepięknie oświetla Grobowce Królewskie w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Różne kształty kolorowych skał z różowego piaskowca w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Widok z daleka na ruiny Teatru Rzymskiego w Petrze (Jordania)” Agnes M

Wstaliśmy wcześnie rano i zachęceni piękną słoneczną pogodą szybko zjedliśmy śniadanie, spakowaliśmy się i wyruszyliśmy w końcu w stronę najpiękniejszego cudu w Jordanii. Nie mogliśmy uwierzyć, że jest tak piękna pogoda, zwłaszcza, że według naszego jordańskiego przewodnika poprzedni dzień w Petrze był pochmurny i niemal padał deszcz. Zachęcona pozytywnym słonecznym i ciepłym początkiem dnia ubrałam się dosyć lekko a na nogi włożyłam lekkie i wygodne baleriny. Nie sądziłam, że terytorium Petry zajmuje tak ogromny obszar i że dodatkowo czeka mnie wspinaczka górska po śliskich głazach skalnych do przepięknie położonego Monastyru Al Deir. Stwierdziłam, że piaskowiec jest miękki i na krótki spacer po Petrze lekki ubiór i miękkie buty wystarczą. 

W drodze do Petry zatrzymaliśmy się na krótki postój w przydrożnym sklepie położonym niemal w samym środku pustyni. W sklepie znajdowały się przeróżne pamiątki z Jordanii – liczne ozdobne i kolorowe wazoniki, talerzyki, słonie, mozaiki, beduińskie akcesoria, ozdobne kryształowe lampy, koszulki T-shirt z różnymi napisami i kolorowe tradycyjne ubrania itp. Przy kasie na ścianie również umieszczono kolorowe ozdobne zegary, talerzyki w formie mozaik a w samym środku duży portret Króla Jordanii.
Sklep był ogromny i znajdowały się tam również przepiękne ręcznie tkane kolorowe dywany oraz różne ozdobne meble, stoły i szafy.
Gdy wchodziłam do sklepu zaraz przy wejściu spojrzałam w dół i na podłodze zobaczyłam piękne mozaiki a po lewej stronie znajdowały się wystawione za ladą typowe arabskie bardzo słodkie słodycze i różne rodzaje bakalii i owoców.

„Przydrożny sklep w samym środku pustyni w Jordanii” Agnes M

„Kolorowe szyby obok drzwi wejściowych do sklepu na pustyni w Jordanii” Agnes M

„Ogromna mapa fotograficzna miejsc atrakcyjnych dla turystów odwiedzających Jordanię” Agnes M

„Różne kolorowe czapki inne pamiątki w sklepie w Jordanii” Agnes M

„Ozdobna witrażowa lampka w sklepie w Jordanii” Agnes M

„Różne kolorowe lampki zawieszone w sklepie w Jordanii” Agnes M

„Talerzyki w formie ozdobnych mozaik w sklepie w Jordanii” Agnes M

„Autorka bloga z tradycyjnymi jedwabnymi chustami w sklepie w Jordanii” Agnes M

„Ozdobna pamiątka przedstawiająca Skarbiec w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Kolorowe wielbłądy z ozdobnymi koralikami i dzwoneczkami w sklepie w Jordanii” Agnes M

„Ozdobny strój do tzw tańca brzucha w sklepie w Jordanii” Agnes M

„Różne kolorowe fajki wodne w sklepie w Jordanii” Agnes M

„Ozdobne kolorowe lampki oliwne w sklepie w Jordanii” Agnes M

„Stoliki wykończone ozdobną mozaiką w sklepie w Jordanii” Agnes M

„Ozdobna szafa w sklepie na pustyni w Jordanii” Agnes M

„Kolorowe lampy i ozdobne lampki witrażowe w sklepie w Jordanii” Agnes M

„Piękne ręcznie wyszywane arabskie dywany w różnych kolorach w sklepie w Jordanii” Agnes M

„Ozdobne miseczki w małe mozaiki w różnokolorowe kształty w sklepie w Jordanii” Agnes M

„Ozdobne tradycyjne stroje arabskie w sklepie w Jordanii” Agnes M

„Pięknie ręcznie zdobiony wazon w sklepie w Jordanii” Agnes M

„Ozdobne kolorowe talerzyki i wazony w sklepie w Jordanii” Agnes M

„Ozdobna ręcznie zdobiona biżuteria w sklepie w Jordanii” Agnes M

„Fragment wystawy w sklepie na pustyni w Jordanii” Agnes M

„Ładnie zdobione kolorowe puzderka na drobną biżuterię w sklepie w Jordanii” Agnes M

„Kolorowe pudełko w kształcie pawia w sklepie w Jordanii” Agnes M

„Kolorowe pawie na wystawie w sklepie w Jordanii” Agnes M

„Pudełko w kształcie orła na wystawie w sklepie w Jordanii” Agnes M

„Ozdobne pudełko w kształcie sowy na wystawie w sklepie w Jordanii” Agnes M

„Ozdobne pudełko w kształcie wielbłąda na wystawie w sklepie w Jordanii” Agnes M

„Ozdobne wazony tworzące mozaikowe wzory w sklepie w Jordanii” Agnes M

„Kolorowe małe puzderka w kształcie wielbłądów na wystawie w sklepie w Jordanii” Agnes M

„Kolorowe żółwie na wystawie w sklepie w Jordanii” Agnes M

„Ozdobne pamiątkowe wazoniki z Jordanii” Agnes M

„Ładna witrażowa lampka zawieszona w sklepie w Jordanii” Agnes M

„Pamiątka w formie beduińskiego namiotu z wielbłądem w sklepie w Jordanii” Agnes M

„Jeden z T-shirtów w sklepie w Jordanii” Agnes M

„Ozdobny T-shirt w sklepie w Jordanii” Agnes M

„Autorka bloga z manekinem ubranym w tradycyjny strój arabski w sklepie w Jordanii” Agnes M

„Ozdobne rzeźbione lustro w sklepie w Jordanii” Agnes M

„Tradycyjne arabskie słodycze w sklepie w Jordanii” Agnes M

„Portret Króla Jordanii wśród ozdobnych talerzy w centralnej części sklepu w Jordanii” Agnes M

„Nasz policjant z policji turystycznej, który towarzyszył Nam podczas pobytu na terenie Jordanii” Agnes M

„Jeden z przydrożnych budynków podczas podróży do Petry (Jordania)” Agnes M

„Jeden z jordańskich domów ozdobiony flagą narodową Jordanii” Agnes M

Po zrobieniu pamiątkowych zdjęć i zakupów w sklepie pojechaliśmy dalej w stronę Petry. Podróż do słynnego miasta Nabatejczyków była trochę monotonna i długa. Z okien autobusu obserwowaliśmy ogromne obszary jordańskiej pustyni wraz z jakimiś magazynami lub zakładami produkcyjnymi widocznymi z daleka od strony drogi.

„Jeden z wiaduktów w drodze do miasta Petry (Jordania)” Agnes M

„Sklep na przedmieściach miasta Petry (Jordania) ozdobiony flagą narodową i portretem Króla Jordanii” Agnes M

„Sklep firmy Orange z arabskimi napisami przy wjeździe do miasta Petra (Jordania)” Agnes M

„Stacja benzynowa na przedmieściach miasta Petry (Jordania)” Agnes M

„Pojedyncze zielone drzewo na przedmieściach miasta Petry (Jordania)” Agnes M

„Jeden z dużych meczetów blisko przedmieść miasta Petry (Jordania)” Agnes M

 W pewnej chwili ten jednostajny krajobraz zaczął się zmieniać i po lewej
stronie drogi zobaczyłam duży napis ułożony z kamieni „Witamy w
Petrze”. Wjechaliśmy w słynną Dolinę Mojżesza czyli Wadi Moussa a w
oddali zarysowało się ogromne pasmo wysokich skał z jednej strony
białych a z drugiej czarnych skał. Tam właśnie według naszego
jordańskiego przewodnika znajdować się miały skarby nabatejskiego
miasta. Współczesna Wadi Moussa to miasteczko z nowoczesnymi sklepami ze
względu na dużą liczbę turystów przybywających każdego roku do Petry.

„Napis ułożony z ogromnych kamieni – witamy w Petrze” Agnes M

„Meczet przy wjeździe do miasta Petry (Jordania) wraz z ozdobną kolumną nawiązującą do kultury Nabatejczyków” Agnes M

„Budka Policjanta z Policji Turystycznej przy wjeździe do miasta Petry (Jordania)” Agnes M

„Kobieta ubrana w tradycyjny strój arabski obserwuje miasto Petra (Jordania)” Agnes M

„Jeden ze sklepów w słynnej dolinie Wadi Moussa w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Pomnik w centrum miasta Petra (Jordania) ozdobiony flagami narodowymi” Agnes M

„Apteka w słynnej dolinie Wadi Moussa w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Witryna w sklepie w Petrze (Jordania) ozdobiona plakatem przedstawiającym Skarbiec Al-Khaznah” Agnes M

„Ozdobne kolumny niedaleko stanowiska archeologicznego w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Tablica informacyjna w języku angielskim i arabskim wskazująca kierunek do centrum Petry (Jordania)” Agnes M

„Widok na zabudowania współczesnego miasta Petra (Jordania)” Agnes M

„Panorama współczesnego centrum miasta Petra (Jordania)” Agnes M

„Widok z daleka na skały, w których ukryte są skarby i świątynie wykute w skale przez Nabatejczyków w starożytnej części Petry (Jordania)” Agnes M

„Widok z góry na Park Archeologiczny w mieście Petra (Jordania)” Agnes M

„Panorama na skały znajdujące się na terenie współczesnego Parku Archeologicznego w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Widok na współczesne hotele niedaleko Parku Archeologicznego w Petrze (Jordania)” Agnes M

Wreszcie dotarliśmy do stanowiska archeologicznego na terenie dawnych zabudowań Królestwa Nabatejczyków wraz ze słynną stolicą ich dawnego państwa -Petra.
Współcześnie znajduje się tam ogromny parking dla autobusów z kilkoma sklepami z pamiątkami dla turystów. Wyszliśmy z autobusu i skierowaliśmy się w stronę kolejki do wejścia na teren dawnego miasta Petry z ogromnym napisem w dwóch językach – angielskim i arabskim „Witamy w Petrze”. Każdy z uczestników wycieczki otrzymał bilet z mapą Petry i wreszcie wyruszyliśmy w kierunku skarbów Nabatejczyków. Słońce odbijało się od różowo-złotego piasku wzmacniając dodatkowo odczucie ciepła a niebo było cudownie błękitne dosłownie jak na folderach turystycznych. Zawsze zastanawiałam się jak bardzo retuszowane muszą być te zdjęcia w folderach i książkach podróżniczych, zwłaszcza ze względu na ten niesamowity odcień błękitu. Jednak okazało się, że przy tak pięknej pogodzie ten wspaniały odcień błękitu jest naturalnym zjawiskiem przyrody.

„Brama niedaleko parkingu przez Parkiem Archeologicznym we współczesnej Petrze (Jordania)” Agnes M

„Wjazd na parking obok stanowiska archeologicznego w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Reklamy na parkingu obok Parku Archeologicznego w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Jordańska taksówka na parkingu blisko Parku Archeologicznego w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Turyści wychodzą z autokaru w kierunku centrum Parku Archeologicznego w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Sklep z jordańskimi pamiątkami na parkingu w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Kolorowe jedwabne chusty na parkingu w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Nasza grupa przed wejściem na teren Parku Archeologicznego w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Autorka bloga na tle bramy głównej do Parku Archeologicznego w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Stoisko z kolorowymi strojami do tzw. tańca brzucha ozdobione cekinami w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Nasza grupa zaczyna zwiedzanie Parku Archeologicznego w Petrze (Jordania)” Agnes M

 Wyruszyliśmy szeroką, piaszczysta drogą w odcieniu kremowo-różowego piaskowca a po lewej stronie z oddali zobaczyliśmy konie odpoczywające w stajniach, które przygotowywane były dla turystów jako dodatkowa atrakcja. Konie są w pustynnych warunkach doskonałym środkiem transportu chętnie wykorzystywanym przez beduinów do transportu różnych towarów handlowych. Ponadto w wąwozie SIQ turyści mogą przemieszczać się na wielbłądach lub też szybkimi rikszami przypominającymi rzymskie rydwany, które sprawiają wrażenie jakbyśmy cofnęli się w czasie do okresu panowania Cesarstwa Rzymskiego.

„Koń odpoczywający blisko stanowiska archeologicznego w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Jeździec na koniu na terenie stajni w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Koń jest bardzo popularnym środkiem transportu w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Konie odpoczywające w cieniu przed zaprzęgnięciem ich w powozy przeznaczone do transportu turystów w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Ozdobne rzymskie powozy na terenie Parku Archeologicznego w Petrze (Jordania)” Agnes M

Szliśmy drogą wzdłuż której po obu stronach znajdowały się ogromne bloki skalne a w nich wyżłobione były półokrągłe wejścia. Po prawej stronie zauważamy charakterystyczne jasne niemal białe trzy graniaste wieże wykute w skale zwane „Jinn” czyli duchy, które zostały wybudowane w I w p.n.e. i stanowią przykład kultury i architektury egipskiej na szczycie których zachowały się relikty piramidy schodkowej zwane przez Arabów „Saharij”.

„Ogromna mapa z zaznaczonymi trasami zabytków przeznaczona dla turystów odwiedzających Petrę (Jordania)” Agnes M

„Nasza grupa schodzi w dół zbliżając się do ogromnych bloków skalnych znajdujących się za zakrętem w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Majestatyczne ogromne bloki skalne widoczne z daleka w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Nasza grupa zbliża się do trzech czworobocznych wież wykutych w skale tzw Jinn w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Autorka bloga na tle bloków skalnych zwanych Jinn w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Tablica informacyjna wraz z rysem historycznym na temat skał zwanych Jinn w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Jedna z czworobocznych rzeźb zwanych Jinn na tle bloków skalnych w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Zbliżenie ogromnego bloku skalnego zwanego Jinn w Petrze (Jordania)” Agnes M

Przechodzimy dalej i po lewej stronie w głębi doliny zauważamy skały przypominające trochę swoim kształtem piramidy egipskie zwłaszcza, że część skał po lewej stronie drogi ozdobiona była inskrypcjami w języku greckim i nabatejskim, z których dowiadujemy się, że pochodzą one z okresu panowania Króla Malichosa II (40-71 r. p.n.e.). Skała ta jest słynnym Grobowcem z Obeliskami, która składa się jakby z dwóch części. Pierwsza część jest właściwym grobowcem wraz z górną częścią stanowiącą jej cztery obeliski piramidalne wskazujące na wpływ kultury egipskiej. Druga dolną część stanowi Grobowiec z Triklinium nazwany tak ze względu na ciągnący się wzdłuż jej trzech ścian z siedzeniami przypominającymi rzymski pokój stołowy tzw. triklinium.

„Grobowiec z obeliskami i Grobowiec z Triklinum widoczne z daleka w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Skały z ciekawymi rzeźbieniami znajdujące się po lewej stronie od wejścia w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Nasza grupa zbliża się do Grobowca z Obeliskami i Grobowca z Triklinum w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Widok z tyłu na wyrzeźbione w skale bloki skalne zwane Jinn w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Grobowiec z Obeliskami u góry a u dołu Grobowiec z Triklinum w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Skały w Petrze (Jordania) porośnięte pustynną zieloną rośliną podobną do liści kosaćca” Agnes M

„Zbliżenie skał wraz z oryginalną pustynną rośliną w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Autorka bloga wewnątrz bloków skalnych w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Zbliżenie makro liści pustynnej rośliny w Petrze (Jordania)” Agnes M

Dalej kontynuujemy drogę wchodząc głębiej w wąwóz i po lewej stronie zauważamy konie oczekujące na turystów i odpoczywające w cieniu skał. Zbliżamy się do tablicy ilustrującej przejście wąskim tunelem między ogromnymi skałami w wąwozie SIQ, stanowiącym dawne koryto rzeki umiejętnie zmienionego i skierowanego w inną stronę. Mijamy bramki strażników bezpieczeństwa i tzw. kontroli biletów. Jednak nikt nie sprawdza biletów a my spokojnie kontynuujemy zwiedzanie mijając dawny most, który skierował nurt rzeczny w bok w stronę Wadi-al-Mataha.

„Konie czekające na turystów w cieniu skał w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Budka kontrolna przed skrętem do tunelu dawnego koryta rzeki Moussa w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Tablica informacyjna wraz z rysem historycznym dotycząca dawnego tunelu w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Turyści i jedna z ozdobnych riksz zmierzająca w stronę wąwozu w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Tablica informacyjna przed wejściem do wąwozu SIQ w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Rzeźbienia i pozostałości dawnych świątyń na ścianie niedaleko wąwozu SIQ w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Nasza grupa wewnątrz wąwozu prowadzącego do wąwozu SIQ w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Autorka bloga przed wejściem niedaleko wąskiego wąwozu SIQ w Petrze (Jordania)” Agnes M

Wchodzimy w wąski wąwóz skalny, w który można schronić się przed coraz mocniejszym słońcem.W wąwozie SIQ utworzonym przez wysokie falezy z trójkolorowego piaskowca o barwie różowej, żółtej i szaro-niebieskiej. To wspaniały cud przyrody powstały w sposób naturalny w wyniku pęknięcia skalistej góry i rozstąpienie się skał. Wąwóz SIQ robi naprawdę wspaniałe wrażenie i żadne zdjęcie nie odda tego niesamowitego widoku ogromnych, wysokich na około 30 metrów skał mieniących się w słońcu różnokolorowym blaskiem w odcieniu złota lub różowo-czerwonym.
Wąwóz SIQ przypomina trochę kanion rzeki Kolorado w Ameryce Południowej, ale jak przypuszczam jest mniejszy.
Przed wejściem do wąwozu SIQ Nabatejczycy zbudowali tamę ozdobioną obeliskami, która miała zapobiegać nagłym i niebezpiecznym zalaniom jedynej drogi wiodącej do Petry. Nabatejczycy biegli w sztuce irygacji wydrążyli kanał w skale, którym doprowadzali do miasta wodę z potoku Musa. Pozostałości kanału są widoczne aż do dziś w miejscu, gdzie ściana skalna została zniszczona przez erozję i znajdują się tam liczne tabliczki z napisem w języku angielskim i arabskim „Nie dotykać”. Obecnie za tamą możemy podziwiać ruiny monumentalnego łuku i jedną z nisz wotywnych.
W wąwozie szliśmy przez dłuższą chwilę, podziwiając otaczający nas niezwykły krajobraz i momentami chroniliśmy się przed słońcem w cieniu ogromnych bloków skalnych. Robiłam dużo zdjęć podziwiając mieniące się w słońcu różnokolorowe kamienie i starając się „objąć obiektywem” imponujące wysokie skały piaskowca. Szłam powoli patrząc w górę i próbując choć w części oddać na zdjęciach piękno i wielkość otaczających mnie skał sięgających wysoko niemal do nieba. Momentami tą spokojną kontemplację piękna natury przerywały nawoływania rikszarzy, którzy krzykiem ostrzegali, że nadjeżdżają z dużą prędkością a spod kopyt koni unosił się piasek i było słychać tylko miarowy tętent kopyt oraz widzieliśmy zarys mijających nas rydwanów. Wąwóz rozciąga się na przestrzeni około dwóch kilometrów długości wijących się jak wąż wąskich przejść, którymi przechodzą turyści i jak w labiryncie mamy wrażenie, że za każdym kolejnym zakrętem nastąpi koniec i wyjście z wąwozu a tu wyłania się kolejny zakręt i tak niemal bez końca.
W pewnym momencie z daleka dostrzegłam zbierający się tłum turystów i pomyślałam, że warto nakręcić jeszcze krótki filmik zanim na własne oczy zobaczę jeden z siedmiu nowych cudów świata według UNESCO. Postanowiłam zrobić jeszcze jedno zdjęcie z daleka zanim Skarbiec wyłoni się przede mną i nagle zamarłam słysząc znany dźwięk w aparacie i odczytując napis wyświetlający się w moim aparacie fotograficznym „brak miejsca na karcie”. Pomyślałam, że mogło się to zdarzyć w każdej chwili tylko nie w momencie,gdy zbliżamy się do Skarbca Al – Khaznah. Na szczęście w końcu znalazłam nową zapasową kartę i uszczęśliwiona mogłam kontynuować mój fotoreportaż z najpiękniejszego miejsca w Jordanii.

Krajobraz dominujący w Petrze przypomina mi baśnie z 1001 nocy albo filmy przygodowe. Z tego też względu w tym mieście nakręcono słynne sceny z filmu „Indiana Jones i ostatnia krucjata”, gdzie najpiękniejsza świątynia wykuta w skale – Skarbiec (Al-Khaznah) stała się świątynią chroniącą Świętego Graala. Labirynty wąwozu SIQ i tajemnicze budowle w Petrze zainspirowały również słynną autorkę kryminałów Agathę Christie, która umiejscowiła tam akcję jednej ze swych powieści „Randez-vous ze śmiercią”.

„Piękne wysokie bloki skalne lśniące w słońcu w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Turyści przechodzący przez wijące się zakręty w wąwozie SIQ w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Słońce oświetlające wąwóz SIQ w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Rzeźbienia w górnej części bloków skalnych wyżłobione przez wodę z potoku Moussa w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Turyście przechodzący przez wąski wąwóz SIQ w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Zielona roślina porastająca skały w wąwozie SIQ w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Wysokie bloki skalne oświetlone słońcem w wąwozie SIQ w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Turyści odpoczywający pod drzewem w wąwozie SIQ w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Kolejny zakręt wydający się ostatnim zakrętem w wąwozie SIQ w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Ściana w wąwozie SIQ w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Kolejne wąskie przejście w wąwozie SIQ w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Pionowe bloki skalne tworzące wąski wąwóz SIQ w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Rozszerzający się fragment wąwozu SIQ w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Kolejny zakręt wijącego się wąwozu SIQ w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Ujęcie górnej części bloków skalnych tworzących wąwóz SIQ w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Ławka przeznaczona dla turystów w wąwozie SIQ w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Riksza mijająca turystów w wąskim wąwozie SIQ w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Wąskie przejście w wąwozie SIQ w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Górne szczyty skał oświetlające wąwóz SIQ w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Górny fragment bloków skalnych oświetlonych słońcem w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Nasza grupa podczas zwiedzania wąwozu SIQ w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Rzymski rydwan z turystami przejeżdżający przez wąwóz SIQ w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Turyści w rydwanie kontynuują podróż przez wąwóz SIQ w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Zielona roślina wyrastająca ze ściany w wąwozie SIQ w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Skały w wąwozie SIQ oświetlone promieniami słońca w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Wąski przesmyk w wąwozie SIQ w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Ściany wąwozu wyrzeźbione przez wody potoku Moussa i pozostałości drzew w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Różnorodne kształty górnej części bloków skalnych w wąwozie SIQ w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Pięknie oświetlone bloki skalne tworzące wąwóz SIQ w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Postój naszej grupy niedaleko miejsca, w którym znajdują się nisze wotywne w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Turyści odpoczywający na jednej z ławek w wąwozie SIQ w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Jedna z nisz wotywnych w środku wąwozu SIQ w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Zmęczeni turyści odpoczywający w cieniu wąwozu SIQ w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Skały w wąwozie SIQ mieniące się różnymi kolorami w słońcu w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Delikatne ściany z piaskowca zniszczone przez erozję w wąwozie SIQ w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Tabliczka z napisem nie dotykać chroniąca delikatne skały z piaskowca w wąwozie SIQ w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Bloki skalne wyrzeźbione przez erozję w różne kształty w wąwozie SIQ w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Bloki skalne w środku wąwozu SIQ w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Zbliżenie ścian z piaskowca wyrzeźbionych przez naturę w wąwozie SIQ w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Trawy porastające wąwóz SIQ w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Turyści spacerujący wąwozem SIQ w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Skały lśniące w słońcu jak złoto w wąwozie SIQ w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Tajemnicze przejście między blokami skalnymi w wąwozie SIQ w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Ogromne bloki skalne zniszczone wskutek erozji w wąwozie SIQ w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Nasza grupa próbująca uchwycić piękno i wielkość skał w wąwozie SIQ w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Riksze czekające na zmęczonych turystów wewnątrz wąwozu SIQ w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Ładnie oświetlone blaskiem słońca wnętrze wąwozu SIQ w Petrze (Jordania)” Agnes M

:Turyści spacerujący wąwozem SIQ w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Autorka bloga na tle oświetlonych słońcem bloków skalnych w wąwozie SIQ w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Turyści przechodzący przez wąskie przejście w wąwozie SIQ w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Słońce prześwitujące przez szczyt bloków skalnych w wąwozie SIQ w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Rzeźbienia wewnątrz skał w wąwozie SIQ w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Autorka bloga na tle skał we wnętrzu wąwozu SIQ w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Tablica informacyjna i rys historyczny przedstawiający trasy karawan przemierzających wąwóz SIQ w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Ozdobne fragmenty pomników wykutych w skale z piaskowca w wąwozie SIQ w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Turyści i miejscowi ludzie zwiedzający piękny wąwóz SIQ w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Imponujące wysoki bloki skalne w wąwozie SIQ w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Nasza grupa podczas zwiedzania wąwozu SIQ w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Oświetlone bloki skalne w wąwozie SIQ w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Tabliczka z napisem nie dotykać po angielsku i arabsku wewnątrz wąwozu SIQ w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Fragment skał z piaskowca poddany erozji w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Wąskie przejście w wąwozie SIQ w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Wąski przesmyk rozszerzył się i zapoczątkował kolejny zakręt w wąwozie SIQ w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Wnętrze wąwozu SIQ w Petrze (Jordania) oświetlone promieniami słońca” Agnes M

„Przedostatni zakręt w wąwozie SIQ w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Ślady butów turystów odbite w miękkim różowym piasku z piaskowca z kruszących się skał w wąwozie SIQ w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Dodatkowe ściany wzmacniające kruche ściany wąwozu z piaskowca w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Ostatni zakręt w wąwozie SIQ w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Górne skały oświetlone promieniami słonecznymi w wąwozie SIQ w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Kamienie, które zasypały boczne wyjście z wąwozu SIQ w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Nasza grupa w oczekiwaniu na zdjęcie Skarbca Al-Khaznah w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Ostatni turyści zbliżają się do wyjścia z wąwozu SIQ w Petrze (Jordania)” Agnes M

Powoli zbliżyłam się do wyjścia z wąwozu skutecznie blokowanego przez turystów, którzy robili sobie pamiątkowe zdjęcia. Wreszcie mogłam opuścić ciemny wąwóz SIQ i spojrzałam w górę, przede mną rozciągała się wolna przestrzeń w skale naprzeciwko mnie zobaczyłam lśniącą w słońcu świątynię, która wyglądała jakby była ze złota. Tworzyło to piękny kontrast z ciemnym fragmentem skał wokół wyrzeźbionej w skale z różowo-czerwonego piaskowca świątyni Skarbca Al Khaznah, która zmieniała kolor pod wpływem oświetlających ją promieni słonecznych. Żadne zdjęcie nie odda w pełni tego niesamowitego piękna tej imponującej wysokiej na kilkadziesiąt metrów budowli. Fasada Skarbca jest monumentalna i wznosi się aż na wysokość około 40 metrów i ma około 30 metrów szerokości. Takie samo uczucie zachwytu towarzyszyło z pewnością ang-szwajc. badaczowi Johnowi Lewisowi Burckhardowi, który w 1812 roku odkrył nabatejski skarb pilnie strzeżony przez Beduinów zamieszkujących Pustynię Jordańską. Skarbiec wybudowany został zgodnie z architekturą charakteryzującą kulturę hellenistyczną. Składa się on jakby z dwóch spiętrzonych kondygnacji w stylu korynckim. Dolną część tworzy sześciokolumnowy proanos zwieńczony trójkątnym frontonem z pozostałościami dawnych postaci bóstw wyrzeźbionych techniką głębokiego reliefu w dwóch inter kolumnach na górze Skarbca. W środku górnej kolumny widnieje tolos czyli okrągła świątynia ze stożkowatym zwieńczeniem, ujęta bocznymi ściankami przypominającymi kolumny zwieńczone małym półfrontonem. Aż do czasów współczesnych nie wyjaśniona została funkcja tej budowli. Nie wiemy czy był to grobowiec, świątynia czy mauzoleum Króla Aretasa IV i jego żony. Skarbiec Al-Khaznah został wybudowany przez Nabatejczyków ok. I-II w n.e.

„Zdjęcie na wyłaniający się z wąwozu SIQ Skarbiec Al-Khaznah w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Widok na ogromną świątynię Nabatejczyków lśniącą w słońcu jak złoto” Agnes M

„Skarbiec Al-Khaznah oświetlony promieniami słońca w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Dolna część Skarbca z wypoczywającymi u jej stóp turystami w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Nasza grupa podziwiająca wspaniałą świątynię Nabatejczyków w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Zbliżenie pięknego rzeźbienia górnej kolumny umieszczonej na środku Skarbca w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Autorka bloga na tle lśniącej jak złoto świątyni wykutej w różowym piaskowcu w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Turyści odpoczywający na schodach prowadzących do Skarbca w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Górna część kolumn ozdabiająca szczyt Skarbca w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Autorka bloga na tle Świątyni Nabatejczyków w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Jordański strażnik pilnujący wejścia do Skarbca Al-Khaznah w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Autorka bloga na tle ozdobnych kolumn przed wejściem do Skarbca Al-Khaznah w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Wielbłądy odpoczywające niedaleko wejścia do Skarbca Al-Khaznah w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Rzeźbione skały znajdujące się po przeciwnej stronie niż Świątynia Nabatejczyków w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Osiołek odpoczywający w cieniu skał w oczekiwaniu na turystów w Petrze (Jordania)” Agnes M

Kontynuując zwiedzanie skierowaliśmy się dalej w stronę wąskiego przejścia wzdłuż którego znajdowały się stoiska z pamiątkami m.in. słynne buteleczki w różnych kształtach wypełnione różnokolorowym piaskiem tworzącym pustynne obrazy przedstawiające sceny z życia Beduinów zamieszkujących jordańską pustynię. Zatrzymaliśmy się w cieniu tuż przed rozwidleniem, które prowadziło Nas w stronę ogromnego amfiteatru, który rozciąga się na przestrzeni kilkudziesięciu metrów szerokości. W tym miejscu przewodnik postanowił podzielić grupę na dwie podgrupy. Jedna miała kontynuować zwiedzanie dolnego miasta w Petrze w sposób mniej zaawansowany. Natomiast druga część grupy bardziej zaawansowana i w lepszej kondycji miała realizować trudniejszą trasę łącznie ze wspinaniem się po skałach w celu zwiedzenia Grobowców Królewskich. Oczywiście wybrałam zwiedzanie z grupą numer 2 i szybkim krokiem kontynuowaliśmy wspinaczkę po ogromnych kamiennych schodach w górę aż do słynnego Grobowca z Urną. Po drodze mogliśmy zrobić piękne zdjęcia ukazujące Dolną Petrę z innej dużo szerszej perspektywy z góry. Na górze wewnątrz Grobowca z Urną zrobiliśmy sobie pamiątkowe grupowe zdjęcie na tle różnokolorowych skał wewnątrz grobowca.
Przed wejściem do grobowca po prawej stronie pod ścianą jakiś Jordańczyk rozłożył swoje stoisko z pamiątkami a wśród nich w samym środku spostrzegłam duży portret Króla Jordanii. W Petrze niemal na każdym kroku spotykamy małe lub duże stoiska z pamiątkami, jedwabnymi chustami i wyrobami artystycznymi Beduinów. Interesującą pamiątką z Jordanii były kolorowe parasolki z zawieszonymi wokół wielbłądami ozdobionymi kolorowymi koralikami, które po raz pierwszy zobaczyłam w Egipcie na targu w Sharm el Sheikh. Sprzedawca zapewniał mnie, że te koraliki są ręcznie nawlekane przez niego i nie stanowią masowego wyrobu. Rzeczywiście wykonanie wskazywał ona ręczną pracę i dzięki temu pamiątka stawała się oryginalna i niepowtarzalna. Dodatkowo sprzedawano tam wyroby ze skał piaskowca, które pod wpływem wody zmieniały kolor a po wyschnięciu z powrotem powracały do pierwotnego koloru. Skały te rzeźbione były przez beduińskich artystów i tworzyły różne kształty m.in. słoni, wielbłądów, ptaków itp. Zachęcona indywidualizmem i ręcznym wykonaniem pamiątek kupiłam jedną z nich w drodze do przepięknego Monastyru Al-Deir położonego niemal na szczycie świata ukrytego w wysokich partiach gór w Petrze.

„Wyjście z wąwozu w stronę Grobowców Królewskich w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Osiołek odpoczywający w cieniu pięknie wyrzeźbionej ściany z różowego piaskowca w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Nasza grupa wychodzi z wąwozu w stronę Amfiteatru w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Turystka kupująca ozdobną biżuterię od miejscowych sprzedawców w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Ozdobne talerzyki z wyrzeźbionym Skarbcem Al-Khaznah w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Nasza grupa dzieli się na dwie podgrupy na czas zwiedzania Grobowców Królewskich i Dolnego Miasta w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Grupa po podziale zaczyna zwiedzanie dolnego miasta w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Nasza zaawansowana grupa zmierza w kierunku Grobowców Królewskich w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Turyści na wielbłądach zwiedzają dolne miasto w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Osiołki odpoczywające w cieniu skał w dolnej części Petry (Jordania)” Agnes M

„Ogromny amfiteatr rzymski w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Skały będące kiedyś grobowcami mieszkańców Petry (Jordania)” Agnes M

„Fragmenty dawnych grobowców mieszkańców miasta Petry (Jordania)” Agnes M

„Osiołek szukający pożywienia w dolnej części miasta Petra (Jordania)” Agnes M

„Zbliżenie widowni zbudowanej z kamiennych ław w amfiteatrze rzymskim w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Zbliżenie dawnych grobowców mieszkańców starożytnej Petry (Jordania)” Agnes M

„Wielbłądy czekające na turystów w dolnej części Petry (Jordania)” Agnes M

„Kolejne stoiska z różnymi pamiątkami w dolnej części Petry (Jordania)” Agnes M

„Turystka na wielbłądzie z przewodnikiem zwiedzająca dolną część miasta Petra (Jordania)” Agnes M

„Widoczne z daleka u góry znajdujące się Grobowce Królewskie w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Drogowskaz w dwóch językach wskazujący kierunek zwiedzania w stronę Grobowców Królewskich w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Nasza grupa kieruje się w górę w stronę Grobowców Królewskich w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Widok z góry na trasę jaką pokonaliśmy wchodząc po kamiennych schodach na górę w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Widok z góry od strony Grobowców Królewskich na różowy piaskowiec w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Bezdomny pies czekający na swojego pana w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Mała Beduinka z mamą niedaleko wejścia do Grobowców Królewskich w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Widok z daleka na ogromny Grobowiec z Urną w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Panorama rozciągająca się z góry od strony Grobowców Królewskich w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Grobowiec z Urną w Petrze (Jordania), do którego coraz bardziej się zbliżamy” Agnes  M

„Tradycyjne pamiątki ręcznie wykonane przez Beduinów w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Zdjęcia coraz bliżej szczytu, na którym znajduje się Grobowiec z Urną w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Autorka bloga na tle panoramy rozciągającej się z góry w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Ozdobne wejście niedaleko tzw Grobowca z Urną w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Autorka bloga na schodach prowadzących na szczyt do Grobowca z Urną w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Widok z góry na namioty ze stoiskami handlowymi Beduinów w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Widok z góry na stoiska i otaczające je góry z różowego piaskowca w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Miniatura namiotu beduińskiego na tle gór w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Kolumny z boku od wejścia do Grobowca z Urną w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Beduin sprzedający różne pamiątki obok wejścia do Grobowca z Urną w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Główne wejście do tzw Grobowca z Urną w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Widok z góry od strony Grobowca z Urną w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Beduińskie miejsce do spania nad przepaścią w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Widok z góry na drogę prowadzącą do kościoła bizantyjskiego w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Panorama rozciągająca się z góry na dolną część miasta Petra (Jordania)” Agnes M

„Widok z góry na skały otaczające wokół miasto Petra (Jordania)” Agnes M

„Jordański strażnik pilnujący porządku przed Grobowcem z Urną w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Sprzedawca beduiński przy stoisku ozdobionym portretem Króla Jordanii” Agnes M

„Widok od wejścia głównego Grobowca z Urną w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Boczne wejście do Grobowca z Urną w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Autorka bloga na tle kolorowego wnętrza Grobowca z Urną w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Autorka bloga przy głównym  wejściu do Grobowca z Urną (Jordania)” Agnes M

„Autorka bloga przed wejściem do Grobowca z Urną w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Piękny widok rozciągający się z góry na skały z różowego piaskowca w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Ozdoby z różnych kolorowych kamieni i biżuteria z minerałami w Petrze (Jordania)” Agnes M

Gdy już zwiedziliśmy górną część Grobowców Królewskich zeszliśmy z góry podziwiać kolejne grobowce wykute w dolnej części z imponującym Grobowcem Korynckim i nieco mniejszym Grobowcem Jedwabnym zawdzięczającym swą nazwę pasom z piaskowca w różnych odcieniach od białej, żółtej do czerwonej i niebieskiej.Następnie spokojnie przeszliśmy kamienistą ścieżką przez pustynię jordańską mijając duże pole z oryginalną jordańską rośliną, której długie zielone liście przypominały szafran lub kosaciec. Minęliśmy małą beduińską dziewczynkę, która oferowała jakieś pamiątkowe kartki z Petry. Zachwycona pięknem jordańskiej pustyni, która lśniła w słońcu jakby była ze złota robiłam wiele zdjęć. W pewnej chwili na mojej drodze pojawiła się przeszkoda tzn. most niemal zawieszony nad wąwozem, w którym kiedyś miał płynąć potok rzeki Moussa.Z daleka widziałam, że przejście przez most sprawia turystom trudność i po chwili zrozumiałam powód tych niedogodności. Most zbudowany był z metalowych prętów, które dosyć szeroko rozłożone tworzyły coś na kształt metalowych kratek. Niestety kratki były tak szerokie, że przejście po nich nawet w sportowych butach było utrudnione i wymagało dużej sprawności. Nie widząc innej drogi postanowiłam przeprawić się jakoś na drugą stronę i weszłam na most.Wtedy po raz pierwszy żałowałam, że włożyłam lekkie i miękkie baleriny, ale skupiłam się i ostrożnie żeby nie wpaść w te duże kratki jakoś przeszłam na drugą stronę. Dodatkowo zatrzymałam się w połowie mostu żeby sfotografować widok w przepaść na dole wąwozu.

„Widok z daleka na Grobowiec Jedwabny w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Górna fasada Grobowca Korynckiego w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Widok na rzeźbione skały przed Grobowcem Korynckim w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Wejście do Grobowca Korynckiego w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Nasza grupa przechodzi drogą od Grobowców Królewskich w stronę Kościoła Bizantyjskiego w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Widok z góry na stoisko z pamiątkami w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Widok na wysokie góry, gdzie ukryty jest Monastyr Al-Deir w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Kolorowe skały z różowego piaskowca przed wejściem do Grobowca Korynckiego w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Grobowiec Koryncki pięknie oświetlony słońcem w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Pustynna roślina przed Grobowcem Korynckim w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Różnokolorowe kamienie z piaskowca w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Panorama z daleka na Grobowce Królewskie w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Monumentalne Grobowce Królewskie w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Kamienie na tle Grobowców Królewskich w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Widok z góry na Dolne Miasto w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Kamienie z piaskowca wśród pustynnych zielonych roślin w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Piękne błękitne niebo kontrastujące z Grobowcami Królewskimi w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Autorka bloga na tle Grobowców Królewskich w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Pustynne krajobrazy w górnej części miasta Petra (Jordania)”

„Mała beduinka w okolicy ruin kościoła bizantyjskiego w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Autorka bloga z zieloną pustynną rośliną w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Zwodzony most widoczny z daleka i część naszej grupy po drugiej stronie drogi w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Stroma przepaść po lewej stronie od mostu w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Pustynny oset niedaleko żelaznego mostu w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Turyści ostrożnie wchodzą na żelazny most znajdujący się nad przepaścią w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Szerokie żelazne kraty, z których zbudowany jest most w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Turyści ostrożnie przechodzący przez żelazny most w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Widok z drugiej strony mostu w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Widok z góry na pozostałości dawnych grobowców wykutych w skale w Petrze (Jordania)” Agnes M

„Zbliżenie grobowców mieszkańców starożytnego miasta Petry (Jordania)” Agnes M

Po tych dodatkowych atrakcjach pustynnej wędrówki przewodnik postanowił
odpocząć w niedużej pobliskiej restauracji z widokowymi tarasem w stronę
dolnego miasta w Petrze. Postanowiłam wykorzystać ten czas na dodatkowe
zdjęcia tej przepięknej górskiej okolicy. W dole zobaczyłam tradycyjne
beduińskie namioty a obok pasące się osiołki, które wędrowały w górę w
poszukiwaniu zielonej pustynnej rośliny. W pewnej chwili jeden z nich
zbliżył się tak bardzo, że mogłam sobie z nimi zrobić pamiątkowe
zdjęcie.
Okazało się, że postój w kawiarni został zaplanowany celowo żeby
pierwsza część naszej grupy łagodnie weszła na to wzniesienie omijając
trudności. Dalej już wspólnie zwiedziliśmy ruiny spalonego
bizantyjskiego kościoła, które zostały częściowo zrekonstruowane.
Obecnie możemy w tym miejscu podziwiać piękne mozaiki posadzkowe z
motywami roślinnymi lub zwierzęcymi charakterystycznymi dla okresu
bizantyjskiego w Petrze.

„Restauracja na wzgórzu z widokowym tarasem na Dolną Petrę (Jordania)” Agnes M

„Nasza grupa odpoczywająca blisko ruin kościoła bizantyjskiego w Petrze (Jordania)” Agnes M