Izrael – Podróże Agnes

Przygotowując się do wycieczki zaczęłam szukać w internecie informacji dotyczących podróży do Izraela i odprawy na lotnisku w Tel Awiwie oraz zasad dotyczących przewozu różnych przedmiotów. Niestety nie znalazłam nic ciekawego oprócz informacji iż odprawa jest dosyć długa i trwa kilka godzin oraz że trzeba odpowiadać na różne dziwne pytania dotyczące celów i motywów podróży. Znalazłam również informację, że można zostać zakwalifikowanym do enigmatycznie brzmiącej kontroli zwanej „czerwoną przestrzenią lub czerwonym tunelem”. Dopiero później w którymś z przewodników doczytałam, że turyści, którzy wwożą do Izraela sprzęt elektroniczny o wartości przekraczającej równowartość 200 USD muszą go zadeklarować oraz wpłacić depozyt, którego zwrot otrzymają przy wyjeździe. Niezadeklarowanie przedmiotów podlegających ocleniu jest przestępstwem za które grożą wysokie kary administracyjne lub konfiskata przedmiotów. Na szczęście mnie i wszystkich uczestników wycieczki ominęła ta wątpliwa „przyjemność” deklarowania przedmiotów.

Kończąc wątek dotyczący podróży warto jeszcze podkreślić, że najlepiej jest zostawić sobie kilka kilogramów w walizce „w zapasie” na ewentualne pamiątki dla rodziny i przyjaciół, żeby później podczas powrotu nie było problemów z nadwyżką bagażu.

Wycieczka rozpoczęła się zgodnie z programem przejazdem autokarem do Pragi. Na lotnisku w Pradze zostaliśmy poddani kilkuetapowej kontroli: najpierw kontroli paszportowej, kontroli bagażu a następnie niektórzy również kontroli osobistej. Na szczęście oprócz standardowych pytań dotyczących bezpieczeństwa, kontroli paszportowej i bagażu podręcznego oraz odpowiedzi na kilka dodatkowych pytań dotyczących celu wjazdu, ilości dni pobytu i miejsc noclegu odprawa przebiegła dosyć sprawnie.
Cała grupa przeszła odprawę po ok. 2 godzinach czyli stosunkowo krótko. Spowodowane to było bardzo późną nocną porą odprawy i zmęczeniem osób kontrolujących. Tradycyjnie największe problemy podczas przejścia kontroli przez bramki miały osoby posiadające przedmioty z metalu: zegarki, paski, sprzęt elektroniczny itp. Warto przezornie przygotować się do odprawy i odpowiednio ubrać żeby uniknąć podejrzeń i szczegółowej kontroli.

Samolot CZECH AIRLAINES na lotnisku w Pradze (Czechy)

„Lotnisko w Pradze (Czechy) – Vaclav Havel Airport – CZECH AIRLAINES” Agnes M

Lot z Pragi do Tel Awiwu odbył się planowo i po 4,5 godzinach spokojnej podróży wylądowaliśmy wczesnym rankiem tuż przed wschodem słońca w Ziemi Świętej na lotnisku Ben Guriona.

Izrael przywitał nas słońcem i powiewem ciepłego nadmorskiego wiatru znad Morza Śródziemnego.

Lotnisko Ben Guriona pod Tel Awiwem (Izrael)

„Widok z góry na halę przylotów i odlotów na lotnisku Ben Guriona pod Tel Awiwem (Izrael)”Agnes M

„Wyjście z lotniska Ben Guriona pod Tel Awiwem (Izrael)” Agnes M

Parking na lotnisku w Tel Awiwie (Izrael)

„Parking przed lotniskiem Ben Guriona pod Tel Awiwem (Izrael) i odbicie wschodzącego słońca”
Agnes M

Niebo tuż po wschodzie słońca w Tel Awiwie (Izrael)

„Widok tuż po wschodzie słońca w Tel Awiwie (Izrael)” Agnes M

Lotnisko Ben Guriona pod Tel Awiwiem (Izrael) - widoczne z daleka

„Widok na lotnisko Ben Guriona pod Tel Awiwem (Izrael)” Agnes M

Samoloty przed odlotem na płycie lotniska Ben Guriona pod Tel Awiwem (Izrael)

„Samoloty przed odlotem na terenie lotniska Ben Guriona pod Tel Awiwem (Izrael)” Agnes M

„Miasto, w którym jest więcej barów niż synagog, Bóg jest DJ-em a każdy klub świątynią…”

Tel Awiw czyli po hebrajsku „Wzgórze Wiosny” położony w nadmorskiej równinie Szaron jest drugim co do wielkości miastem we współczesnym Izraelu (powierzchnia całkowita miasta to ok. 60 km2 i ponad 1,5 mln mieszkańców). Etymologia słowa „Tel Awiw” wywodzi się z hebrajskiego tytułu noweli Teodora Herzla pt. „Altneuland” („Stara Nowa Ziemia”). Utwór ten został przetłumaczony z niemieckiego na hebrajski przez Nahuma Sokołowa i wydany pod tytułem „Tel Awiw”.

Miasto Tel Awiw zostało założone w 1909 r. obok starożytnego portu morskiego Jaffa, z którym został oficjalnie połączony w 1950 r. tworząc jedno miasto, które przez ONZ i większość państw w tym Polskę uznawane jest za stolicę Izraela. Dlatego tez w Tel Awiwie znajdują się siedziby większości zagranicznych ambasad, centrum biznesowe i ośrodki badawczo-rozwojowe międzynarodowych firm, muzea, galerie a także odbywają się tu liczne festiwale.

Współczesny Tel Awiw jest nadmorską metropolią , która nigdy nie zasypia i został uznany za najbardziej hedonistyczne miasto świata. Obecnie Tel Awiw to raj dla turystów z długą, piękną plażą, promenadą z licznymi barami i dyskotekami oraz nowoczesnymi hotelami, wieżowcami i biurowcami nazywany „Nowym Jorkiem w Izraelu” .

Jedno z zagranicznych czasopism stwierdziło, iż „Jedyną religią, która łączy tutaj ludzi jest hedonizm. Jest tam więcej barów niż synagog, Bóg jest DJ-em a każdy klub świątynią”.

Zgodnie z popularnym stwierdzeniem „Jerozolima się modli , Hajfa pracuje a Tel Awiw się bawi ”.

„Widok na nowoczesną dzielnicę Tel Awiwu w drodze z lotniska Ben Guriona (Izrael)” Agnes M

„Największy drapacz chmur we wschodniej części Tel Awiwu (Izrael)” Agnes M

„Biurowce – Azrieli Center Square Tower w osiedlu HaKirja we wschodniej części Tel Awiwu (Izrael)” Agnes M

„Wieżowiec w dzielnicy wschodniej Tel Awiwu blisko osiedla Park Tzameret (Izrael)” Agnes M

„Osiedle Tzameret – 12 mieszkalnych drapaczy chmur we wschodniej części Tel Awiwu wybudowanych w latach 2005-2013 i zaprojektowanych w Londynie i Paryżu” Agnes M

„Stacja kolejki miejskiej w pobliżu osiedla mieszkalnego wieżowców w Parku Tzameret we wschodniej części Tel Awiwu” Agnes M

„Kompleks nowoczesnych biurowców obok centrum komercyjnego w Tel Awiwie (Izrael)” Agnes M

„Nowoczesne centrum komercyjno – biurowe w Tel Awiwie (Izrael)” Agnes M

„Cezarea Maritima (po arabsku Kajsarija, po hebrajsku – Chorbat Kesari) – obecnie Podwodny Park Archeologiczny wraz z ruinami starożytnego miasta to współczesny raj dla turystów przepięknie położony na brzegu Morza Śródziemnego”.

Szybko opuszczamy nowoczesne miasto Tel Awiw i przejeżdżamy na terytorium ruin antycznej Cezarei Nadmorskiej zbudowanej w 20 r. p.n.e. przez króla Judei Heroda Wielkiego, będącej kiedyś jednym z ważniejszych portów morskich pełniącej rolę podobną do współczesnego portu w Hajfie. Cezarea została wybudowana na cześć cesarza rzymskiego Cezara Oktawiana Augusta i przez prawie 600 lat była oficjalną stolicą Prowincji Judei. Mieszkał w niej rzymski prefekt Poncjusz Piłat, Filip prowadził swoją działalność, św. Piotr przemawiał do setnika Korneliusza a św. Paweł został tu uwięziony.
W 233 r. po wygnaniu z Aleksandrii filozof Orygenes założył w Cezarei swoją szkołę filozoficzną, która posiadała ogromne zbiory biblioteczne. W IV wieku n.e. znajdująca się tam biblioteka stała się centrum chrześcijańskiej nauki. Stamtąd pochodził również „Ojciec Historii Kościoła” – Ojciec Euzebiusz (biskup Cezarei) i Prokopiusz. W czasach wypraw krzyżowych miasto zostało zdobyte i straciło na znaczeniu. Dlatego w 1251 r. król Francji Ludwik IV postanowił wzmocnić miasto, zbudował wokół Cezarei ogromną fosę i wzniósł dodatkowe fortyfikacje i mury obronne otaczające miasto. Niestety pomimo tych zabezpieczeń Arabowie pod wodzą sułtana Bajbarsa zdobyli miasto a w 1265 r. egipscy Mamelukowie zburzyli Cezareę.

Dopiero w 1884 r. na ruinach starożytnego miasta powstała mała wieś rybacka założona przez muzułmanów z Bośni. W 1948 r. wypędzono wszystkich arabskich mieszkańców a ich domy wyburzono. Odtąd po powstaniu Państwa Izrael w 1948 r. rodzina Rotschildów przekazała w dzierżawę Państwu Izrael swoje ziemie w Palestynie m.in. tereny Cezarei. W 1952 r. powołano fundację „The Caesarea Edmond Benjamin de Rothschild Development Corporation”, która ma za zadanie promocję i rozwój kultury i sztuki w Cezarei.Współczesna Cezarea (Qesaryya) jest wspaniale zachowanym stanowiskiem archeologicznym usytuowanym nad brzegiem pięknego Morza Śródziemnego.
W latach 60 XX w. rozpoczęto prace wykopaliskowe i odkryto bardzo dobrze zachowane budowle z czasów Cesarstwa Rzymskiego. Obecnie możemy tu oglądać wspaniałe zabytki rzymskiej architektury m.in. rzymski amfiteatr (mieszczący ponad 4 tyś widzów, w którym do dziś są organizowane spektakle i koncerty), ruiny rzymskich świątyń, fragmenty murów miasta z czasów Heroda, ruiny hipodromu rzymskiego, cytadelę zbudowaną przez Krzyżowców otoczoną murami z poł. XIII w., fragment bizantyjskiego Cardo i zatopioną część ruin starożytnego portu – Cezarea Maritima stanowiące teren Podwodnego Parku Archeologicznego. Park podwodny został udostępniony dla turystów i każdy amator nurkowania może tam podziwiać podwodne eksponaty muzealne opisane wodoodporną farbą zabezpieczającą na specjalnych plastikowych odblaskowych kartonikach.

„Widok od strony Morza Śródziemnego na cytadelę wybudowaną w czasach wypraw krzyżowych, minaret meczetu i fragment murów obronnych z połowy XIII w. otaczających miasto Cezareę (Izrael)” Agnes M

„Zjazd z autostrady nr 2 (Tel-Awiw- Hajfa) na drogę ekspresową nr 65 (Haddera-Qadarimm) w stronę Cezarei (Izrael)” Agnes M

„Wjazd na teren obecnego stanowiska archeologicznego w Cezarei (Izrael)” Agnes M

„Wspaniale zachowany fragment amfiteatru w Cezarei (Izrael), w którym do dziś odbywają się przedstawienia i są organizowane imprezy okolicznościowe” Agnes M

„Fragmenty ruin antycznej Cezarei Nadmorskiej (Izrael) wraz z widokiem na Morze Śródziemne” Agnes M

„Widok na cały amfiteatr rzymski w Cezarei (Izrael), który może pomieścić 4000 widzów” Agnes M

„Przepiękny widok z wybrzeża Morza Śródziemnego na Podwodny Park Archeologiczny i ruiny cytadeli w Cezarei (Izrael)” Agnes M

„Ozdobione kwiatami rondo we współczesnej Cezarei (Izrael)” Agnes M

„Rondo z ogromnymi palmami we współczesnej Cezarei (Izrael) ” Agnes M

„Fragmenty antycznych kolumn z czasów rzymskich w Cezarei Nadmorskiej (Izrael)” Agnes M

„Widok na hipodrom i Morze Śródziemne i w oddali znajdujący się akwedukt morski w Cezarei (Izrael)” Agnes M

„Widok od strony Morza Śródziemnego na ruiny miasta, cytadelę i fragmenty fortyfikacji obronnych w Cezarei (Izrael)” Agnes M

„Hipodrom rzymski we współczesnej Cezarei (Izrael)” Agnes M

„Widok na hipodrom rzymski w Cezarei (Izrael) i brzeg Morza Śródziemnego” Agnes M

„Fragmenty dawnych domów i zabudowań w antycznej Cezarei (Izrael)” Agnes M

„Przejście od strony amfiteatru na teren hipodromu rzymskiego w Cezarei (Izrael)” Agnes M

„Widok na hipodrom rzymski w stronę wybrzeża Morza Śródziemnego” Agnes M

„Widok na hipodrom rzymski w oddali pozostałości kolumn z dawnych czasów w Cezarei (Izrael)” Agnes M

„Widok na ruiny miasta, cytadelę i minaret meczetu w Cezarei (Izrael)’ Agnes M

„Główne wejście dla turystów odwiedzających teren stanowiska archeologicznego w Cezarei (Izrael)”

„Jacht przepływający przez Morze Śródziemne w okolicy miasta Cezarea (Izrael)” Agnes M

„Jacht na Morzu Śródziemnym w oddali i fragmenty ruin w Cezarei (Izrael)” Agnes M

„Fragment fortyfikacji obronnych zachowanych do dnia dzisiejszego w Cezarei (Izrael)” Agnes M

„Ruiny cytadeli wraz z fragmentem murów obronnych w Cezarei (Izrael)” Agnes M

„Przejazd w stronę akweduktu morskiego w Cezarei (Izrael)” Agnes M

Warto wspomnieć również, że każda nazwa miejscowości we współczesnym Izraelu umieszczana jest na tablicach drogowych w 3 językach: dwóch językach oficjalnych – hebrajskim i arabskim oraz dodatkowo w języku angielskim, żeby turyści łatwiej odnaleźli się w Ziemi Świętej.

„Wjazd do współczesnej Cezarei Nadmorskiej – Qesaryya (Izrael)” Agnes M

Najciekawszym i najlepiej zachowanym zabytkiem z dawnych czasów jest ogromny akwedukt rzymski z II w n.e. wznoszący się na 28 arkadach i ciągnący się wzdłuż wybrzeża Morza Śródziemnego.

„Wjazd na teren parkingu w pobliżu akweduktu morskiego w Cezarei (Izrael)” Agnes M

„Zbliżenie jednego z łuków akweduktu w Cezarei Nadmorskiej (Izrael)” Agnes M

„Akwedukt morski w Cezarei Nadmorskiej (Izrael)” Agnes M

„Widok na akwedukt w Cezarei Nadmorskiej (Izrael)” Agnes M

„Zbliżenie łuku akweduktu w Cezarei Nadmorskiej (Izrael) z widokiem na Morze Śródziemne” Agnes M

„Ptak odlatujący z plaży obok akweduktu w Cezarei Nadmorskiej (Izrael)” Agnes M

„Widok z plaży od strony Morza Śródziemnego na akwedukt w Cezarei (Izrael)” Agnes M

„Widok na akwedukt morski od strony plaży w Cezarei (Izrael)” Agnes M

„Ładnie oświetlone słońcem łuki akweduktu morskiego w Cezarei (Izrael)” Agnes M

„Widok na cały akwedukt od strony parkingu w Cezarei (Izrael)” Agnes M

„Widok przez łuk akweduktu morskiego w Cezarei (Izrael) w stronę parkingu” Agnes M

Ciekawostką z gatunku botaniki występującą w Cezarei jest tzw. drzewo judaszowe czyli „Judaszowiec Południowy – łac. Cercis siliquastrum L.”, które rośnie na terenie całego Izraela. Jest to przepięknie kwitnące drzewo – z daleka różowe kwiaty przypominają kwiaty magnolii jednak z bliska widać różnice. Naukowcy do dziś spierają się na jakim drzewie rzeczywiście powiesił się Judasz. W Ewangelii Św. Mateusza zapisano „…rzuciwszy srebrniki ku przybytkowi, oddalił się, potem poszedł i powiesił się” (Ewangelia Św. Mateusza rozdział 27, wers 5). Jednak przyjęto, że prawdopodobnie to był ten gatunek drzewa, gdyż występuje ono na terytorium Azji Mniejszej w rejonie Morza Śródziemnego.

„Pięknie kwitnące drzewo judaszowe rosnące w Cezarei Nadmorskiej (Izrael)” Agnes M

„Zbliżenie gałęzi kwitnącego drzewa judaszowego” Agnes M

„Zdjęcie makro płatków kwiatów drzewa judaszowego” Agnes M

Nawiązując do symboli Izraela warto przedstawić flagę współczesnego Izraela. Oficjalny wzór flagi państwa Izrael powstał w 1897 r. w Bazylei na kongresie ruchu syjonistycznego Teodora Herzla, podczas którego zauważono, iż kongres nie posiada flagi. Dlatego postanowiono wykonać sztandar wg projektu Teodora Wolfsohna nawiązujący do oczywistego symbolu narodowego. Flaga państwa Izrael stanowi bowiem odwzorowanie rozwiniętego biało-niebieskiego szala modlitewnego – tałesu (w jęz. Jidysz –tilit), na który naszyto niebieską Gwiazdę Dawida. Tałes (Tilit) to biały szal w formie dużego prostokąta ozdobionego niebieskimi lub czarnymi pasami wzdłuż dłuższych boków a krótsze boki są ozdobione frędzlami.

28 października 1948 r. Izraelska Tymczasowa Rada Państwa ustanowiła jako flagę państwa Izrael – biało-niebieski sztandar z niebieską Gwiazdą Dawida, który stanowi odwzorowanie sztandaru z I Kongresu Syjonistycznego. Z tego względu flagę Izraela uważa się za jedną z najstarszych we współczesnym świecie.

Izraelczycy są bardzo przywiązani do swoich narodowych symboli a flagę narodową darzą dużym szacunkiem i są dumni z państwa Izrael. Wyraża się to przede wszystkim tym, iż we wszystkich obiektach państwowych, zabytkach, ważnych miejscach a także na terenie prywatnych domów wywieszają flagi narodowe.

„Żyd ubrany w tradycyjny strój religijny: czarną futrzaną czapkę tzw. krymkę i tałes – biały szal modlitewny lub płaszcz w czarne lub niebieskie pasy noszony w szabat- Jerozolima (Izrael)” Agnes M

„Flaga izraelska powiewająca przed wejściem na teren stanowiska archeologicznego w Cezarei (Izrael)” Agnes M

„Flaga Izraela umieszczona przy jednej z głównych dróg w Izraelu” Agnes M

„Flaga Izraela znajdująca się przy wjeździe do miasta Nazaret (Izrael)” Agnes M

„Flaga Izraela znajdująca się obok flagi w miejscu Yardenit gdzie płynie rzeka Jordan (Izrael)” Agnes M

„Flaga Izraela wraz z Flagą Polski wciągnięta oficjalnie po hymnie narodowym na maszt statku podczas rejsu po jeziorze Galilejskim (Izrael)” Agnes M

„Flaga Izraela znajdująca się przed wejściem do prywatnego budynku” Agnes M

„Autorka bloga z flagą Izraela w miejscu Jardenit gdzie przepływa rzeka Jordan (Izrael)” Agnes M

„Hajfa to najpiękniejsze miasto w północnej części Izraela położone na górze Karmel z pięknym widokiem na największy port przeładunkowy i pasażerski położony nad Morzem Śródziemnym oraz wspaniałe ogrody Bahaistów z olśniewającą złotą kopułą Mauzoleum Baba”

Po zwiedzeniu zabytków w Cezarei wyruszyliśmy w dalszą podróż w stronę północnego Izraela do Górnej Galilei na Górę Karmel w mieście Hajfa założonym w 1930 r. Karmel (po hebrajsku Hakkarmel oznacza ogród słynący z pięknej bujnej roślinności w czasach starożytnych lub „winnicę Boga”).

Hajfa jest obecnie największym portem handlowym przeładunkowym i pasażerskim w Izraelu, który rozciąga się na zachodnim zboczu Góry Karmel (546 m n.p.m.) nad Zatoką Hajfy na wybrzeżu Morza Śródziemnego. Współczesna Hajfa jest trzecim co do wielkości miastem Izraela i znajdują się tu siedziby większości zagranicznych spółek (m.in. filie izraelskiego Intelu, IBM, Microsoft, Google, Motorola, Philips), zakłady przemysłowe, rafineria naftowa oraz instytucje naukowe i kulturalne m.in. Uniwersytet w Hajfie, Instytut Technologii – Technion, Muzeum Sztuki i Muzeum Morskie a także odrestaurowana w XIX w. Kolonia Niemieckich Templariuszy.

„Widok z Góry Karmel na przepiękne tarasowe ogrody Bahaistów i port w Hajfie (Izrael) nad Morzem Śródziemnym” Agnes M

„Widok z górnej stacji kolejki na górze Karmel na zatokę Hajfy i port w Hajfie (Izrael)” Agnes M

„Wjazd do miasta i oryginalny budynek mieszkalny w formie bramy w mieście Hajfa (Izrael|)” Agnes M

„W drodze na Górę Karmel a w tle plaża nad Morzem Śródziemnym w Hajfie (Izrael)” Agnes M

„Promenada nadmorska i plaża w mieście Hajfa (Izrael)” Agnes M

„Wjazd na szczyt Góry Karmel w pobliżu klasztoru Stella Maris w Hajfie (Izrael)” Agnes M

„Pięknie ozdobione kolorowymi kwiatami jedno z rond w drodze na Górę Karmel w Hajfie” Agnes M

„Zjazd z Góry Karmel i rondo przed wejściem do ogrodów bahaistów w Hajfie (Izrael)” Agnes M

„Budynki administracyjne w pobliżu portu w Hajfie (Izrael)” Agnes M

„Drapacz chmur w kształcie żagla – Sail Tower (jęz. hebr. Beit Hamifras) będący obecnie siedzibą władz dystryktu Hajfy (Izrael)” Agnes M

„Meczet Al – Istikal z 1923 r. w stylu osmańskim w Hajfie (Izrael)” Agnes M

„Stacja kolejowa Hajfa Hof HaCarmel w Hajfie (Izrael) Agnes M

„Stacja linii kolejowej Hajfa Hof HaCarmel obsługiwana przez Israel Railways w Hajfie (Izrael)” Agnes M

„Transport samochodów w porcie przeładunkowym w Hajfie (Izrael)” Agnes M

„Rafineria naftowa w pn części Hajfy (Izrael) blisko ujścia rzeki Kiszon do Morza Śródziemnego”
Agnes M

W Hajfie znajdują się również piękne ogrody z centrum bahaistycznej wiary usytuowanym w Mauzoleum Baba – świątyni wybudowanej w 1953 r. z olśniewającą złotą kopułą. Wyznawcy bahaizmu przywędrowali z Persji ok. 1844 r. Obecnie na świecie jest ich powyżej 2 mln a Hajfa jest ich świętym miastem. W tych pięknych, wiszących ogrodach zaprojektowanych przez kanadyjskiego architekta Fariborza Sahbę w formie 19 tarasów na każdym z trzech pięter możemy podziwiać oryginalną roślinność, ozdobne krzewy oraz różnokolorowe kwiaty. Oficjalne otwarcie ogrodów Bahaistów w Hajfie w dniu 22 maja 2001 r. było bardzo uroczyste a całą ceremonię uświetniło wykonanie skomponowanych specjalnie z tej okazji utworów: oratorium norweskiego kompozytora Lasse Thorensena i symfonii tadżykijskiego artysty Toliba Sahidi a także dodatkowa iluminacja świetlna tarasów wokół Mauzoleum Baby.

Każde z pięter zostało szczegółowo zaprojektowane. W części środkowej w stylu francuskim zasadzono głównie ozdobne trawy, ozdobne całoroczne kwiaty, żywopłoty i drzewa ozdobne. W części bocznej w stylu orientalnym znajdują się głównie wiecznie zielone rośliny – drzewa i krzewy ozdobne charakterystyczne dla obszaru śródziemnomorskiego m.in. oleandry, oliwki, i piękne rabaty kwiatów, które rozkwitają w okresie zimy (XII) aż do wiosny (IV). Trzecia część rośnie bardziej swobodnie i zamieszkują ją liczne małe zwierzęta m.in. żółwie lądowe i jeże. Dodatkowo zbudowano w ogrodach specjalny nowoczesny system irygacyjny oszczędzający wodę oraz ozdobną fontannę w kształcie gwiazdy. Liczba tarasów symbolizuje Babę i pierwszych 18 wyznawców bahaizmu. Ogrody zostały zaaranżowane na ogromnym terenie – rozciągają się na odległość 1 km w górę na wysokości od 60 do 400 metrów na schodzących kaskadowo marmurowych schodach.

W pobliżu znajduje się ogród rzeźb z zaprojektowanymi przez Ursulę Malbin rzeźbami z brązu. Na szczycie Góry Karmel znajduje się Park Matki z amfiteatrem, liczne sklepy i kawiarnie oraz mały ogród zoologiczny i muzea: prehistorii, biologii i historii naturalnej.

„Dolne wejście do ogrodów Bahaistów i Mauzoleum Baby ozdobionego złotą kopułą w Hajfie (Izrael)” Agnes M

„Widok z góry na tarasowe ogrody Bahaistów od strony Promenady Louis na Górze Karmel w Hajfie (Izrael)”
Agnes M

„Widok z Góry Karmel na piękną złotą kopułę Mauzoleum Baby w Hajfie (Izrael)” Agnes M

„Panorama z Góry Karmel na ogrody Bahaistów i port w Hajfie (Izrael)” Agnes M

„Wejście do ogrodów Bahaistów z Góry Karmel w Hajfie (Izrael)” Agnes M

„Interesująca roślina, która ze względu na swój oryginalny podłużny kształt stała się pierwowzorem szczotki do mycia butelek” Agnes M

„Przepięknie kwitnący krzew Bugenwilli okazałej – łac. Bougainvillea spectabilis przy wejściu do ogrodów Bahaistów w Hajfie (Izrael)” Agnes M

„Zdjęcie makro kwitnącego kwiatu Bugenwilli okazałej w tle panorama Hajfy (Izrael)” Agnes M

„Promenada Louis w Hajfie skąd rozciąga się piękna panorama miasta i portu w Hajfie (Izrael)” Agnes M

„Piękna panorama centrum miasta i port nad Morzem Śródziemnym w Hajfie (Izrael)” Agnes M

„Dolne wejście do ogrodów Bahaistów i schody prowadzące do Mauzoleum Baby w Hajfie (Izrael)” Agnes M

Na Górze Karmel znajduje się również klasztor karmelitański Stella Maris, w którym założono w XII w. Zakon Karmelitów. Klasztor zbudowano na ruinach wcześniejszych kościołów w 1836 r. Został wzniesiony nad grotą, którą archeologowie zidentyfikowali jako Jaskinię Eliasza, do której można się dostać specjalną kolejką linową Carmelit ze stacji przy nadmorskiej promenadzie.

Kolejka linowa stanowi jedyne metro w Izraelu, którego część stacji znajduje się pod ziemią a ostatnie stacje są na Górze Karmel. W klasztorze Stella Maris znajdują się piękne malowidła sufitowe przedstawiające proroka Eliasza, króla Dawida i proroków Izajasza i Ezechiela. W ogrodach przyklasztornych znajduje się pomnik w kształcie piramidy ustawionej na grobie francuskich żołnierzy poległych podczas kampanii napoleońskiej.

„Wjazd na parking przy klasztorze Stella Maris na Górze Karmel w Hajfie (Izrael)” Agnes M

„Przejście do prywatnych ogrodów zakonu Karmelitów w klasztorze Stella Maris w Hajfie (Izrael)” Agnes M

„Pamiątkowe malowidło na ścianie w klasztorze Stella Maris na Górze Karmel w Hajfie (Izrael)” Agnes M

„Zejście do groty proroka Eliasza odkryte w podziemiach klasztoru Stella Maris w Hajfie (Izrael)” Agnes M

„Relikwie proroka Eliasza w tzw. Jaskini Eliasza w podziemiach kościoła Stella Maris w Hajfie (Izrael)” Agnes M

„Świeczki palące się w jaskini Eliasza w podziemiu kościoła Stella Maris w Hajfie (Izrael)” Agnes M

„Zabytkowe organy i piękne malowidła sufitowe w kościele Stella Maris na Górze Karmel w Hajfie (Izrael)” Agnes M

„Ozdobna rzeźba na ołtarzu symbolizująca karmelitę – Św. Jana od krzyża w kościele Stella Maris na Górze Karmel w Hajfie (Izrael)” Agnes M

„Obraz przedstawiający dwóch słynnych reformatorów zakonu karmelitów – Św. Teresę od Jezusa i Św. Jana od Krzyża na ołtarzu bocznym w kościele Stella Maris w Hajfie (Izrael)” Agnes M

„Piękny ozdobny witraż w kościele Stella Maris na Górze Karmel w Hajfie (Izrael)” Agnes M

„Obraz przedstawiający karmelitę w kościele Stella Maris na Górze Karmel w Hajfie (Izrael)” Agnes M

Malowidło przedstawiające Świętą Rodzinę w kopule kościoła Stella Maris na Górze Karmel w Hajfie (Izrael)” Agnes M

„Zejście do Jaskini proroka Eliasza w kościele Stella Maris na Górze Karmel w Hajfie (Izrael)” Agnes M

„Fragment kościoła Stella Maris wraz z zejściem do jaskini proroka Eliasza na Górze Karmel w Hajfie (Izrael)” Agnes M

„Pomnik w kształcie piramidy na grobie żołnierzy francuskich poległych w kampanii napoleońskiej” Agnes M

„Prywatne ogrody zakonu karmelitów na Górze Karmel w Hajfie (Izrael)” Agnes M

„Ozdobne drzewa i krzewy w prywatnych ogrodach zakonu karmelitów na Górze Karmel w Hajfie (Izrael)” Agnes M

„Oryginalne rzeźby aniołów z fragmentami kolorowych witraży w prywatnych ogrodach zakonu karmelitów na Górze Karmel w Hajfie (Izrael)” Agnes M

„Górna stacji kolejki metra na Górze Karmel w Hajfie (Izrael)” Agnes M

„Prywatne ogrody zakonu karmelitów na Górze Karmel z widokiem na panoramę Hajfy (Izrael)” Agnes M

|”Ozdobny krzew fikusa w prywatnych ogrodach zakonu karmelitów na Górze karmel w Hajfie (Izrael)” Agnes M

„Zdjęcie makro liści fikusa w prywatnych ogrodach karmelitów na Górze Karmel w Hajfie (Izrael)” Agnes M

„Ostatnia stacja kolejki metra na Górze Karmel w Hajfie (Izrael)” Agnes M

„Panorama z oddali Góry Karmel i miasta Hajfa (Izrael)” Agnes M

„Kana Galilejska – współcześnie miasto arabsko- izraelskie Kfar Kanna, w którym Jezus dokonał swojego pierwszego cudu czyli przemienił wodę w wino podczas uczty weselnej (Ewangelia Św. Jana, rozdział 2, wers 1-11) a także miasto rodzinne jednego z uczniów Jezusa – Bartłomieja zwanego Natahanielem”.

„Ozdobne etykiety na butelkach białego i czerwonego wina z Kany Galilejskiej (Izrael)” Agnes M

Kolejnym miastem, które odwiedziliśmy była słynna Kana Galilejska (po hebrajsku Kanna to trzcina). Małe miasteczko położone jest w rejonie Galilei blisko drogi prowadzącej do miasta Tyberiady nad Jeziorem Genezeret. Współczesna Kfar Kanna to miasteczko utrzymujące się w całości z turystów, dlatego większość sklepów i miejsc nawiązuje do słynnego cudu przemiany wody w wino. W całym mieście spotykamy liczne sklepy z winami z ozdobnymi etykietami i oczywiście z tradycyjnym napisem „Canna wedding wine”.

„Zjazd z głównej drogi do miasta Tyberiady w stronę miasta Kfar Kanna (Izrael)” Agnes M

„Wjazd do miasta a w tle meczet w mieście Kfar Kanna (Izrael)” Agnes M

„Jeden z okolicznych sklepów z dewocjonaliami w mieście Kfar Kanna (Izrael)” Agnes M

„Tradycyjne wyroby z ceramiki zdobione w różne wzory tworzące mozaiki” Agnes M

„Małe gliniane dzbany na wino symbolizujące Kanę Galilejską (Izrael)” Agnes M

„Tradycyjne wino z Kany Galilejskiej (Izrael) zapakowane w ozdobne kartony” Agnes M

„Pamiątkowe ozdoby z Jerozolimy (Izrael) i Betlejem (Palestyna) w sklepikach w Kanie (Izrael)” Agnes M

„Pamiątkowe ozdoby z mapkami Izraela i Jeziorem Galilejskim w Kanie (Izrael)” Agnes M

„Wina z Kany Galilejskiej (Izrael) zdobione różnymi kolorowymi etykietami” Agnes M

„Jeden z wielu napisów nad sklepami w Kanie (Izrael) przypominający o cudzie przemiany wodę w wino” Agnes M

„Pamiątkowe souveniry w formie różnych magnesów w Kanie (Izrael)” Agnes M

„Butelki z winem z pamiątkowym napisem Kana Galilejska (Izrael)” Agnes M

„Pamiątki na wystawie jednego ze sklepów w Kanie Galilejskiej (Izrael)” Agnes M

„Tradycyjnie wyciskany sok ze świeżych owoców granatu, pomarańczy lub grejfruta, który można kupić na ulicy w Kanie (Izrael)” Agnes M

„Reklama sklepu z urządzeniami rtv we współczesnym mieście Kfar Kanna (Izrael)” Agnes M

Po kuszeniu na pustyni Judzkiej Jezus udał się ze swoimi pierwszymi pięcioma uczniami na wesele do galilejskiego miasteczka Kana.

„1 Trzeciego dnia odbywało się wesele w Kanie w Galilei i była tam matka Jezusa; 2 Jezus ze swoimi apostołami także był zaproszony na wesele. 3 Kiedy zabrakło wina, matka Jezusa powiedziała do niego, “Nie mają wina.” 4 I Jezus jej odpowiedział, “O kobieto, czego chcesz ode mnie? Moja godzina jeszcze nie nadeszła”. 5 Matka jego powiedziała do służących, “Róbcie, cokolwiek wam powie.” 6 Stało tam sześć kamiennych dzbanów, używanych do żydowskiego obrzędu oczyszczenia, każdy mieszczący dwadzieścia lub trzydzieści galonów. 7 Jezus powiedział im, “Napełnijcie dzbany wodą.” I oni napełnili je po brzegi.. 8 On powiedział im, “Teraz nalejcie trochę i zanieście organizatorowi uczty.” I oni tak uczynili. 9 Gdy organizator uczty spróbował wodę, która stała się winem, a nie wiedział skąd ona pochodziła (chociaż służący, którzy nalewali wodę, wiedzieli), organizator zawołał pana młodego 10 I rzekł do niego, “Każdy człowiek najpierw podaje dobre wino; a kiedy ludzie hojnie się napiją, wówczas podaje wino gorsze; ale ty przechowałeś dobre wino aż do teraz.11”.

„Napis wykuty w ścianie w Kanie (Izrael) zawierający fragment opisu cudu przemiany wody w wino z ewangelii Św. Jana” Agnes M

W tym mieście dokonano również uleczenia syna urzędnika królewskiego z Kafarnaum (Ewangelia Św. Jana, rozdz. 4,wers 46-54). Obecnie znajduje się tu sanktuarium Pierwszego Cudu Jezusa – wybudowany w 1879 r. kościół z podziemiami, w których znajdują się pamiątki i powiększona biblijna kanwia do wina. Powstał on na fundamentach domu, w którym zgodnie z twierdzeniami historyków odbyło się tradycyjne wesele, które opisał Św. Jan. Kilka lat później w pobliżu kościoła na fundamentach dawnego domu Nataniela wzniesiono kaplicę Św. Bartłomieja aby uczcić pamięć Nathaniela jednego z uczniów Jezusa i podkreślić miejsce jego pochodzenia.

Tradycyjnie wszystkie małżeństwa mogą odnowić w kościele przyrzeczenia małżeńskie i otrzymać za drobną opłatą – pamiątkowe zaświadczenie. Okoliczne sklepiki oferują pamiątki i degustacje wina z Kany oraz specjalne zestawy wina, małych glinianych dzbanów wina itp.

„Kościół katolicki w Kanie Galilejskiej (Izrael), który powstał w miejscu gdzie odbywało się wesele a obecnie tradycją jest odnawianie tu przyrzeczeń małżeńskich” Agnes M

„Wejście do kościoła katolickiego w Kanie Galilejskiej (Izrael) z fragmentem ozdobnych kolumn” Agnes M

„Rzeźby przedstawiające dzbany do wina w kościele w Kanie (Izrael)” Agnes M

„Współczesna rzeźba izraelskiego artysty nawiązująca symboliką i kolorem do przemiany wody w wino w Kanie (Izrael)” Agnes M

„Dziedziniec kościoła katolickiego w Kanie Galilejskiej (Izrael)” Agnes M

„Rzeźba przedstawiająca Św. Jana Ewangelistę w Kanie (Izrael)” Agnes M

„Przejście prowadzące do schodów do podziemi kościoła katolickiego w Kanie (Izrael)” Agnes M

„Tradycyjna mozaika, którą można oglądać przed zejściem do podziemi kościoła katolickiego w Kanie (Izrael)” Agnes M

„Fragmenty zabytkowych mozaik i przykładowe naczynia znajdujące się w kościele katolickim w Kanie (Izrael)” Agnes M

„Zejście do podziemi kościoła katolickiego w Kanie (Izrael)” Agnes M

„Przykładowe naczynia ceramiczne znajdujące się w kościele katolickim w Kanie (Izrael)” Agnes M

„Ozdobne arkady znajdujące się przed wejściem do kościoła katolickiego w Kanie (Izrael)” Agnes M

„Figura Św. Antoniego znajdująca się po prawej stronie przy wejściu do kościoła katolickiego w Kanie (Izrael)” Agnes M

„Główny ołtarz ozdobiony kanwiami w kościele katolickim w Kanie (Izrael)” Agnes M

„Powiększony odlew kanwi używanej w dawnych czasach do przechowywania wina znajdujący się w podziemiach kościoła katolickiego w Kanie (Izrael)” Agnes M

„Fragmenty dawnych murów w Kanie (Izrael) stanowiące obecnie atrakcję turystyczną, do której wrzucane są karteczki z prośbami i drobne monety” Agnes M

„Wyjście z podziemi kościoła katolickiego w Kanie (Izrael) wraz z fragmentem dawnych murów” Agnes M

Do dziś naprzeciwko wejścia do kościoła znajduje się duży sklep z pamiątkami z 1969 r. „Nathan i synowie”, w którym możemy degustować smaczne słodkie czerwone wino lub kupić pamiątki związane z Kaną Galilejską i całym terenem Galilei. Niedaleko znajduje się kościół greko-katolicki z 1887 r. pod wezwaniem Św. Jerzego.

„Tradycyjny sklep z souvenirami „Nathan i synowie” funkcjonujący od 1969 r. aż do dziś w Kanie (Izrael)” Agnes M

„Brama wjazdowa prowadząca do kościoła greko-katolickiego Św. Jerzego w Kanie (Izrael)” Agnes M

„Fragment muru przed kościołem greko-katolickim Św. Jerzego w Kanie (Izrael)” Agnes M

Aktualnie kościół w Kanie Galilejskiej znajduje się pod opieką franciszkanów z Kustodii Ziemi Świętej, którzy przybyli tutaj w XVII w. Kustodię Ziemi Świętej tworzy autonomiczna jednostka administracyjna należąca do Franciszkanów czyli Zakonu Braci Mniejszych (po łacinie – Ordo Fratrum Minorum), która obejmuje terytorium Bliskiego Wschodu – Izrael i Autonomię Palestyńską, Jordanię, Syrię, Liban, Rodos i Cypr. Kustodia Ziemi Świętej posiada swoje przedstawicielstwa w innych państwach na całym świecie m.in. w Argentynie, USA, Hiszpanii, Niemczech, Polsce a także we Włoszech. Przedstawiciele zakonu franciszkanów przybyli do Ziemi Świętej w 1217 r. po podjęciu decyzji w Asyżu o rozpoczęciu działalności na terenie Bliskiego Wschodu. Kustodia Ziemi Świętej zostały powołane w celu objęcia opieką w imieniu kościoła katolickiego sanktuariów związanych z życiem Jezusa i Apostołów i wsparciem działalności lokalnych wspólnot katolickich. Działalność franciszkanów została doceniona już przez papieża Klemensa IV, który w 1342 r. odznaczył ich specjalnymi bullami „Gratias agimus” i „Nuper carissime”.

Przejawem działalności franciszkanów z Ziemi Świętej jest przede wszystkim organizowanie pielgrzymek i oprowadzanie turystów po zabytkach sakralnych w Ziemi Świętej oraz działalność edukacyjna – prowadzenie szkół parafialnych a także pogłębianie działalności naukowej w ich głównych centrach naukowych: Studium Biblicum Franciscanum w Jerozolimie i Franciszkańskie Centrum Studiów o Chrześcijańskim Wschodzie w Kairze. Kustosz Ziemi Świętej czyli główny przełożony zakonu franciszkanów wybierany jest przez zakonników pochodzących z całego świata.

Obecnie w Jerozolimie funkcjonuje założone przez franciszkanów Chrześcijańskie Centrum Informacyjne wspomagające organizowanie pobytu pielgrzymów z całego świata.

Oficjalnym symbolem Kustodii Ziemi Świętej umieszczanym na wszystkim budynkach stanowiących ich własność i będących pod ich patronatem jest Krzyż Jerozolimski.

„Krzyż jerozolimski znajdujący się nad wejściem do kościoła katolickiego w Kanie (Izrael)” Agnes M

„Krzyż jerozolimski wyrzeźbiony na drzwiach w kościele katolickim w Kanie (Izrael)” Agnes M

Krzyż jerozolimski jest jedynym krzyżem uznawanym przez wszystkie kościoły chrześcijańskie ze względu na swą bogatą symbolikę. Krzyż jerozolimski tworzy duży krzyż laskowany, w którego bokach umieszczono cztery mniejsze greckie krzyże równoramienne. Krzyż jerozolimski ma złożoną symbolikę – pięć krzyży oznacza Jerozolimę i 4 królestwa biorące udział w wyprawach krzyżowych: Niemcy, Francję, Królestwo Obojga Sycylii oraz Anglię. W wymiarze duchowym krzyż jerozolimski symbolizuje pięć ran ukrzyżowanego Chrystusa a także Chrystusa i 4 ewangelie lub też 4 kierunki świata, w których rozpowszechniła się nauka z Jerozolimy. Krzyż jerozolimski w czasie wypraw krzyżowych Gotfryd de Bouillon przybrał za swoje godło i uznał za herb Królestwa Jerozolimskiego. Współcześnie krzyż jerozolimski jest symbolem łacińskiego i greckiego zakonu bożogrobców w wyniku czego stał się symbolem ekumenizmu. W latach 90 członkowie zakonu bożogrobców powrócili do Polski. Medal pielgrzyma, którym honoruje się pielgrzymów przybywających do Ziemi Świętej ma kształt krzyża jerozolimskiego. Symbol krzyża jerozolimskiego staje się współcześnie coraz bardziej popularny i jest rozpowszechniany jako tradycyjny „souvenir” kupowany przez turystów pielgrzymujących do Ziemi Świętej.Krzyż jerozolimski w ostatnich latach jest sprzedawany w różnych wzorach: prosty, rozkładany, zdobiony, z metalu, srebra lub złota itp. Rozkładany krzyżyk jerozolimski ma podwójną symbolikę – złożony symbolizuje oczywiście Jerozolimę i kojarzy się z Ziemią Świętą, natomiast po rozłożeniu symbolizuje swoim kształtem gwiazdę betlejemską.

„Krzyż jerozolimski będący souvenirem kupionym w mieście urodzenia Św. Jana Chrzciciela Ein Karem (Izrael)” Agnes M

„Rozłożony krzyż jerozolimski symbolizujący gwiazdę betlejemską” Agnes M

„Autorka bloga z krzyżykiem jerozolimskim przy gwieździe betlejemskiej w grocie w Bazylice Narodzenia Pańskiego w Betlejem (Palestyna)” Agnes M

„Nazaret (po hebrajsku Natsrat lub Naceret, po arabsku – Ab-Nasira) – miasto Zwiastowania Marii i miejsce, w którym Jezus spędził swoje dzieciństwo i młodość. Współcześnie miasto zwane „arabską stolicą Izraela” ze względu na największą liczbę izraelskich arabów zamieszkujących to miasto.

„Nocna Panorama Nazaretu (Izrael) – na pierwszym planie Bazylika Zwiastowania” Agnes M

Ostatnim miastem, które zwiedziliśmy wracając z Kany Galilejskiej podczas pierwszego dnia pobytu w Izraelu był Nazaret. Miasto Nazaret położone jest na wzgórzu w masywie górskim Hare Naceret na wysokości ok. 350 m n.p.mp. na wschodnim krańcu Doliny Jezereel, oddalone o 9 km na zachód od Góry Tabor i o 25 km od Jeziora Galilejskiego zwanego również Morzem Tyberiadzkim lub biblijnego Jeziora Genezaret. Współczesny Nazaret jest obecnie największym arabskim miastem w Izraelu zwanym „arabską stolicą Izraela” z największą liczbą chrześcijańskich Arabów w Ziemii Świętej. Nazaret usytuowany jest w naturalnej niecce na stokach pięciu wzgórz (Nebi Sa’in, Romane, Kufze, Rajme i Szeik), które pozbawione są roślinności i prawie w całości zabudowane budynkami mieszkalnymi i hotelami.

„Droga ekspresowa nr 75 z Kany (Izrael) do Nazaretu (Izrael)” Agnes M

„Widok na miasto Nazaret (Izrael) niedaleko Galilee Hotel” Agnes M

„Jeden ze sklepów na terenie arabskiego targowiska (po arabsku Il suq il-quadeemi) w centrum Nazaretu (Izrael)” Agnes M

„Budowla ufundowana przez Klub Sportowy Nazaretu (Izrael) – naprzeciwko Galilee Hotel” Agnes M

„Siedziba metropolity greko-ortodoksyjnego w Nazarecie (Izrael)” Agnes M

„Widok na boczne uliczki w Nazarecie (Izrael)” Agnes M

„Napis po arabsku na jednym z murów w Nazarecie (Izrael)” Agnes M

„Zejście ze wzgórza w starej części Nazaretu w stronę źródła Marii i widok na nową część Nazaretu (Izrael)” Agnes M

„Kamienne kolumny w starszej części miasta Nazaret (Izrael)” Agnes M

„Przejście z centrum starego miasta w Nazarecie (Izrael)” Agnes M

„Schody na jednej z bocznych ulic w Nazarecie (Izrael)” Agnes M

„Fragmenty zabudowań w starej części miasta Nazaret (Izrael)” Agnes M

„Wejście do jednego z domów w starszej części Nazaretu (Izrael)” Agnes M

„Pensjonat w mieście Nazaret (Izrael)” Agnes M

„Ozdobne metalowe zamknięcie okna w Nazarecie (Izrael)” Agnes M

Obecnie jedną z głównych atrakcji jest ogromna Bazylika Zwiastowania która powstała w miejscu zwiastowania Marii przez Archanioła Gabriela, że pocznie i porodzi syna któremu nada imię Jezus (Ewangelia św. Łukasza rozdz. 1, wersy 26-38). Bazylika Zwiastowania znajduje się na terenie zespołu klasztornego Franciszkanów a w jego północnej części znajduje się kościół Św. Józefa wzniesiony w 1914 r. nad grotami, które mogły służyć jako cysterny i zbiorniki na wodę oraz antyczne domki z czasów, gdy Jezus tam żył jako mały chłopiec. Zgodnie z tradycją w miejscu obecnego kościoła św. Józefa był dom i warsztat Św. Józefa. Zewnętrzny kształt Bazyliki Zwiastowania nasuwa na myśl aramejskie znaczenie słowa Nazaret – wieża wartownicza. Wnętrze Bazyliki zawiera ruiny dwóch wcześniejszych kościołów opierających się o starożytny dom, w którym według tradycji miało miejsce anielskie zwiastowanie. W latach 70 tych kościół przebudowano i w 1964 r. Bazylika została poświęcona w przez Papieża Pawła VI. Bazylika Zwiastowania została zaprojektowana przez włoskiego architekta Giovanniego Muzio. Dach kościoła został zabudowany tworząc kamienną latarnię (wieżę wartowniczą) w formie ogromnej stożkowatej kopuły wznoszącej się nad miastem na wysokość 57 m. W 1968 r. wzniesiono górną część bazyliki i umieszczono na tym poziomie na ścianach ogromne barwne dzieła zagranicznych artystów z różnych państw z całego świata przedstawiające Maryję z Dzieciątkiem Jezus. Każdego roku Bazylikę Zwiastowania bardzo licznie odwiedzają pielgrzymi z całego świata. Podczas pielgrzymek do Ziemi Świętej Bazylikę Zwiastowania odwiedziło również trzech Papieży – Paweł VI (5 I 1964r.), Jan Paweł II (25 III 2000 r.) i Benedykt XVI (14 V 2009 r.).
Około 300 m na północ od Bazyliki Zwiastowania stoi greko-prawosławna Cerkiew Archanioła Gabriela, która została zbudowana w 1971 r. na ruinach XII w. kościoła Krzyżowców. Cerkiew położona jest nad potokiem a w krypcie cerkwi znajduje się źródło Najświętszej Maryi Panny zasilające leżącą u jej stóp studnię tzw. Studnię Maryi, gdzie według tradycji prawosławnej miało miejsce zwiastowanie. Wielu chrześcijan wierzy w uzdrawiającą moc i właściwości lecznicze wody z tego źródła. Niestety nie mogłam osobiście sprawdzić jej właściwości leczniczych ze względu na trwające w cerkwi uroczystości żałobne i zakaz wstępu dla turystów. Najważniejszym obiektem w rejonie bazaru w Nazarecie jest greko-katolicka Synagoga, w której zgodnie z tradycją Jezus modlił się i nauczał. Obecnie symbol ten został wykorzystany w herbie miasta Nazaret od 2 II 1955 r. ze względu na to, iż źródło Marii było przez wiele lat jedynym źródłem wody pitnej w mieście. Ciekawostką jest iż na herbie nazwa miasta Nazaret zamieszczona została w 3 językach: arabskim, hebrajskim i angielskim.

„Wejście główne do Bazyliki Zwiastowania w Nazarecie (Izrael) wraz z łacińskim napisem – słowo stało się ciałem i zamieszkało między nami” Agnes M

„Tablica informacyjna opisująca historię współczesnej Bazyliki |Zwiastowania w Nazarecie (Izrael), która powstała na fundamentach ruin z czterech wcześniejszych kościołów” Agnes M

„Arabskie targowisko z pamiątkami z Nazaretu (Izrael)” Agnes M

„Sklep z pamiątkami religijnymi i souvenirami z Nazaretu po drodze do Bazyliki Zwiastowania w Nazarecie (Izrael)” Agnes M

„Ozdobne tuje rosnące z boku Bazyliki Zwiastowania w Nazarecie (Izrael)” Agnes M

„Krzyż jerozolimski wyrzeźbiony w bramie wejściowej do Bazyliki Zwiastowania w Nazarecie (Izrael)” Agnes M

„Ozdobne rzeźby i napisy nad głównym wejściem do Bazyliki Zwiastowania w Nazarecie” Agnes M

„Ozdobna mozaika przedstawiająca Maryję z Nazaretu (Izrael)” Agnes M

„Ozdobna mozaika przedstawiająca Maryję – dar z Boliwii” Agnes M

„Ozdobna mozaika przedstawiająca historię powstania Bazyliki Zwiastowania w Nazarecie (Izrael)- dar z Watykanu” Agnes M

„Tablica upamiętniająca pielgrzymkę Papieża Jana Pawła II do Nazaretu (Izrael) – 25 III 2000 r.” Agnes M

„Ozdobna lampa z krzyżem jerozolimskim wywieszona z boku Bazyliki Zwiastowania w Nazarecie (Izrael)” Agnes M

„Dzwony na wieży kościelnej w Bazylice Zwiastowania w Nazarecie (Izrael)” Agnes M

„Boczne wejście od strony południowej przez drzwi wykonane z brązu (dar chrześcijan z USA) do Bazyliki Zwiastowania w Nazarecie (Izrael) ” Agnes M

„Pomnik upamiętniający spotkanie ekumeniczne Papieża Pawła VI i patriarchy Atenagorasa I w Jerozolimie (Izrael) 5 I 1964 r.” Agnes M

„Ozdobne mozaiki z wizerunkiem Maryi ze wszystkich państw świata umieszczone z boku Bazyliki Zwiastowania w Nazarecie (Izrael)” Agnes M

„Ikona w formie ozdobnej mozaiki przedstawiająca Maryję – dar z Grecji” Agnes M

„Ozdobny obraz w formie mozaiki przedstawiający Matkę Boską z Polski – pamiątka pozostawiona przez żołnierzy z armii gen. Andersa i polskiej szkoły działającej w Nazarecie (Izrael) w latach 1942-1947” Agnes M

„Widok z okna w krużgankach Bazyliki Zwiastowania w Nazarecie (Izrael)” Agnes M

„Widok na krużganki Bazyliki Zwiastowania w Nazarecie z mozaikami wizerunku Matki Boskiej będące darami ze wszystkich krajów świata” Agnes M

„Mozaiki z wizerunkami Maryi z dzieciątkiem podarowane przez przedstawicieli ze wszystkich krajów świata wystawione na ścianie w krużgankach w Bazylice Zwiastowania w Nazarecie (Izrael)” Agnes M

„Ozdobna mozaika przedstawiająca Maryję – dar z Hiszpanii” Agnes M

„Widok z dolnego poziomu Bazyliki Zwiastowania na grotę zwiastowania w Nazarecie (Izrael)” Agnes M

„Zdjęcie z widokiem na górny poziom Bazyliki Zwiastowania w Nazarecie (Izrael)” Agnes M

„Ozdobny świecznik niedaleko groty zwiastowania w podziemiach Bazyliki Zwiastowania w Nazarecie (Izrael)” Agnes M

„Autorka bloga na dolnym poziomie Bazyliki Zwiastowania w Nazarecie (Izrael)” Agnes M

„Przyziemie obok groty zwiastowania w Bazylice Zwiastowania w Nazarecie (Izrael)” Agnes M

„Widok z przyziemia przed grotą w Bazylice Zwiastowania w Nazarecie (Izrael) a w tle ozdobne kolorowe witraże” Agnes M

„Widok z dolnego poziomu na kamienną kopułę z ozdobnymi witrażami na górnym poziomie Bazyliki Zwiastowania w Nazarecie (Izrael)” Agnes M

„Ozdobne wejście do groty zwiastowania w przyziemiu Bazyliki Zwiastowania w Nazarecie (Izrael)” Agnes M

„Wnętrze groty zwiastowania w przyziemiu Bazyliki Zwiastowania w Nazarecie (Izrael)” Agnes M

„Krzyż jerozolimski z żelaza wykuty w bramie wejściowej do groty zwiastowania w Bazylice Zwiastowania w Nazarecie (Izrael)” Agnes M

„Ozdobne kolorowe witraże w Bazylice Zwiastowania w Nazarecie (Izrael)” Agnes M

„Schody łączące dolny i górny poziom Bazyliki Zwiastowania w Nazarecie (Izrael)” Agnes M

„Widok z oddali na ołtarz główny na górnym poziomie w Bazylice Zwiastowania w Nazarecie (Izrael)” Agnes M

„Ogromny kolorowy witraż zdobiący górny poziom Bazyliki Zwiastowania w Nazarecie (Izrael)” Agnes M

„Mozaika przedstawiająca Matkę Boską z Polski umieszczona na górnym poziomie Bazyliki Zwiastowania w Nazarecie (Izrael)” Agnes M

„Widok na ołtarz główny na górnym poziomie Bazyliki Zwiastowania w Nazarecie (Izrael)” Agnes M

„Autorka bloga na górnym poziomie Bazyliki Zwiastowania w Nazarecie a w tle ołtarz główny ozdobiony mozaiką” Agnes M

„Matka Boska – dzieło współczesnego artysty pochodzącego z USA znajdujące się na górnym poziomie Bazyliki Zwiastowania w Nazarecie (Izrael)” Agnes M

„Matka Boska z dzieciątkiem – dzieło polskiego artysty nawiązujące do obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej znajdujące się na górnym poziomie Bazyliki Zwiastowania w Nazarecie (Izrael) ” Agnes M

„Obraz meksykańskiego artysty przedstawiający Matkę Bożą z Guadalupe znajdujący się na górnym poziomie Bazyliki Zwiastowania w Nazarecie (Izrael)

„Matka Boska z dzieciątkiem – obraz współczesnego artysty z Japonii znajdujący się na górnym poziomie Bazyliki Zwiastowania w Nazarecie (Izrael)” Agnes M

„Drzwi wejściowe z brązu prowadzące bezpośrednio z dziedzińca na górny poziom Bazyliki Zwiastowania w Nazarecie (Izrael)” Agnes M

„Schody na zewnątrz od strony północnej – widok z balkonu na dziedzińcu przed bocznym wejściem na górny poziom Bazyliki Zwiastowania w Nazarecie (Izrael)” Agnes M

„Ozdobne ośmiokątne baptysterium na dziedzińcu przed bocznym wejściem na górny poziom Bazyliki Zwiastowania w Nazarecie (Izrael)” Agnes M

„Ruiny dawnych zabudowań przy baptysterium obok Bazyliki Zwiastowania w Nazarecie (Izrael)” Agnes M

„Widok na fragment dziedzińca i baptysterium od strony północnej Bazyliki Zwiastowania w Nazarecie (Izrael)” Agnes M

„Przejście od kościoła Św. Józefa do Bazyliki Zwiastowania w Nazarecie (Izrael)” Agnes M

„Autorka bloga przy pomniku Św. Józefa znajdującego się niedaleko kościoła Św. Józefa w Nazarecie (Izrael)” Agnes M

„Pomnik przedstawiający Świętą Rodzinę umieszczony na drodze prowadzącej z Bazyliki Zwiastowania do kościoła Św. Józefa w Nazarecie (Izrael)” Agnes M

„Ogromne drzewo fikusa przed kościołem Św. Józefa w Nazarecie (Izrael)” Agnes M

„Zbliżenie drzewa fikusa przed kościołem Św. Józefa w Nazarecie (Izrael)” Agnes M

„Przejście z kościoła Św. Józefa w Nazarecie do Bazyliki Zwiastowania w Nazarecie (Izrael)” Agnes M

„Wnętrze kościoła rzymskokatolickiego Św. Józefa w Nazarecie (Izrael)” Agnes M

„Zejście do podziemi kościoła Św. Józefa w Nazarecie, gdzie mieścił się dom i warsztat ciesielski Św. Józefa z Nazaretu (Izrael)” Agnes M

„Obraz przedstawiający małego Jezusa z Maryją i Św. Józefem w Nazarecie (Izrael)” Agnes M

„Witraż w oknie kościoła Św. Józefa w Nazarecie (Izrael)” Agnes M

„Obraz przedstawiający Świętą Rodzinę z Nazaretu (Izrael)” Agnes M

„Wyjście z podziemi kościoła Św. Józefa w Nazarecie (Izrael)” Agnes M

„Ołtarz w podziemiu kościoła Św. Józefa w Nazarecie (Izrael)” Agnes M

„Ozdobna lampka oliwna nad ołtarzem w podziemiu kościoła Św. Józefa w Nazarecie (Izrael)” Agnes M

„Fragmenty dawnych zabudowań miejskich w Nazarecie w podziemiu kościoła Św. Józefa w Nazarecie (Izrael)” Agnes M

„Obraz przedstawiający Św. Józefa z Maryją w podziemiu kościoła Św. Józefa w Nazarecie (Izrael)” Agnes M

„Podziemie kościoła Św. Józefa z fragmentami dawnych murów miasta Nazaret (Izrael)” Agnes M

„Tablica z 20 maja 1944 r. wbudowana przed wejściem do kościoła Św. Józefa w Nazarecie (Izrael) i upamiętniająca szkołę młodszych ochotniczek w Nazarecie”

„Pomnik przedstawiający scenę zwiastowania Maryi przez Archanioła Gabriela w grocie w Nazarecie, umieszczony na drodze prowadzącej z kościoła Św. Józefa do Bazyliki Zwiastowania w Nazarecie (Izrael)” Agnes M

„Typowe tradycyjne arabskie słodycze i różne rodzaje orzeszków i bakalii na jednym z targowisk arabskich w Nazarecie (Izrael)” Agnes M

„Akcja ratunkowa medycznych służb w Nazarecie (Izrael)” Agnes M

„Karetka pogotowia ratunkowego w Nazarecie (Izrael)” Agnes M

„Widok na dziedziniec i baptysterium od strony północnej Bazyliki Zwiastowania w Nazarecie (Izrael)” Agnes M

„Fragment ogrodu na terenie Bazyliki Zwiastowania na terenie Klasztoru Franciszkanów z Kustodii Ziemi Świętej z widokiem na wodospad i pomnik Maryi z Nazaretu (Izrael)” Agnes M

„Widok na ośmiokątne baptysterium zakończone wieżą wraz z fragmentami dawnych zabudowań miasta Nazaret (Izrael)” Agnes M

„Widok z okna krużganków z boku Bazyliki Zwiastowania w Nazarecie (Izrael)” Agnes M

„Ozdobny dach nad drzwiami z brązu przed wejściem na górny poziom Bazyliki Zwiastowania w Nazarecie (Izrael)” Agnes M

„Ogromny kolorowy witraż znajdujący się z tyłu kościoła na górnym poziomie Bazyliki Zwiastowania w Nazarecie (Izrael)” Agnes M

„Ołtarz boczny ozdobiony symbolicznym krzyżem jerozolimskim znajdujący się na górnym poziomie Bazyliki Zwiastowania w Nazarecie (Izrael)” Agnes M

„Pamiątkowa tablica upamiętniająca Papieża Jana XXIII w Bazylice Zwiastowania w Nazarecie (Izrael)” Agnes M

„Jeden z ozdobnych witraży na wewnętrznych schodach prowadzących na górny poziom Bazyliki Zwiastowania w Nazarecie (Izrael)” Agnes M

„Schody znajdujące się wewnątrz kościoła i prowadzące na górny poziom Bazyliki Zwiastowania w Nazarecie (Izrael)” Agnes M

„Schody wraz fragmentem kolorowych witraży znajdujące się wewnątrz Bazyliki Zwiastowania w Nazarecie (Izrael)” Agnes M

„Ozdobny witraż w kształcie lampy na górnym poziomie Bazyliki Zwiastowania w Nazarecie (Izrael)” Agnes M

„Kolorowy witraż na schodach wewnątrz Bazyliki Zwiastowania w Nazarecie (Izrael)” Agnes M

„Boczne wejście z fragmentem dawnego kościoła umieszczone od strony zachodniej przed wejściem do Bazyliki Zwiastowania w Nazarecie (Izrael)” Agnes M

„Ozdobne rzeźbione drzwi z brązu od strony zachodniej Bazyliki Zwiastowania w Nazarecie (Izrael)” Agnes M

„Widok na wodospad i pomnik Maryi w ogrodzie Klasztoru Franciszkanów z boku Bazyliki Zwiastowania w Nazarecie (Izrael)” Agnes M

„Pomnik Marii z Nazaretu znajdujący się w ogrodach Bazyliki Zwiastowania w Nazarecie (Izrael)” Agnes M

„Główne drzwi wejściowe z brązu do Bazyliki Zwiastowania w Nazarecie (Izrael), na których zostały wyrzeźbione sceny biblijne” Agnes M

„Ozdobna mozaika przedstawiająca Matkę Boską Ostrobramską – dar z Ukrainy” Agnes M

„Widok na krużganki z boku Bazyliki Zwiastowania w Nazarecie (Izrael) znajdujące się od strony południowej” Agnes M

Ozdobna mozaika przedstawiająca zwiastowanie Marii przez Archanioła Gabriela – dar z Filipin” Agnes M

„Przejście w ogrodzie franciszkanów na górny poziom Bazyliki Zwiastowania w Nazarecie (Izrael)” Agnes M

„Widok od strony północnej na Bazylikę Zwiastowania w Nazarecie (Izrael)” Agnes M

„Wyjście z Bazyliki Zwiastowania w Nazarecie (Izrael)” Agnes M

„Widok z dołu na ulicę Al-Bishara prowadzącą na wzgórze, na którym wybudowano Bazylikę Zwiastowania w Nazarecie (Izrael)” Agnes M

„Główna ulica prowadząca do Bazyliki Zwiastowania w Nazarecie (Izrael)” Agnes M

„Restauracja znajdująca się blisko Cerkwi Archanioła Gabriela w Nazarecie (Izrael)” Agnes M

„Greko-prawosławna Cerkiew Archanioła Gabriela, w której znajduje się Studnia Marii w Nazarecie (Izrael)” Agnes M

„Ozdobiona choinka umieszczona na budynku w centrum miasta Nazaret (Izrael)” Agnes M

„Ozdoby świąteczne umieszczone na budynku w centrum miasta Nazaret (Izrael)” Agnes M

„Budynek ozdobiony dekoracjami świątecznymi na rynku w centrum Nazaretu (Izrael)” Agnes M

„Stoiska z souvenirami i dewocjonaliami blisko Studni Marii w Nazarecie (Izrael)” Agnes M

„Dziedziniec przed wejściem do Studni Marii w Nazarecie (Izrael)” Agnes M

„Ozdobna mozaika przedstawiająca scenę zwiastowania Marii przez Archanioła Gabriela przy źródle w mieście Nazaret (Izrael)” Agnes M

„Dzwony w cerkwi greko-prawosławnej w Nazarecie (Izrael)” Agnes M

„Wejście prowadzące do Studni Marii w Nazarecie (Izrael)” Agnes M

„Dziedziniec przed wejściem do Cerkwi Archanioła Gabriela, w której znajduje się Studnia Marii w Nazarecie (Izrael)” Agnes M

„Ozdobna brama prowadząca na dziedziniec przed wejściem do Cerkwi Archanioła Gabriela w Nazarecie (Izrael)” Agnes M

„Widok z daleka na Cerkiew Archanioła Gabriela i nowe osiedla mieszkaniowe w Nazarecie (Izrael)” Agnes M

„Synagoga grek-katolicka niedaleko źródła Marii z Nazaretu umieszczona w herbie miasta Nazaret (Izrael)” Agnes M

„Jeden ze współczesnych sklepów w dzielnicy arabskiej w mieście Nazaret (Izrael)” Agnes M

„Szlak Ewangelii we współczesnym Izraelu”

Po zwiedzeniu Nazaretu wyruszyliśmy dalej trasą związaną z tzw Szlakiem Ewangelii czyli obszarem obejmującym południowe przedmieścia miasta Nazaret na Górze Strącenia aż do miasta Kafarnaum przepięknie położonym nad brzegiem Jeziora Galilejskiego zwanego Jeziorem Genezaret lub Morzem Tyberiadzkim. Szlak Ewangelii przedstawia miejsca związane z życiem i działalnością Jezusa z Nazaretu oraz z jego działalnością misyjną i edukacyjną związaną z nauczaniem i dokonanymi cudami oraz z powołaniem swoich uczniów czyli 12 Apostołów. Wydarzenia te znalazły odzwierciedlenie we wszystkich 4 Ewangeliach spisanych przez uczniów Jezusa.

Współcześnie Szlak Ewangelii stanowi doskonałe połączenie walorów turystycznych ze względu na zróżnicowanie terenu, trasy wspinaczkowe i rowerowe z miejscami opisanymi w Ewangeliach i sprzyjającymi modlitwie oraz kontemplacji wiary. Pielgrzymi podążając śladami Jezusa poznają miejsca, w których kiedyś rozgrywały się wydarzenia opisane w Biblii oraz poznają walory przyrodnicze i kulturowe współczesnego Izraela.

Drugi dzień naszej wycieczki był najchłodniejszy a pogoda wraz z temperaturą zmieniała się jak w kalejdoskopie. Wstaliśmy bardzo wcześnie rano tuż po wschodzie słońca i po zjedzeniu
śniadaniu szybko wyruszyliśmy z Nazaretu w stronę Góry Tabor i Tyberiady.

„Widok z daleka na Górę Tabor (Izrael) i strumień Tabor płynący u jej podnóża” Agnes M

Pierwszym miejscem, które zwiedziliśmy była słynna Góra Tabor (po hebrajsku Har Tavor, po arabsku – Dżabal-at-Tur a po polsku – Wysoka Góra zwana Górą Przemienienia). Góra Tabor wznosi się na wysokość ok. 600 m 2 i położona jest we wschodniej części Doliny Jezreel w północnym Izraelu w Dolnej Galilei. Współcześnie teren o powierzchnia 4 ha wokół Góry Tabor stanowi obszar chroniony rezerwatu przyrody i ze względu na bogactwo gatunków fauny oraz flory śródziemnomorskiej tworzy Park Narodowy Góry Tabor. Teren porośnięty jest gęstym lasem sosnowym, który wąską i krętą drogą prowadzi na szczyt, gdzie znajduje się katolicka Bazylika Przemienienia Pańskiego i prawosławna cerkiew – Monaster Przemienienia Pańskiego. Obok Bazyliki Przemienienia Pańskiego wybudowano klasztor i taras widokowy, z którego rozciąga się przepiękny widok z góry na panoramę Izraela zwłaszcza od strony zachodniej Nazaretu i na wschód od Morza Galilejskiego. Jest to terytorium Kustodii Ziemi Świętej a w przyklasztornych ogrodach hodowane są różnorodne gatunki oryginalnych drzew, krzewów i kwiatów. Współcześnie terytorium Góry Tabor wyróżniają niezwykłe walory turystyczne, przyrodnicze i krajobrazowe. Organizowane są tam również zawody sportowe – m.in. słynne biegi przełajowe Ha-Kafar-Har-Tawor oraz loty na paralotniach. Jest to również miejsce licznych pielgrzymek katolików, którzy 6 sierpnia każdego roku licznie przybywają do Bazyliki Przemienienia Pańskiego.

„Panorama miasteczka Daburija (Izrael) znajdującego się u podnóża Góry Tabor (Izrael)”Agnes M

„Meczet w miasteczku Daburija (Izrael) z charakterystyczną żółtą kopułą, którą można podziwiać podczas wjazdu na Górę Tabor (Izrael)” Agnes M

„Teren Parku Narodowego Góry Tabor (Izrael)” Agnes M

„Widok z góry na miasteczko Daburija (Izrael) podczas wjazdu busami na Górę Tabor (Izrael)” Agnes M

„Tereny Parku Narodowego Góry Tabor (Izrael)” Agnes M

„Wjazd na parking dla autokarów skąd pielgrzymi dojeżdżają busami na szczyt Góry Tabor (Izrael)” Agnes M

„Wyjazd z parkingu w stronę szczytu Góry Tabor (Izrael)” Agnes M

„Owoce granatu, z których wyciska się świeży sok i sprzedaje turystom” Agnes M

„Różne souveniry religijne na jednym ze stoisk na parkingu busów przed wjazdem na Górę Tabor (Izrael)” Agnes M

„Parking z busami, którymi wjeżdża się na szczyt Góry Tabor (Izrael)” Agnes M

„Kręta droga na szczyt Góry Tabor (Izrael), która prowadzi 18 serpentynami na parking przed Bazyliką Przemienienia na Górze Tabor” Agnes M

„Wjazd serpentynami na szczyt Góry Tabor (Izrael) a w oddali miasteczko Damurija (Izrael)” Agnes M

„Wjazd krętymi zakrętami na szczyt Góry Tabor (Izrael) – widok na jeden z busów” Agnes M

„Jeden z busów, którymi wjeżdża się na szczyt Góry Tabor (Izrael)” Agnes M

„Tablica drogowa wskazująca kierunek w stronę Góry Tabor (Izrael)” Agnes M

„Brama wjazdowa prowadząca na szczyt Góry Tabor (Izrael)” Agnes M

„Zbliżenie bramy wjazdowej na szczyt Góry Tabor (Izrael)” Agnes M

„Brama wejściowa na terytorium Kustodii Ziemi Świętej ozdobiona krzyżem jerozolimskim na szczycie Góry Tabor (Izrael)” Agnes M

„Droga prowadząca na parking busów na szczycie Góry Tabor (Izrael)” Agnes M

Widok z daleka na fragment Bazyliki Przemienienia Pańskiego na Górze Tabor (Izrael)” Agnes M

Bazylika Przemienienia Pańskiego została zbudowana z białego wapienia w latach 1921-1924 w miejscu ruin bizantyjskiego kościoła z przełomu V-VI w. Głównym architektem projektu i wykończenia wnętrz Bazyliki Przemienienia Pańskiego był Włoch – Antonio Barluzzi, który wzniósł kościół łącząc w nim elementy architektury romańskiej i syryjskiego kościoła bizantyjskiego. Fasada Bazyliki została podzielona na trzy części: na środku umieszczono wysunięty do przodu portyk wsparty na dwóch kolumnach korynckich. Na kolumnach umieszczono symbol Kustodii Ziemi Świętej, gdyż Bazylika Przemienienia jest własnością Kustodii Ziemi Świętej. We wnętrzu kościoła zwracamy uwagę na piękną mozaikę w kopule apsydy ołtarza głównego, która przedstawia scenę Przemienienia Pańskiego: Jezus stojący w środku a po obu jego stronach są postacie przedstawiające po lewej proroka Mojżesza w chmurze trzymającego tablice z 10 przykazaniami a po prawej proroka Eliasza w chmurze. Dla upamiętnienia postaci obu proroków zbudowano dwie boczne kaplice: jedna- Mojżesza a druga – Eliasza.

„Widok na front Bazyliki Przemienienia Pańskiego na szczycie Góry Tabor (Izrael)” Agnes M

„Tablica informująca o godzinach otwarcia Bazyliki Przemienienia Pańskiego na Górze Tabor (Izrael)” Agnes M

„Widok na ozdobny portyk wsparty dwiema kolumnami korynckimi przed wejściem do Bazyliki Przemienienia Pańskiego na Górze Tabor (Izrael)” Agnes M

„Tablica upamiętniająca włoskiego architekta Antoniego Barluzzi, który zaprojektował Bazylikę Przemienienia Pańskiego na Górze Tabor (Izrael)” Agnes M

„Ozdobny portyk przed wejściem do Bazyliki Przemienienia Pańskiego na Górze Tabor (Izrael)” Agnes M

„Ozdobna kolumna w stylu korynckim przed wejściem do Bazyliki Przemienienia Pańskiego na Górze Tabor (Izrael)” Agnes M

„Ozdobne drzewo azalii, które znajduje się przed wejściem do Bazyliki Przemienienia Pańskiego na Górze Tabor (Izrael)” Agnes M

„Ozdobne drzewo azalii znajdujące się przed wejściem do Bazyliki Przemienienia Pańskiego na Górze Tabor (Izrael), które pięknie kwitło podczas mojej pierwszej wizyty w Izraelu w październiku” Agnes M

„Autorka bloga pod ogromnym drzewem pięknie kwitnącej azalii znajdującej się przed wejściem do Bazyliki Przemienienia Pańskiego na Górze Tabor (Izrael)” Agnes M

„Zdjęcie makro kwiatu azalii będącego fragmentem drzewa azalii przed wejściem do Bazyliki Przemienienia Pańskiego na Górze Tabor (Izrael)” Agnes M

„Widok na górny ołtarz znajdujący się w głównej nawie Bazyliki Przemienienia Pańskiego na Górze Tabor (Izrael)” Agnes M

„Ołtarz w dolnej krypcie Bazyliki Przemienienia Pańskiego na Górze Tabor (Izrael)” Agnes M

„Ozdobna mozaika w dolnej krypcie Bazyliki Przemienienia Pańskiego na Górze Tabor (Izrael)” Agnes M

„Dolna krypta w głównej nawie Bazyliki Przemienienia Pańskiego na Górze Tabor (Izrael)” Agnes M

„Ozdobny kolorowy witraż w dolnej krypcie Bazyliki Przemienienia Pańskiego na Górze Tabor (Izrael)” Agnes M

„Wnętrze Bazyliki Przemienienia Pańskiego na Górze Tabor (Izrael)” Agnes M

„Lewa nawa wewnątrz Bazyliki Przemienienia Pańskiego na Górze Tabor (Izrael)” Agnes M

„Wnętrze Bazyliki Przemienienia Pańskiego na Górze Tabor (Izrael) – zejście do dolnej krypty” Agnes M

„Sklepienie ozdobione portretem Mojżesza z tablicami znajdujące się w bocznej kaplicy Mojżesza w Bazylice Przemienienia Pańskiego na Górze Tabor (Izrael)” Agnes M

„Sklepienie ozdobione portretem Eliasza znajdujące się w kaplicy Eliasza w Bazylice Przemienienia Pańskiego na Górze Tabor (Izrael)” Agnes M

„Ozdobne okno w Bazylice Przemienienia Pańskiego na Górze Tabor (Izrael)” Agnes M

„Lewa nawa wewnątrz Bazyliki Przemienienia Pańskiego na Górze Tabor (Izrael)” Agnes M

„Prawa nawa wewnątrz Bazyliki Przemienienia Pańskiego na Górze Tabor (Izrael)” Agnes M

Bazylika Przemienienia Pańskiego została wybudowana na pamiątkę wydarzenia opisanego w Ewangelii Św. Mateusza (rozdz. 17, wers- 1-5)

„Po sześciu dniach Jezus wziął z sobą Piotra, Jakuba i brata jego Jana i zaprowadził ich na górę wysoką, osobno. Tam przemienił się wobec nich: twarz Jego zajaśniała jak słońce, odzienie zaś stało się białe jak światło. A oto im się ukazali Mojżesz i Eliasz, którzy rozmawiali z Nim. Wtedy Piotr rzekł do Jezusa: «Panie, dobrze, że tu jesteśmy; jeśli chcesz, postawię tu trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza». Gdy on jeszcze mówił, oto obłok świetlany osłonił ich, a z obłoku odezwał się głos: «To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie, Jego słuchajcie!”

„Apsyda ozdobiona mozaiką przedstawiającą scenę Przemienienia Pańskiego z łacińskimi napisami (ET TRANSFIGURATES EST ANTE EOS – Przemienił się na ich oczach i HIC EST FILIUS MEUS, IPSUM AUDITE – To jest mój Syn umiłowany, Jego słuchajcie ) znajdujące się w nawie głównej Bazyliki Przemienienia Pańskiego na Górze Tabor (Izrael)” Agnes M

Po mszy św i dokładnym zwiedzeniu Bazyliki Przemienienia wyszliśmy całą grupą oglądać panoramę z tarasu widokowego z boku kościoła i wtedy nagle zmieniła się pogoda, zaszło słońce a niebo się zachmurzyło i zerwał się lekki wiatr. Gdy wychodziliśmy już z przyklasztornych ogrodów Franciszkanów i zbliżaliśmy się do bramy wyjściowej, odwróciłam się i spojrzałam w górę a wtedy zobaczyłam ogromną chmurę zza której wyłaniały się promienie słońca podobnie jak w biblijnym opisie.

„Widok na frontową część Bazyliki Przemienienia Pańskiego na Górze Tabor (Izrael)” Agnes M

„Widok z daleka od strony ogrodów franciszkańskich na Bazylikę Przemienienia Pańskiego na Górze Tabor (Izrael)” Agnes M

Na terenie Góry Tabor należącej do Kustodii Ziemi Świętej wybudowano duży klasztor franciszkanów z wieżą zegarową a w przyklasztornych ogrodach hoduje się piękne rośliny i krzewy m.in. egzotyczne palmy, kwiaty i ogromne drzewo azalii, które pięknie zakwita.

„Wejście do ogrodów franciszkanów na Górze Tabor (Izrael)” Agnes M

„Brama wejściowa do ogrodów franciszkanów prowadząca do Bazyliki Przemienienia Pańskiego na Górze Tabor (Izrael)” Agnes M

„Ozdobna roślinność znajdująca się w ogrodach franciszkanów na Górze Tabor (Izrael)” Agnes M

„Egzotyczne rośliny i palmy oznaczone specjalnymi tabliczkami z nazwami w ogrodzie franciszkanów na Górze Tabor (Izrael)” Agnes M

„Ozdobne kwiaty i pięknie kwitnąca lawenda w ogrodzie franciszkanów na Górze Tabor (Izrael)” Agnes M

„Zdjęcie makro ozdobnego kwiatu w ogrodzie franciszkanów na Górze Tabor (Izrael)” Agnes M

„Widok na wieżę zegarową znajdującą się na terenie Kustodii Ziemi Świętej na Górze Tabor (Izrael)” Agnes M

„Widok na wieżę zegarową i fragment klasztoru franciszkańskiego na Górze Tabor (Izrael)” Agnes M

„Budynki klasztoru franciszkanów z fragmentem ogrodów na Górze Tabor (Izrael)” Agnes M

„Ozdobna donica z bratkami w ogrodzie franciszkanów na Górze Tabor (Izrael)” Agnes M

„Ozdobne i egzotyczne rośliny i krzewy znajdujące się w ogrodzie franciszkanów na Górze Tabor (Izrael)” Agnes M

„Fragmenty zabudowań na terenie klasztoru franciszkanów na Górze Tabor (Izrael)” Agnes M

„Autorka bloga z jedną z egzotycznych palm w ogrodzie franciszkanów na Górze Tabor (Izrael)” Agnes M

„Widok na Monaster Przemienienia Pańskiego na Górze Tabor (Izrael)” Agnes M

„Aleja drzew prowadząca w stronę Bazyliki Przemienienia Pańskiego na Górze Tabor (Izrael)” Agnes M

„Fragment zabudowań klasztoru franciszkanów na Górze Tabor (Izrael)” Agnes M

„Widok z daleka na ogrody franciszkanów i wieżę zegarową na Górze Tabor (Izrael)” Agnes M

„Egzotyczne drzewa znajdujące się z boku Bazyliki Przemienienia Pańskiego na Górze Tabor (Izrael)” Agnes M

„Fragment ogrodu franciszkanów na Górze Tabor (Izrael)” Agnes M

„Fragment ogrodu franciszkanów z popiersiem papieża Pawła VI na Górze Tabor (Izrael)” Agnes M

„Brama do ogrodów franciszkanów na szczycie Góry Tabor (Izrael)” Agnes M

„Egzotyczna palma z Japonii znajdująca się w ogrodach franciszkanów na Górze Tabor (Izrael)” Agnes |M

„Owoce jednej z egzotycznych palm a w tle Bazylika Przemienienia Pańskiego na Górze Tabor (Izrael)” Agnes M

„Zbliżenie kory egzotycznej palmy w ogrodach franciszkanów na Górze Tabor (Izrael)” Agnes M

„Zdjęcie makro owoców palmy egzotycznej w ogrodach franciszkanów na Górze Tabor (Izrael)” Agnes M

„Oryginalne szopki z drzewa oliwnego w Izraelu” Agnes M

„Szopki z oryginalnego drzewa oliwnego w Izraelu” Agnes M

„Pamiątki z oryginalnego drzewa oliwnego w formie wielbłądów i szopek” Agnes M

„Oryginalne pamiątki z drzewa oliwnego w formie dzwonków” Agnes M

„Zdjęcie jednej z zagranicznych grup pielgrzymów na Górze Tabor (Izrael)” Agnes M

„Zdjęcie makro jednej z roślin z ogrodów franciszkańskich na Górze Tabor (Izrael)” Agnes M

„Koparka przed bramą wejściową do ogrodów franciszkańskich na Górze Tabor (Izrael)” Agnes M

„Owoce egzotycznej palmy w ogrodach franciszkańskich na Górze Tabor (Izrael)” Agnes M

„Widok z daleka na Bazylikę Przemienienia na Górze Tabor (Izrael)” Agnes M

„Owoce egzotycznej palmy w ogrodach franciszkańskich na Górze Tabor (Izrael)” Agnes M

Góra Tabor jest jednym z najwyższych wzniesień w Izraelu poza Górą Hermon, która ze względu na możliwość sztucznego dośnieżania umożliwia mieszkańcom Izraela i turystom uprawianie sportów zimowych m.in. narciarstwo alpejskie i snowboard. Góra Hermon (po hebrajsku – Har Chermon, Dżabal-asz-Szajch, Djabl-a-Shekh) – stanowi fragment łańcucha górskiego Antylibanu o wysokości ponad 2800 m, który podzielony jest między Izrael, Liban i Syrię. W przeszłości Góra Hermon podzielona była między dwa państwa a od wygranej Izraela w 1974 r. w wojnie sześciodniowej szczyt i zachodnia część Góry Hermon należy do Izraela. Aktualnie teren Góry Hermon i Wzgórza Golan znajdują się pod kontrolą międzynarodowych wojsk pokojowych.

Rzeka Jordan (po hebrajsku – Nahar Hayarden, po arabsku – Nahr Al-Urdun). Rzeka na Bliskim Wschodzie, która przepływa przez terytorium aż czterech państw (Liban, Syrię, Jordanię oraz Izrael). Bierze ona swój początek w południowych stokach Gór Antyliban (Liban) w formie czterech strumieni rzek: Hasbani, Banias (z topniejących śniegów z Góry Hermon tworzy współczesny Park Narodowy Hermon wraz z najpiękniejszymi wodospadami, w których można pływać w Izraelu) oraz Dan i Ajoun, które łączą się w dolinie Hula a następnie płynie w kierunku południowym dnem rowu tektonicznego Jordanu, przez Jezioro Hula i przez Jezioro Tyberiadzkie (Jezioro Galilejskie) a następnie deltą uchodzi do Morza Martwego na wysokości 396 m pod poziomem morza.

Dorzecze Rzeki Jordan zajmuje całkowitą powierzchnię 18 000 km2 o długości 251 km. Z lotu ptaka Rzeka Jordan płynąca przez terytorium Izraela ma zaledwie 65 km długości jednakże kształtem przypomina zwijającego się węża i w rzeczywistości ma aż 160 km długości. Zróżnicowanie i zawiłe kształty Rzeki Jordan umożliwiają interesujące i ryzykowne spływy kajakowe i pontonowe.

Pomimo swoich skromnych rozmiarów Jordan odgrywa znaczną rolę w biblijnych opowiadaniach o przeprawie Jozuego i Izraelitów przez rzekę (Joz. 3), o cudownym wypłynięciu siekiery na powierzchnię (2 Krl 6), o cudownym uzdrowieniu Naamana od trądu przez obmycie się w rzece (2 Krl 5), i chrzcie Jezusa (Mt 3), który odbył się w obecnym mieście Kasr-al-Jahud.

„Tradycyjne odnowienie chrztu św. nad Rzeką Jordan (Izrael)” Agnes M

Po krótkim postoju w okolicy Jeziora Galilejskiego (Jeziora Genezaret) w miejscu gdzie znajdowaliśmy się na poziomie morza tzw. Sea Level i zrobieniu pamiątkowych zdjęć skierowaliśmy się na południe od Jeziora Galilejskiego w stronę miejsca pielgrzymów nad Rzeką Jordan – Yardenit Baptismal Site. Miejsce to jest bardzo popularne wśród chrześcijańskich pielgrzymów i każdego roku odwiedza je 400 tysięcy ludzi z całego świata.

„Droga prowadząca w kierunku Tyberiady nad Jeziorem Galilejskim a w tle Góra Tabor (Izrael)” Agnes M

„Rolnik nadzorujący prace na swojej plantacji drzewek w Galilei (Izrael)” Agnes M

„Żyzne ziemie i pola uprawne w rejonie Galilei (Izrael)” Agnes M

„Ciekawe ozdobne pomniki znajdujące się przy drodze prowadzącej do Tyberiady (Izrael)” Agnes M

„Ozdoby na jednym z rond nawiązujące do terenów rolnych w Galilei (Izrael)” Agnes M

„Pamiątkowa tablica wskazująca poziom morza czyli po ang. „Sea Level” w Izraelu” Agnes M

„Pamiątkowa tablica wskazująca poziom morza czyli po ang. „Sea Level” a w oddali Jezioro Galilejskie (Izrael)” Agnes M

„Widok z oddali na Jezioro Galilejskie (Izrael) i ciemne chmury nad nim się zbierające” Agnes M

„Widok na pięknie kwitnące drzewa owoców mango w Izraelu” Agnes M

„Widok na południową część Jeziora Galilejskiego (Izrael)” Agnes M

„Zbliżenie kolorowych krzewów owoców mango w Izraelu” Agnes M

„Czarne chmury zbierające się nad Jeziorem Galilejskim (Izrael)” Agnes M

„Miasteczko położone nad Jeziorem Galilejskim w Izraelu” Agnes M

„Zjazd poniżej poziomu morza po drodze do miasta Yardenit (Izrael)” Agnes M

„Skrzyżowanie przed wjazdem do miasta Yardenit (Izrael)” Agnes M

„Tablice drogowe wskazujące kierunek jazdy w stronę Bet She’an (Izrael)” Agnes M

Niestety po drodze pogoda się nieco pogorszyła i niebo zachmurzyło się coraz bardziej. Gdy wysiedliśmy z autobusu w mieście Yardenit (Izrael) pojawiły się pierwsze krople deszczu.

„Tablica w 3 językach informująca o Rzece Jordan (Izrael)” Agnes M

„Tablica drogowa wskazująca kierunek do miejsca pielgrzymek – Yardenitu (Izrael)” Agnes M

„Skręt na parking w mieście Yardenit (Izrael)” Agnes M

„Tablica na drodze prowadzącej do miejsca odnowień chrztu św. w mieście Yardenit (Izrael)” Agnes M

„Pielgrzymi zmierzający do wejścia na teren miasta Yardenit (Izrael)” Agnes M

„Źródła Rzeki Jordan w mieście Yardenit (Izrael)” Agnes M

„Ozdobny napis przed bramą wejściową na teren miejsca – Yardenit (Izrael)” Agnes M

Postanowiliśmy przeczekać deszcz w pobliskim sklepiku, w którym można było zakupić różne pamiątki, dewocjonalia a także wodę z Jordanu w ozdobnych buteleczkach oraz białe szaty, w których pielgrzymi tradycyjnie odnawiają przyrzeczenia chrzcielne i symbolicznie zanurzają się w wodach Jordanu. Niektórzy bardziej odważni pielgrzymi pływają w wodach Jordanu pomiędzy dużymi rybami.

Rzeka Jordan jest bardzo czysta i żyje w niej bardzo dużo ryb. Ma ona charakterystyczny zapach ze względu na znajdujące się w pobliżu kibuce tzn spółdzielcze gospodarstwa rolne w Izraelu. W pobliżu Yardenitu znajduje się duży Kibuc – Kvutzat Kinneret.

„Pamiątkowa kartka potwierdzająca zwiedzenie świętego miejsca Yardenit (Izrael) zawierająca rabat na zakup pamiątek” Agnes M

„Flaga miasta Yardenit i flaga Izraela znajdujące się przed wejściem na teren Rzeki Jordan (Izrael)” Agnes M

„Wejście do sklepu z pamiątkami gdzie mogliśmy schronić się przed deszczem w mieście Yardenit (Izrael)” Agnes M

„Róże rodzaje plastikowych i szklanych butelek, które można kupić w sklepie w mieście Yardenit (Izrael)” Agnes M

„Ozdobne pamiątkowe butelki z wodą z Rzeki Jordan z miasta Yardenit (Izrael)” Agnes M

„Pamiątkowe szopki z drzewa oliwnego w sklepie w mieście Yardenit (Izrael)” Agnes M

„Ozdobna butelka z miasta Yardenit będąca pamiątką z Izraela” (Agnes M)

„Widok na tarasy widokowe nad Rzeką Jordan w mieście Yardenit (Izrael)” Agnes M

„Ozdobna tablica informacyjna w mieście Yardenit (Izrael)” Agnes M

We wszystkich czterech Ewangeliach publiczna działalność Jezusa poprzedzana jest chrztem przez św. Jana w rzece Jordan (Mt, 3, Mk 1, Lk 3 I, J I). Częścią kapłaństwa Jana było wyzwanie do skruchy przed Bogiem i do symbolicznego obmycia się w rzece. Jezus przybył na taką ceremonię i poprosił Jana żeby ochrzcił go w rzece. Później Jezus kazał swoim zwolennikom przestrzegać chrztu (Mt 28, 19-20).

Współcześnie wielu chrześcijan przyjmuje sakrament chrztu świętego w Rzece Jordan w miejscu Yardenit gdzie rzeka wpływa do południowej części Morza Galilejskiego a na wschód od miasta Jerycho znajduje się drugie tradycyjne miejsce chrztu św. – Quasr el Yahud.

„Tablica znajdująca się niedaleko wejścia na teren miejsca Yardenit (Izrael)” Agnes M

„Widok na Rzekę Jordan a w tle fragmenty z Biblii wypisane na ogromnych kamiennych tablicach we wszystkich językach świata tworzące tzw Ścianę Nowego Życia w mieście Yardenit (Izrael)” Agnes M

„Opisy w czterech językach obcych tzw Ściany Nowego Życia w mieście Yardenit (Izrael)” Agnes M

„Widok na kamienne tablice fragmentów z Ewangelii we wszystkich językach świata tworzące tzw Ścianę Nowego Życia w mieście Yardenit (Izrael)” Agnes M

„Fragment tzw Ściany Nowego Życia i zejście w stronę Rzeki Jordan w mieście Yardenit (Izrael)” Agnes M

„Tradycyjne ozdobne szaty, w których pielgrzymi przyjmują odnowienie chrztu oraz pamiątkowe świadectwa ceremonii odnowienia chrztu św. w mieście Yardenit *Izrael)” Agnes M

„Fragment z Ewangelii Św. Marka w języku polskim opisujący chrzest Jezusa z Nazaretu przez Św. Jana w Rzece Jordan (Izrael)” Agnes M

„Widok na rozciągającą się szeroko Rzekę Jordan a w tle pielgrzymi w białych szatach wchodzą do wody dokonując odnowienia chrztu św. w mieście Yardenit (Izrael)” Agnes M

„Widok na szeroko rozciągniętą Rzekę Jordan i spadające pierwsze krople deszczu w mieście Yardenit (Izrael)” Agnes M

„Pamiątkowe zdjęcia z ceremonii odnowienia chrztu św w mieście Yardenit (Izrael)” Agnes M

„Rzeka Jordan (Izrael) a w niej pływające liczne ławice dużych ryb” Agnes M

„Pięknie kwitnące kolorowe drzewa i krzewy nad brzegiem Rzeki Jordan w mieście Yardenit (Izrael)” Agnes M

„Jeden z pielgrzymów wychodzący z Rzeki Jordan po zakończeniu ceremonii odnowienia chrztu św w mieście Yardenit (Izrael)” Agnes M

„Zdjęcie brzegu Rzeki Jordan (Izrael) z drzewem oliwnym i egzotyczną palmą” Agnes M

„Zdjęcie z góry na Rzekę Jordan (Izrael) i duże ryby pływające tuż przy brzegu” Agnes M

„Lustrzane odbicie drzew rosnących na brzegu Rzeki Jordan (Izrael)” Agnes M

„Widok na Rzekę Jordan (Izrael) i spadające kolejne krople deszczu” Agnes M

„Ogromne ryby pływające tuż przy brzegu Rzeki Jordan, które są dodatkowo dokarmiane przez pielgrzymów przybywających do miasta Yardenit (Izrael)” Agnes M

„Ozdobne drzewa oliwne i krzewy nad brzegiem Rzeki Jordan w mieście Yardenit (Izrael)” Agnes M

„Egzotyczna palma rosnąca wśród kolorowych pelargonii przy zejściu do Rzeki Jordan (Izrael)” Agnes M

„Zejście po schodach w dół Rzeki Jordan w mieście Yardenit (Izrael)” Agnes M

„Ozdobne drzewo oliwne rosnące nad brzegiem Rzeki Jordan (Izrael)” Agnes M

„Schody na których odbywają się tradycyjne ceremonie odnowienia chrztu św w mieście Yardenit (Izrael)” Agnes M

„Czapla biała polująca na ryby w Rzece Jordan w mieście Yardenit (Izrael)” Agnes M

„Aleja ozdobnych drzew oliwnych rosnących wzdłuż parkingu w mieście Yardenit (Izrael)” Agnes M

„Tablica na parkingu w mieście Yardenit (Izrael)” Agnes M

Tyberiada (po hebrajsku – Tiveria, po arabsku – Tabariyyah,po angielsku – Tiberias) to interesujące miasto uzdrowiskowe przepięknie położone nad Jeziorem Galilejskim w rejonie Dolnej Galilei, które rozciąga się aż na 3 poziomy na wysokości depresji 200 metrów pod poziomem morza.

„Panorama Dolnej Tyberiady (Izrael) z widokiem na Jezioro Galilejskie” Agnes M

Miasto Tyberiada zostało wzniesione w 20 r. n.e. przez Heroda Antypasa syna Heroda Wielkiego a nazwę otrzymało na cześć cesarza Cezara Tyberiusza. Powstało prawdopodobnie na ruinach wioski rybackiej Rakkat, która wkrótce po rozbudowie stało się stolicą Galilei i głównym ośrodkiem politycznym i religijnym Żydów. Około 30 r.n.e. Jezus z Nazaretu przeniósł w okolicę Tyberiady swoją działalność i właśnie tutaj miały miejsce kolejne cuda m.in. „rozmnożenie chleba i ryb w pobliskiej miejscowości Tabga nad Jeziorem Galilejskim (Jezioro Genezaret) i znane fragmenty „chodzenia Jezusa po wodzie na Jeziorze Galilejskim”, „wybór przez Jezusa 12 apostołów” oraz „Kazanie na Górze Ośmiu Błogosławieństw”, gdzie do dziś znajduje się piękny kościół z krużgankami zakończony ozdobną kopułą, na której wypisano 8 błogosławieństw na ośmiu witrażach znajdujących się w kopule.

Po zakończeniu wojny rzymsko – żydowskiej toczącej się w latach 66-73 n.e. a zwłaszcza po wygnaniu w 135 r n.e. Żydów z Jerozolimy znaleźli oni schronienie w Tyberiadzie. Wtedy miasto Tyberiada wraz z sąsiednim Seforis stało się najważniejszym ośrodkiem życia religijnego i oświatowego. Do miasta przeniesiono „Sanhedryn – Najwyższy Sąd Prawa Żydowskiego” oraz zaczęto spisywać tu „Misznę”, z której powstał „Talmud Jerozolimski”. W Tyberiadzie znajduje się grobowiec autora „Miszny” rabina Meira Baal Hanesa, gdzie wzniesiono dwie synagogi: białą – sefardyjską i niebieską – aszkanezyjską. Każdego roku religijni Żydzi pielgrzymują do grobowca rabina Akiwy, którego zabili Rzymianie w 135 r.n.e. oraz do grobowców pozostałych rabinów: uczonego Maimonidesa, Ben Zakkai, Eliezera Wielkiego, Rawa Ammi, Rawa Assi i Izajasza Horowitza. Wierzą, że pielgrzymka i modlitwa w tych świętych miejscach zapewni im szczęście i wysłuchanie wszystkich osobistych próśb.

Do dziś Tyberiada wraz z Jerozolimą, Hebronem i Safed uznawana jest za jedno z czterech świętych miast judaizmu.

W czasach panowania Bizancjum i pod panowaniem arabskim nastąpił upadek Tyberiady. W 1033 r. silne trzęsienie ziemi zniszczyło miasto, które jednak zostało odbudowane. Do dziś Tyberiada znajduje się na obszarze o dużej aktywności sejsmicznej ze względu na położenie w Rowie Jordanu będącego częścią Rowu Abisyńskiego wchodzącego w skład Wielkich Rowów Afrykańskich. Miasto nawiedziły liczne trzęsienia ziemi (ostatnie w 1946 r.) będące konsekwencją ruchów czasowo zablokowanych płyt: arabskiej i afrykańskiej przesuwających się wzdłuż linii uskoku Rowu Jordanu. W wyniku tego powstał Rów Jordanu, który wypełnił się wodą tworząc Jezioro Tyberiadzkie (Jezioro Galilejskie) oraz powstały w okolicach miasta liczne źródła wód termalnych, które współcześnie wykorzystywane są w uzdrowiskach i SPA.

W czasie wypraw krzyżowych Tyberiada została podbita i zdobyta przez Franków, którzy włączyli ją do Królestwa Jerozolimskiego, ustanawiając ją stolicą Księstwa Galilei (Księstwa Tyberiady). W 1187 r. wojska krzyżowców zostały pokonane prze Saladyna w bitwie pod Hittin w pobliżu Tyberiady. W 1558 r. miasto zostało odbudowane przez pochodzącą z Portugalii Donę Gracię Mendes Nasi zwaną Dona Gracia z pomocą sułtana osmańskiego. Następnie bratanek Dony Graci – Józef Nasi planował dalszą rozbudowę i chciał założyć produkcję jedwabiu. Plany te zostały przerwane ze względu na wojnę Imperium Osmańskiego z Republiką Wenecką. W następnych latach miasto zostało ponownie zniszczone przez Imperium Osmańskie i duże trzęsienie ziemi w 1837 r., które spowodowało liczne straty i śmierć ponad 600 osób. W czasach nowożytnych w 1947 r. Tyberiada została przyznana państwu izraelskiemu na mocy Rezolucji Zgromadzenia Ogólnego ONZ. Niestety wywołało to sprzeciw i wojnę arabsko-izraelską trwającą do 1948 r. Po wojnie sześciodniowej w 1967 r. postanowiono rozpocząć odbudowę Tyberiady: wybudowano istniejącą do dziś promenadę nad brzegiem Jeziora Galilejskiego, utworzono park miejski, powstały hotele, centrum handlowe i restauracje oraz odnowiono budynki, kościoły i synagogi. Jednak dopiero w październiku 2004 r. utworzono na nowo istniejący aż do dziś Sanhedryn w Tyberiadzie.

„Widok z góry na luksusowe hotele w Dolnej Tyberiadzie” Agnes M

„Widok na środkowy poziom Tyberiady (Izrael) z osiedlami mieszkaniowymi” Agnes M


„Panorama Jeziora Galilejskiego (Morza Tyberiadzkiego) w Izraelu” Agnes M

Obecnie Tyberiada jest najniżej położonym miastem we współczesnym Izraelu, które dodatkowo rozciąga się na stromych zboczach wzgórza Tel Ma’on (250 m. n.p.m). Ze względu na to zróżnicowanie położenia miasto podzielone jest na trzy części a różnica pomiędzy najwyższą i najniższą częścią miasta wynosi prawie 500 metrów. Na I poziomie najniżej tuż nad brzegiem Jeziora Galilejskiego zwanego Morzem Tyberiadzkim usytuowana jest zabytkowa część Tyberiady stanowiąca atrakcję turystyczną i ośrodek życia kulturalnego oraz handlu. Na II poziomie na wysokości ok. 100 m n.p.m. znajdują się starsze dzielnice mieszkaniowe a na III poziomie na szczycie wzgórza wybudowano nowoczesne osiedla mieszkaniowe i eleganckie hotele.

„Widok na Jezioro Galilejskie (Morze Tyberiadzkie) w Izraelu” Agnes M

„Widok na zabytkowe mury z czarnego bazaltu a w tle nowoczesny hotel Leonardo Plaza w Tyberiadzie (Izrael)” Agnes M

„Autorka bloga w otoczeniu kwiatów Bugenwilli okazałej na tle hotelu Leonardo Plaza w Tyberiadzie” Agnes M

„Panorama Dolnej Tyberiady z widokiem na Jezioro Galilejskie (Izrael)” Agnes M

„Widok na zabudowania nowych osiedli mieszkaniowych w Górnej Tyberiadzie (Izrael)” Agnes M

Aż do naszych czasów zachowały się liczne zabytki m.in. pozostałości rzymskich budowli z XVIII w. forteca Daher-El-Amar, żydowska łaźnia rytualna, pozostałości murów miejskich z czarnego bazaltu i kościół Św. Piotra wzniesiony na ruinach świątyni z czasów wypraw krzyżowych. Współczesny kościół Św. Piotra w Tyberiadzie zaprojektowany został w kształcie odwróconej łodzi i symbolizuje on 4 Ewangelie zgodnie z inskrypcją słów Jezusa do Św. Piotra „Bądź pasterzem mego stada”. Dlatego też na witrażach umieszczono wizerunki świętych i rybę a na tyłach dziedzińca postawiono kopię pomnika Św. Piotra przekazaną z Rzymu w 1833 r. Dodatkowo pod murem kościoła na dziedzińcu ustawiono kamienny pomnik w kształcie ołtarza z herbami polskich miast (Warszawa, Kraków, Poznań, Gdańsk, Lwów i Wilno), który został ufundowany ze składek polskich uchodźców pod koniec II wojny światowej.

Dwa meczety w Tyberiadzie są zamknięte i do czasu renowacji nie będą udostępnione turystom odwiedzającym Tyberiadę. W południowej części promenady wybudowano grecki ortodoksyjny kościół i klasztor oraz trzy domy modlitwy a także ścianę z ikonami religijnymi.

„Rondo przed wjazdem na teren miasta Tyberiady (Izrael)” Agnes M

„Widok na elegancki hotel na wzgórzu w okolicy Tyberiady (Izrael)” Agnes M

„Widok na ozdobne rondo w Tyberiadzie (Izrael)” Agnes M

„Widok na wzgórze w okolicy Tyberiady (Izrael)” Agnes M

„Widok na cmentarz w mieście Tyberiady (Izrael)” Agnes M

„Ortodoksyjni Żydzi na przedmieściach Tyberiady (Izrael)” Agnes M

Park miejski w Tyberiadzie (Izrael) z fragmentem dawnych murów miejskich” Agnes M

„Fragmenty dawnych zabudowań miejskich z czarnego bazaltu i kościół w Tyberiadzie (Izrael)” Agnes M

„Widok z góry z centrum handlowego na liczne sklepiki w pobliżu promenady nad Jeziorem Galilejskim w Tyberiadzie (Izrael)” Agnes M

„Autorka bloga w parku miejskim a w tle fragmenty dawnych murów z czarnego bazaltu w Tyberiadzie (Izrael)” Agnes M

„Palmy w parku miejskim z fragmentem dawnych murów z czarnego bazaltu w Tyberiadzie (Izrael)” Agnes M

„Fragment dawnej fortecy z XVIII w. w Tyberiadzie (Izrael)” Agnes M

„Współczesne sklepy w pobliżu centrum handlowego w Tyberiadzie (Izrael)” Agnes M

W Tyberiadzie znajduje się również ciekawe muzeum ilustrujące historię pochodzącej z Portugalii – Dony Graci Nasi, która z własnego majątku sfinansowała odbudowę państwa żydowskiego i ocaliła uciekinierów żydowskich przed hiszpańską inkwizycją. Zamek w Tyberiadzie, w którym
mieszkała został przekształcony w elegancki hotel i muzeum Casa Dona Gracia, które jest jakby „żywym” muzeum, gdzie można dotknąć wszystkich eksponatów.

„Budynek hotelu z obrazem przedstawiającym historię Dony Graci i życie w dawnej Tyberiadzie (Izrael)” Agnes M

„Obraz przedstawiający handel w czasach odbudowy Tyberiady (Izrael) przez Donę Gracię” Agnes M

” Autorka bloga na tle obrazu przedstawiającego historię Dony Graci w centrum handlowym w Tyberiadzie a w tle budynek z czarnego bazaltu z białym wapieniem wzdłuż promenady nad Jeziorem Galilejskim (Izrael)” Agnes M

Główną atrakcją turystyczną usytuowaną w południowej części Tyberiady jest Park Narodowy Hamat Tiberias w skład którego wchodzi siedemnaście gorących źródeł termalnych posiadających właściwości lecznicze.Wody termalne o temperaturze 60 stopni Celsjusza zawierają około 100 minerałów o unikalnych właściwościach leczniczych i terapeutycznych. Lecznicze wody zawierają związki siarki, chlorowodoru i soli wapiennych, które wpływają leczniczo na schorzenia reumatyczne (reumatyzm, artretyzm) i mięśniowe a także zaburzenia funkcjonowania układu nerwowego i rozrodczego. Wybudowano tu eleganckie nowoczesne łaźnie, które oferują różne drogie zabiegi terapeutyczne dla kuracjuszy uzdrowiska.

Wody z tego miejsca zasilają sławne SPA Tiberias Springs, które oferuje swoim klientom luksusowe zabiegi pielęgnacyjne i zabiegi lecznicze oraz kąpiele w termo-mineralnych basenach w komfortowych warunkach z pięknym widokiem na Jezioro Galilejskie.

W 1920 r. podczas prac prowadzonych przy drodze z Tyberiady do Zemach przypadkowo znaleziono zabytkowy siedmioramienny świecznik czyli menorę. Spowodowało to rozpoczęcie prac wykopaliskowych, dzięki którym odkryto fundamenty synagogi z IV w. n.e. a w jej wnętrzu znaleziono najstarszą w Izraelu przepiękną mozaikę w kształcie zodiaku ze słońcem w środku. Mozaika pochodzi z okresu I w. n.e. i znajduje się dziś w Hammat Tiberias.

Tyberiada to nowoczesne miasto, które posiada wiele walorów turystycznych. Po skorzystaniu z zabiegów terapeutycznych w SPA i zwiedzeniu zabytków możemy odpoczywać w parku, spacerować romantyczną promenadą nad brzegiem Jeziora Galilejskiego lub też wypłynąć w krótki rejs statkiem wycieczkowym w stronę miasta Kafarnaum lub Ein Gev wzdłuż wschodnich wybrzeży jeziora.

Dla miłośników zakupów wybudowano w Tyberiadzie duże centrum handlowe, liczne sklepiki, bazary, duży handlowy deptak wyłączony z ruchu samochodowego prowadzący do nadmorskiej promenady na końcu którego znajduje się znany tyberiadzki targ rybny. Tradycyjnie jak w każdym nadmorskim mieście możemy tutaj kupić świeże dopiero co złowione różne gatunki ryb. Niedaleko targu rybnego znajdziemy sklepy z falaflami czyli alternatywą kebaba dla wegetarian. Falafle to typowo arabska potrawa w formie kulek lub kotlecików z ciecierzycy lub bobu z sezamem odpowiednio przyprawione.

Na starym mieście znajdziemy również liczne kawiarnie, lodziarnie, restauracje i puby oraz sklepy z souvenirami. Tyberiada posiada szeroką bazę hotelową oferując nam noclegi w luksusowych hotelach z basenami termalnymi nad jeziorem poprzez hotele o średnim standardzie aż po młodzieżowe hostele. Znajduje się tu ponad 30 hoteli z najbardziej komfortowym „Rimonin Galei Kinnereth” nad samym brzegiem Jeziorem Galilejskiego dawniej zwanego Jeziorem Kinneret oraz Radisson Moriah Plaza i Jordan River.
W południowej części Tyberiady znajduje się komfortowy hotel Gai Beach Hotel, w którym znajdują się Park Wodny, w którym są baseny ze sztuczną falą oraz gigantyczne zjeżdżalnie o dużym stopniu nachylenia.

Popularną rozrywką młodych mieszkańców Izraela są dyskoteki organizowane na pokładach statków wycieczkowych, które wypływają na nocne rejsy wzdłuż wybrzeża Jeziora Galilejskiego.

„Fragment deptaka handlowego ze stoiskami wzdłuż promenady nad brzegiem Jeziora Galilejskiego w Tyberiadzie (Izrael)” Agnes M

„Motorówki w przystani na Jeziorze Galilejskim w Dolnej Tyberiadzie (Izrael)” Agnes M

„Autorka bloga na tle przystani w Dolnej Tyberiadzie (Izrael) a z boku fragment romantycznej promenady nad Jeziorem Galilejskim” Agnes M

„Fragment promenady i tablica informująca o siedzibie Sanhedrynu w Tyberiadzie (Izrael)” Agnes M

„Reklama jednej z licznych kawiarni w okolicy promenady nas Jeziorem Galilejskim w Tyberiadzie (Izrael)” Agnes M

„Widok na deptak handlowy w Tyberiadzie (Izrael) i sklepy usytuowane w budynkach z czarnego bazaltu wykończone białym wapieniem” Agnes M

„Jeden ze sklepów, w których można kupić sok z świeżo wyciśniętych owoców granatu bardzo popularny w Izraelu” Agnes M

„Reklama kafejki w okolicy promenady nad Jeziorem Galilejskim w Tyberiadzie (Izrael)” Agnes M

„Rejs wycieczkowy łodzią po Jeziorze Galilejskim w Tyberiadzie (Izrael)” Agnes M

Tyberiada to naprawdę urokliwe nadmorskie miasto, gdzie można bardzo miło spędzić czas i każdy znajdzie coś dla siebie. Podczas ostatniego pobytu w Izraelu zwiedziliśmy je tylko przejazdem, ale na szczęście w czasie mojej pierwszej wycieczki do Izraela miałam możliwość zwiedzenia starego miasta, pospacerowania deptakiem handlowym i promenadą oraz obserwowania statków pływających po Jeziorze Galilejskim, które nocą są pięknie oświetlone. Mogłam osobiście doświadczyć tej różnicy poziomów miasta, gdyż nocowaliśmy w Górnej Tyberiadzie skąd autobusem miejskim zrobiliśmy sobie wycieczkę zjeżdżając w dół do dolnej Tyberiady tuż nad Jeziorem Galilejskim.

„Autorka bloga przy jednej z reklam wzdłuż deptaku handlowego w Tyberiadzie (Izrael)” Agnes M

Różnorodność miasta znalazła swoje odzwierciedlenie w herbie miasta, który zaprojektował Gideon Keich w 1957 r. Przedstawia on wody Jeziora Galilejskiego (Morza Tyberiadzkiego), gorące źródła termalne, stare zabytkowe mury miejskie i nową zabudowę miejskich parków. Mieszkańcy Tyberiady bardzo dbają o wygląd swojego miasto i własną kondycję zdrowotną, ponieważ każdego roku organizowany jest tu maraton, w którym biorą udział biegacze z całego świata. Bieg rozpoczyna się i kończy na ulicach Tyberiady a trasa została wytyczona wzdłuż wybrzeża Jeziora Galilejskiego do kibucu Ein Gev.

Atrakcyjność miasta została doceniona przez rząd izraelski i po raz kolejny w 2008 r. otrzymała wyróżnienie i pięć gwiazdek w plebiscycie na najpiękniejsze miasto Izraela „Beautiful City – Beautiful Israel”.

Tabga (Tabgha – po hebrajsku – Ein Sheva, po arabsku – Al-Tabigha a po grecku- „Heptapegon” lub „Siedem Źródeł”) to biblijne miejsce cudu rozmnożenia chleba i ryb w okolicy Jeziora Galilejskiego w północnej części Izraela. Region Tabgi oddalony jest zaledwie 3 km od Tyberiady (Izrael) i położony jest na wysokości 210 metrów pod poziomem morza między miastami Magdala (Migdal) i Kafarnaum. O cudach opisanych w Ewangeliach Św Mateusza (rozdz. 14, wers – 14-21) i Św.Marka (rozdz. 6, wers – 34-44) przypominają nam dwie świątynie katolickie w miejscowości Tabga – Kościół Rozmnożenia Chleba i Ryb i Kościół Prymatu Św.Piotra.

„Słynna ozdobna mozaika z V. w. n.e. na podłodze Kościoła Rozmnożenia Chleba i Ryb z miejscowości Tabga (Izrael) symbolizująca scenę rozmnożenia chleba i ryb” Agnes M

„Kościół Prymatu Św.Piotra w miejscowości Tabga (Izrael) nad Jeziorem Galilejskim” Agnes M

Kościół Rozmnożenia Chleba i Ryb – upamiętnia cud dokonany przez Jezusa czyli historię nakarmienia 5 tysięcy ludzi za pomocą 5 chlebów i 2 ryb podczas głoszenia nauk na pobliskim wzgórzu przez Jezusa (Ewangelia Św. Jana rozdz. 6). Region Tabgi został po raz pierwszy opisany w I w . n.e. przez żydowskiego historyka Józefa Flawiusza. Około 380 r. n. e. hiszpańska pątniczka Egeria opisała miejsce cudu Tabgę jako miejsce porośnięte roślinnością w otoczeniu wielu palm oraz siedem fontann wodnych oraz kościół nad brzegiem Jeziora Galilejskiego. Pierwszy kościół w miejscowości Tabga powstał ok. 352 r. n.e. a w 419 r. n.e. został zniszczony na skutek trzęsienia ziemi. Odrestaurowano go ok. 480 r. n.e. tworząc bazylikę bizantyjską składającą się z 3 naw. Niestety w okresie inwazji perskiej i arabskiej w 614 r. n.e. została kompletnie zburzona. Dopiero w czasach nowożytnych w 1888 r. teren miejsca w miejscowości Tabga został zakupiony przez niemiecką katolicką misję w Palestynie, która od 1892 r. prowadziła tam prace archeologiczne. Dlatego aż do dziś Kościół Rozmnożenia Chleba i Ryb znajduje się pod patronatem benedyktynów niemieckich i jest zarządzany przez arcybiskupa Kolonii jako filia Opactwa Zaśnięcia z Jerozolimy na Górze Syjon.

W 1932 r. podczas prac archeologicznych Mader, Schneider, Bagatti i Loffreda odkryli fundamenty bazyliki bizantyjskiej z V w. n.e. z czarnego bazaltu oraz najsłynniejszą z mozaik przedstawiającą dwie ryby i kosz z pięcioma chlebami (na mozaice widzimy w koszu 4 chleby a piąty chleb to ten, który jest poświęcony na ołtarzu podczas liturgii Eucharystii). Postanowiono zbudować tymczasowy kościół żeby chronić piękne mozaiki i dopiero w 1980-1982 zbudowano kościół zaprojektowany przez dwóch architektów – Antona Goergena i Fritza Baumanna z Kolonii zgodnie z pierwowzorem oryginalnego stylu bizantyjskiego.

Niedawno dziedziniec przed wejściem do kościoła został odrestaurowany – w środku dziedzińca otoczonego ze wszystkich stron ozdobnymi kolumnami znajduje się ogromne drzewo oliwne a z boku mały staw z nenufarami i rybami nawiązujący do cudu rozmnożenia. Kościół został wybudowany w stylu bizantyjskim na fundamentach dawnej bizantyjskiej bazyliki a na podłodze zostawiono świetnie zachowane 3 fragmenty mozaiki po lewej i prawej stronie ołtarza. Mozaiki po obu stronach ołtarza przedstawiają motywy ptaków, roślin z Nilu i podmokłych bagien. Natomiast mozaika w środkowej części ołtarza przedstawia słynny motyw mozaiki kosza z czterema chlebami i dwoma rybami, który utrwalany jest na wielu naczyniach ceramicznych, wazonikach, talerzykach, kubkach i innych pamiątkach.

„Wejście na teren miejsc świętych w miejscowości Tabga (Izrael) przez żelazną bramę ozdobioną symbolem krzyża jerozolimskiego” Agnes M

„Ozdobny dziedziniec przed Kościołem Rozmnożenia Chleba i Ryb wraz z ogromnym drzewem oliwnym w środku świętego miejsca w miejscowości Tabga (Izrael)” Agnes M

„Ozdobiony nenufarami staw ze złotymi rybkami symbolizującymi rozmnożenie ryb w miejscowości Tabga (Izrael) z boku dziedzińca” Agnes M

„Zbliżenie kwiatu nenufaru pięknie odbijającego się w wodzie stawu w miejscowości Tabga (Izrael)” Agnes M

„Złote rybki pływające w stawie na dziedzińcu Kościoła Rozmnożenia Chleba i Ryb w miejscowości Tabga (Izrael)” Agnes M

„Ozdobna wieża z dzwonnicą Kościoła Rozmnożenia Chleba i Ryb w miejscowości Tabga (Izrael)” Agnes M

„Fragmenty ozdobnych kolumn znajdujące się pod arkadami na dziedzińcu przed Kościołem Rozmnożenia Chleba i Ryb w miejscowości Tabga (Izrael|)” Agnes M

„Autorka bloga na tle stawu z nenufarami i złotymi rybkami na dziedzińcu przed Kościołem Rozmnożenia Chleba i Ryb w miejscowości Tabga (Izrael)” Agnes M

„Widok na nawę główną wewnątrz Kościoła Rozmnożenia Chleba i Ryb w miejscowości Tabga (Izrael)” Agnes M

„Obraz Jezusa w formie ozdobnej ikony znajdujący się po prawej stronie w bocznej nawie Kościoła Rozmnożenia Chleba i Ryb w miejscowości Tabga (Izrael)” Agnes M

„Ozdobny złoty krzyż znajdujący się na ścianie głównej nawy Kościoła Rozmnożenia Chleba i Ryb w miejscowości Tabga (Izrael)” Agnes M

„Widok na nawę główną ze złotym krzyżem w środku Kościoła Rozmnożenia Chleba i Ryb w miejscowości Tabga (Izrael)” Agnes M

„Widok na trzy okna znajdujące się nad wejściem do Kościoła Rozmnożenia Chleba i Ryb w miejscowości Tabga (Izrael)” Agnes M

„Portret Maryi z dzieciątkiem w formie ozdobnej ikony po lewej stronie nawy głównej Kościoła Rozmnożenia Chleba i Ryb w miejscowości Tabga (Izrael)” Agnes M

„Widok na ołtarz w nawie głównej wraz ze słynnym fragmentem ozdobnej mozaiki podłogowej z V w n.e. przedstawiającej kosz chlebów i 2 ryby w Kościele Rozmnożenia Chleba i Ryb w miejscowości Tabga (Izrael)” Agnes M

„Fragmenty mozaiki podłogowej z V w. n.e. z wizerunkami fauny i flory Delty Nilu znajdujące się po lewej stronie od nawy głównej Kościoła Rozmnożenia Chleba i Ryb w miejscowości Tabga (Izrael)” Agnes M

„Ozdobna mozaika z V w. n.e. na podłodze w Kościele Rozmnożenia Chleba i Ryb w miejscowości Tabga (Izrael)” Agnes M

„Fragment ozdobnej mozaiki podłogowej z V w. n.e. przedstawiającej ptaki w Kościele Rozmnożenia Chleba i Ryb w miejscowości Tabga (Izrael)” Agnes M

„Fragment ozdobnej mozaiki podłogowej z V w. n.e. przedstawiający żurawie w Kościele Rozmnożenia Chleba i Ryb w miejscowości Tabga (Izrael)” Agnes M

„Fragment ozdobnej mozaiki podłogowej z V w. n.e. przedstawiający ptaki w Kościele Rozmnożenia Chleba i Ryb w miejscowości Tabga (Izrael)” Agnes M

„Fragmenty ozdobnej mozaiki podłogowej z V w. n.e. w bocznej nawie Kościoła Rozmnożenia Chleba i Ryb w miejscowości Tabga (Izrael)” Agnes M

Kościół Prymatu Św.Piotra – drugi z kościołów upamiętnia drugi cudowny połów ryb w Jeziorze Galilejskim oraz prymat, którego Jezus udzielił Św. Piotrowi przekazując mu klucze do Królestwa Niebieskiego – scenę tą symbolizuje ogromna statua z brązu tuż nad brzegiem Jeziora Galilejskiego. Kościół Prymatu Św.Piotra został wybudowany z czarnego bazaltu w 1933 r. na fundamentach świątyni pochodzącej z przełomu IV i V w. n.e. na skale nad brzegiem Jeziora Galilejskiego. Z boku kościoła od strony jeziora znajdują się schody, po których stąpał Jezus. Kościół Prymatu Św.Piotra jest kolejnym sanktuarium objętym patronatem przez Kustodię Ziemi Świętej.

Badania naukowe i przeprowadzone prace archeologiczne potwierdziły, że wcześniej postawiono tam świątynie, które ulegały zniszczeniu. Ciekawostką jest legenda, o której opowiadała nam przewodniczka o kamiennych serduszkach, które kiedyś stanowiły podwaliny kolumn w kształcie serc, które miały prowadzić do świątyni. Do dziś zachowały się w bardzo dobrym stanie i rozciągają się od strony jeziora aż do murów kościoła. Miejsce to znane jest również z tego, że właśnie tutaj Jezus miał objawić się po zmartwychwstaniu (Ewangelia Św. Jana rozdział 21).

W środku kościoła znajduje się duża skała zwana „Mensa Christi – Stół Chrystusa” upamiętnia cudowny połów i wspólny posiłek Zmartwychwstałego Chrystusa z Apostołami i prymat Św.Piotra czyli oddanie mu władzy w Kościele Katolickim.

Kościół Prymatu Św.Piotra był odwiedzany przez Papieży. Na pamiątkę nawiedzenia tego sanktuarium przez Papieża Pawła VI umieszczono tablicę wewnątrz kościoła. Pielgrzymkę odbył tu również Papież Jan Paweł II 24 marca 2000 r. Postanowiono uczcić pielgrzymkę Jana Pawła II do Ziemi Świętej projektując mozaikę wykonaną w Madabie w Jordanii oraz wykuwając nowe drzwi z brązu zawierające sceny związane z prymatem św. Piotra i pielgrzymkami Pawła VI i Jana Pawła II. Głównym fundatorem drzwi jest Stanisław Dyrda – były Król Bractwa Kurkowego. Mozaiki i drzwi z brązu zostały poświęcone przez Kardynała Stanisława Dziwisza Metropolitę Krakowa 16 listopada 2006 r.

„Ozdobny napis nad bramą wejściową na terytorium Kościoła Prymatu Św.Piotra w miejscowości Tabga (Izrael)” Agnes M

„Widok z boku na Kościół Prymatu Św.Piotra od strony brzegu Jeziora Galilejskiego w miejscowości Tabga (Izrael)” Agnes M

„Widok z drugiego boku na Kościół Prymatu Św.Piotra w miejscowości Tabga (Izrael)” Agnes M

„Widok z góry na kamienne serduszka będące podstawami ozdobnych kolumn znajdujących się przed wejściem do Kościoła Prymatu Św.Piotra w miejscowości Tabga (Izrael)” Agnes M

„Widok od strony głównego wejścia do Kościoła Prymatu Św.Piotra w miejscowości Tabga (Izrael)” Agnes M

„Widok na sklepienie Kościoła Prymatu Św.Piotra wykończone czarnym bazaltem wulkanicznym w miejscowości Tabga (Izrael)” Agnes M

„Zbliżenie słynnej skały Mensa Christi na ołtarzu głównym w Kościele Prymatu Św.Piotra w miejscowości Tabga (Izrael)” Agnes M

„Widok na Jezioro Galilejskie z fragmentem kolumn w kształcie serc od strony Kościoła Prymatu Św.Piotra w miejscowości Tabga (Izrael)” Agnes M

„Zdjęcie makro kamieni z małymi muszelkami na brzegu Jeziora Galilejskiego w miejscowości Tabga (Izrael)” Agnes M

„Zdjęcie kamienistego brzegu Jeziora Galilejskiego w miejscowości Tabga (Izrael)” Agnes M

„Tablica opisująca Kościół Prymatu Św.Piotra wraz z fotografiami z pielgrzymek Papieży w miejscowości Tabga (Izrael)” Agnes M

„Tablica niedaleko wejścia do Kościoła Prymatu Św.Piotra w miejscowości Tabga (Izrael) przedstawiająca wizerunki wszystkich Papieży” Agnes M

„Ozdobne krzewy i kwitnące drzewa owoców mango w okolicy miejscowości Tabga (Izrael)” Agnes M

„Ogromny krzew opuncji figowej znajdujący się na parkingu przed wejściem na teren sanktuarium w miejscowości Tabga (Izrael)” Agnes M

„Wierni uczestniczący we mszy św pod palmami na terenie sanktuarium w miejscowości Tabga (Izrael)” Agnes M

„Okna ozdobione kolorowymi witrażami w Kościele Prymatu Św.Piotra w miejscowości Tabga (Izrael)” Agnes M

„Pięknie kwitnące krzewy Bugenwilli okazałej i ozdobne palmy na terenie miejscowości Tabga (Izrael)” Agnes M

„Widok na Jezioro Galilejskie w miejscowości Tabga (Izrael)” Agnes M

„Widok na bujną roślinność nad Jeziorem Galilejskim w miejscowości Tabga (Izrael)” Agnes M

„Łódź z turystami podczas rejsu po Jeziorze Galilejskim widoczna z brzegu w miejscowości Tabga (Izrael)” Agnes M

„Wieża Kościoła Prymatu Św.Piotra z czarnego bazaltu wulkanicznego w miejscowości Tabga (Izrael)” Agnes M

„Kamienne serce będące pozostałością dawnych kolumn nad brzegiem Jeziora Galilejskiego w miejscowości Tabga (Izrael)” Agnes M

„Schody z boku Kościoła Prymatu Św.Piotra po których stąpał Jezus w miejscowości Tabga (Izrael)” Agnes M

„Wierni uczestniczący we mszy św na terenie sanktuarium w miejscowości Tabga (Izrael)” Agnes M

„Widok na główne wejście do Kościoła Prymatu Św.Piotra w miejscowości Tabga (Izrael)” Agnes M

„Ozdobny kolorowy witraż w oknie Kościoła Prymatu Św.Piotra w miejscowości Tabga (Izrael)” Agnes M

„Widok na ołtarz w nawie głównej Kościoła Prymatu Św.Piotra w miejscowości Tabga (Izrael)” Agnes M

„Widok na boczne ściany z czarnego bazaltu wewnątrz Kościoła Prymatu Św.Piotra w miejscowości Tabga (Izrael)” Agnes M

„Ozdobny kolorowy witraż przedstawiający palmy znajdujący się nad wejściem do Kościoła Prymatu Św.Piotra w miejscowości Tabga (Izrael)” Agnes M

„Figura z brązu symbolizująca przekazanie prymatu Św. Piotrowi z napisem „Paś owce moje” nad brzegiem Jeziora Galilejskiego w miejscowości Tabga (Izrael)” Agnes M

„Ozdobne drzwi wykute z brązu ze scenami z religijnymi i przedstawiające Papieża Jana Pawła II prowadzące do Kościoła Prymatu Św.Piotra w miejscowości Tabga (Izrael)” Agnes M

„Pamiątkowa tablica z brązu informująca o danych darczyńcy z herbem Bractwa Kurkowego, wmurowana po prawej stronie przed wejściem do Kościoła Prymatu Św.Piotra w miejscowości Tabga (Izrael)” Agnes M

„Pielgrzymi z Polski zmierzający w stronę wejścia na terytorium miejsc świętych w miejscowości Tabga (Izrael)” Agnes M

Jezioro Galilejskie (po hebrajsku Yam Kineret, po arabsku Al – Bahr at – Tabarijja) zwane również Jeziorem Genezaret z Biblii (Gennesaret oznacza żyzną równinę w zach. części jeziora – Ewangelia Św. Łukasza rozdział 5, wers 1) lub Jeziorem Tyberiadzkim (Ewangelia Św. Jana rozdział 6, wers 21) od nazwy miasta Tyberiady. Hebrajska nazwa Morze Kinneret wywodzi się od hebrajskiego słowa „kinor” czyli harfa albo cytra ze względu na kształt Jeziora Galilejskiego, które swoim kształtem ją przypomina.

„Rejs łodzią po Jeziorze Galilejskim (Izrael)” Agnes M

Jezioro Galilejskie jest najniżej położonym jeziorem słodkowodnym na terenie Izraela, które powstało w obszarze Tektonicznego Rowu Jordanu na skutek ruchów tektonicznych 2 płyt: arabskiej i afrykańskiej.
Znajduje się ono na wysokości 209 metrów pod poziomem morza w tzw. dolinie ryftowej. Jezioro Tyberiadzkie ma nieregularny kształt i zajmuje obszar o powierzchni całkowitej 166 km2 (szerokość 13 km i długość aż 21 km o głębokości 43m). Aż do czasów współczesnych obszar ten jest zagrożony trzęsieniami ziemi i w okolicy znajduje się dużo wulkanicznych skał magmowych i bazaltowych, z których zbudowano kościoły i budynki znajdujące się nad brzegiem jeziora m.in. w miejscowościach Tabga, Kafarnaum i Tyberiada. Jezioro Galilejskie otoczone jest wzgórzami i stromymi zboczami od zachodu o wysokości od 200 m n.p.m. do nawet 300 m.n.p.m. od strony wschodniej.

Pola uprawne w okolicy Jeziora Galilejskiego (Izrael)

„Widok na żyzne ziemie wokół Jeziora Galilejskiego (Izrael)” Agnes M

„Widok na wzgórza w pobliżu Jeziora Galilejskiego (Izrael)” Agnes M

„Widok na Jezioro Galilejskie z Góry Błogosławieństw (Izrael)” Agnes M

„Brzeg Jeziora Galilejskiego w miejscu Tabga (Izrael)” Agnes M

W czasach prehistorycznych w okolicy Jeziora Galilejskiego na obszarze miejscowości Tabga archeolodzy odkryli szczątki neandertalczyka. W starożytności obszar Jeziora Tyberiadzkiego stanowił ważny szlak handlowy tzw. Via Maris dzięki czemu nastąpił rozwój kultury i sztuki a Grecy i Rzymianie przybyli na te tereny założyli miasta z.in. Tyberiadę. Historyk Józef Flawiusz dokładnie opisał życie mieszkańców trudniących się przede wszystkim rybołówstwem ze względu na bliskość Jeziora Genezaret obfitującego w ogromne ilości ryb. W czasach Jezusa Chrystusa rejon ten również słynął z ryb a uczniowie mieszkali w wioskach rybackich. Jezioro Galilejskie jest bardzo ważnym miejscem dla każdego chrześcijanina.
W Ewangeliach apostołowie opisali wiele ważnych wydarzeń i cudów dokonanych w tej okolicy m.in. powołanie czterech apostołów Jezusa, którzy byli rybakami, rozmnożenie chleba i ryb w miejscowości Tabga i kazanie na pobliskiej górze zwanej Górą Ośmiu Błogosławieństw, uzdrowienia chorych itp.

W 135 r.n.e. po przegranym żydowskim powstaniu przeciwko Rzymianom i usunięciu Żydów z Jerozolimy znaleźli oni schronienie w rejonie Tyberiady, który stał się odtąd ważnym ośrodkiem kultury i nauki żydowskiej (W Tyberiadzie spisano Talmud Palestyński).

W okresie Bizancjum terytorium Jeziora Tyberiadzkiego było miejscem licznych pielgrzymek chrześcijan przybywających na teren Palestyny. Niestety w 634 r. po zdobyciu Palestyny przez arabskiego kalifa Umara ibn-Chattaba dostęp do świętych miejsc został ograniczony. W latach 1099-1291 Krzyżowcy opanowali terytorium Palestyny i wybudowali twierdzę Belvoir, której ruiny możemy obecnie podziwiać zwiedzając jeden z Parków Narodowych Izraela. „Belvoir” oznacza piękny widok i rzeczywiście z terenów południowej części Jeziora Galilejskiego we współczesnym mieście Kochav HaYarden (z hebrajskiego – Gwiazda Jordanu) można podziwiać panoramę Doliny Jordanu.

W 1187 r. w słynnej bitwie pod Hittin Saladyn odciął wojska krzyżowców od źródła wody pitnej zdobywając teren Jeziora Galilejskiego. W 1250 roku władzę na terytorium Palestyny sprawowali Mamelucy a dopiero w 1517 r. tereny zostały przejęte przez Turków osmańskich. Czasy te spowodowały upadek znaczenia miast położonych w okolicy Jeziora Tyberiadzkiego z wyjątkiem Tyberiady.

W XX w. nastąpiło odrodzenie tego terenu i w 1909 r. żydowscy pionierzy założyli swoje pierwsze osady m.in. kibuc Kvucat Kinneret stanowiący do dziś jeden z dwóch ważnych tras początkowych, skąd wypływają łodzie w słynne rejsy po Jeziorze Galilejskim. Później powstał kolejny najbardziej znany kibuc Degania rozpowszechniony przez ruch syjonistyczny. W czasach I wojny światowej Palestyna została zdobyta przez wojska brytyjskie a w 1920 r. Jezioro Galilejskie zostało włączone w skład Brytyjskiego Mandatu Palestyny. W 1923 r. Brytyjczycy zawarli porozumienie z sąsiednim Francuskim Mandatem Syrii ustalając w nim przekazanie Wzgórz Golan w zamian za północną część Doliny Jordanu.

W 1947 r. Organizacja Narodów Zjednoczonych (ONZ) zdecydowała o podziale Palestyny zgodnie z którym Jezioro Galilejskie zostało przekazane państwu żydowskiemu. Spowodowało to niezadowolenie i rozpoczęcie wojny domowej w Palestynie. Ostatecznie w 1948 r. postanowiono przekazać Jezioro Galilejskie władzom Izraela.

Obecnie Jezioro Galilejskie jest najważniejszym zbiornikiem wodnym w całym Izraelu i dostarcza wody pitnej dla wszystkich jego mieszkańców. Woda z Jeziora Galilejskiego transportowana jest w specjalnymi rurociągami wodnymi zbudowanymi w 1964 r. aż do południowej części Izraela na pustyni Negew w pobliżu Strefy Gazy oraz na zachodni brzeg Jordanu aż na terytorium Jordanii (na mocy traktatu pokojowego izraelsko-jordańskiego). Jezioro Tyberiadzkie jest jeziorem przepływowym tzn zasilanym przez przepływającą rzekę Jordan, która wraz ze strumieniami: Hasbani (z Gór na terytorium Libanu), Banias (z terenu Wzgórz Golan) i Dan (z terenu Góry Hermon) oraz dodatkowo małymi strumieniami z terenów Górnej Galilei.Rejon Jeziora Galilejskiego jest ważnym punktem strategicznym i staje się powodem walk zwłaszcza z Libanem i Syrią upominającą się o Wzgórza Golan.

„Zachód słońca nad Jeziorem Galilejskim (Izrael)” Agnes M

„Aleja z palmami wzdłuż wybrzeża Jeziora Galilejskiego (Izrael)” Agnes M

„Panorama Jeziora Galilejskiego w Izraelu” Agnes M

„Widok z góry na Jezioro Galilejskie przypominające swoim kształtem lirę” Agnes M

„Widok z daleka na Jezioro Galilejskie (Izrael)” Agnes M

„Autorka bloga na Górze Błogosławieństw a w tle Jezioro Galilejskie (Izrael)” Agnes M

„Palmy nad Jeziorem Galilejskim niedaleko miasta Kafarnaum (Izrael)” Agnes M

„Dwie łodzie z pielgrzymami mijające się na trasie podczas rejsu po Jeziorze Galilejskim (Izrael)” Agnes M

„Palmy stanowiące naturalną bramę przed zejściem do portu nad Jeziorem Galilejskim w kibucu Kinneret (Izrael)” Agnes M

„Zielone drzewa i krzewy rosnące nad Jeziorem Galilejskim (Izrael)” Agnes M

„Fragment Jeziora Galilejskiego w Izraelu” Agnes M

„Prawosławny Kościół Apostołów ukryty za drzewami i widoczny od strony Jeziora Galilejskiego (Izrael)” Agnes M

„Wybrzeże Jeziora Galilejskiego sfotografowane z łodzi a w tle znajduje się
parking dla turystów w miejscowości Kafarnaum (Izrael)” Agnes M

„Zdjęcie zrobione z łodzi na katolicki Kościół Prymatu Św.Piotra
znajdujący się nad brzegiem Jeziora Galilejskiego (Izrael)” Agnes M

Specyficzne położenie Jeziora Galilejskiego na terenie depresji powoduje iż na obszarze tym występują w ciągu całego roku niezależnie od pory roku bardzo wysokie temperatury oraz nagłe gwałtowne burze i silne wiatry.

„Łódź z pielgrzymami na Jeziorze Galilejskim (Izrael)” Agnes M

Tereny w okolicy Jeziora Galilejskiego słyną z doskonałych walorów turystycznych zwłaszcza gorące źródła i spa w Tyberiadzie, miejsca licznych pielgrzymek turystów z całego świata (Tabga i Kafarnaum) oraz przepiękne rejsy po Jeziorze Galilejskim. Ziemie położone w okolicy są bardzo żyzne i znane są z uprawy owoców m.in. bananów, owoców mango itp.

„Duża plantacja bananów nad brzegiem Jeziora Galilejskiego (Izrael)” Agnes M

„Kwitnące krzewy owoców mango na wzgórzach wokół Jeziora Galilejskiego (Izrael)” Agnes M

„Jedna z upraw rolnych na żyznych ziemiach wokół Jeziora Galilejskiego (Izrael)” Agnes M

„Plantacja bananów na terenie Izraela” Agnes M

„Pola uprawne w okolicy Jeziora Galilejskiego (Izrael)” Agnes M

Region Jeziora Galilejskiego słynie z połowu ryb ze względu na to, iż w krystalicznie czystych wodach jeziora żyje wiele gatunków ryb odławianych w celach handlowych. Najczęściej występują w nim sardynki i tilapie nilowe zwane „rybami Św.Piotra”, które pielgrzymi przybywający do Izraela jedzą w jednej ze słynnych restauracji nad brzegiem Jeziora Galilejskiego w okolicy miasta Kafarnaum. Wody Jeziora Tyberiadzkiego są tak czyste, że żyją w nich raki rzeczne i inne skorupiaki a nawet żółwie.

„Mała rybka płynąca w krystalicznie czystej wodzie w Jeziorze Galilejskim (Izrael)” Agnes M

Rejs po Jeziorze Galilejskim (Izrael)

„Łódź z pielgrzymami odpływająca z portu w mieście Kinneret (Izrael)” Agnes M

„Zejście do portu w miejscowości Kinneret (Izrael)” Agnes M

„Łódź zacumowana w porcie w miejscowości Kinneret (Izrael)” Agnes M

Współcześnie tradycyjny rejs po biblijnym Jeziorze Genezaret odbywa się na trasach z dwóch miejscowości. Pierwszą z nich jest miejsce, w którym w 1909 r. powstał kibuc Kinneret w pobliżu miasta Kafarnaum. Trasą tą płynęłam podczas pierwszego pobytu w Izraelu w październiku w ponad 40 stopniowym upale. Dlatego też ten rejs wspominam jako jedną z bardziej przyjemnych chwil umożliwiających odpoczynek i możliwość schronienia pod zadaszeniem łodzi. Standardowy rejs trwa godzinę z krótkim postojem na środku Jeziora Galilejskiego i czytaniem znanego fragmentu z Ewangelii dotyczącego cudu chodzenia Jezusa po wodzie:

„Gdy tłum został nasycony, zaraz Jezus przynaglił uczniów, żeby wsiedli
do łodzi i wyprzedzili Go na drugi brzeg, zanim odprawi tłumy. Gdy to
uczynił, wyszedł sam jeden na górę, aby się modlić. Wieczór zapadł, a On
sam tam przebywał. Łódź zaś była już sporo stadiów oddalona od brzegu,
miotana falami, bo wiatr był przeciwny. Lecz o czwartej straży nocnej
przyszedł do nich, krocząc po jeziorze. Uczniowie, zobaczywszy Go
kroczącego po jeziorze, zlękli się myśląc, że to zjawa, i ze strachu
krzyknęli. Jezus zaraz przemówił do nich: Odwagi! Ja jestem, nie bójcie
się! Na to odezwał się Piotr: Panie, jeśli to Ty jesteś, każ mi przyjść
do siebie po wodzie! A On rzekł: Przyjdź! Piotr wyszedł z łodzi, i
krocząc po wodzie, przyszedł do Jezusa. Lecz na widok silnego wiatru
uląkł się i gdy zaczął tonąć, krzyknął: Panie, ratuj mnie! Jezus
natychmiast wyciągnął rękę i chwycił go, mówiąc: Czemu zwątpiłeś, małej
wiary? Gdy wsiedli do łodzi, wiatr się uciszył. Ci zaś, którzy byli w
łodzi, upadli przed Nim, mówiąc: Prawdziwie jesteś Synem Bożym”. (Ewangelia Św. Mateusza, rozdział 14, wers 22-33)

„Zdjęcie zrobione z łodzi podczas rejsu po Jeziorze Galilejskim (Izrael)” Agnes M

„Mapa przedstawiająca trasę rejsu z miejscowości Kinneret (Izrael)” Agnes M

„Palmy i ozdobne krzewy rosnące nad brzegiem Jeziora Galilejskiego w miejscowości Kinneret (Izrael)” Agnes M

„Zejście do portu w miejscowości Kinneret (Izrael)” Agnes M

„Pielgrzymi z całego świata zmierzający do łodzi w porcie Kinneret (Izrael)” Agnes M

„Łodzie w porcie Kinneret (Izrael) na Jeziorze Galilejskim” Agnes M

Zazwyczaj każdy rejs rozpoczyna się tradycyjnie od oficjalnego wciągnięcia flagi reprezentującej narodowość grupy pielgrzymów na maszt oraz wspólnym śpiewaniem hymnu narodowego. Od tego momentu flaga polska zawisła obok flagi izraelskiej i mogliśmy wyruszyć w rejs. Jest to działanie „trochę” komercyjne, ale każdy z pielgrzymów z konkretnego kraju czuje się doceniony i od razu jest pozytywniej nastawiony . Sam rejs jest tak bardzo przyjemny, że cała godzina mija niemal niezauważalnie i mamy wrażenie, że dopiero weszliśmy na pokład łodzi a okazuje się, że musimy już z niej wyjść.
Najczęściej opływamy Jezioro Tyberiadzkie wzdłuż brzegu od strony miasta Kafarnaum i podziwiamy miasteczka wraz z zabytkami od strony jeziora. Potem zazwyczaj oglądamy m.in. Katolicki Kościół Prymatu Św.Piotra z wulkanicznego bazaltu w miejscowości Tabga oraz Prawosławny Kościół Dwunastu Apostołów – biały z charakterystycznymi jasno różowymi kopułami zakończony lśniącymi w słońcu złotymi krzyżami. Następnie kierujemy się w stronę Wzgórz Golan i oglądamy ten górzysty region położony na granicy trzech państw: Izraela, Syrii i Libanu.

„Flagi narodowe Izraela i Polski wywieszone na maszcie łodzi podczas
rejsu po Jeziorze Galilejskim (Izrael) Agnes M

„Łódź wypływająca na środek Jeziora Galilejskiego
(Izrael)” Agnes M

„Grupa pielgrzymów z Polski podczas rejsu po Jeziorze Galilejskim (Izrael)” Agnes M

„Zbliżenie ujęcia katolickiego Kościoła Prymatu Św. Piotra z łodzi podczas rejsu po Jeziorze Galilejskim (Izrael)” Agnes M

„Zbliżenie ujęcia prawosławnego Kościoła Apostołów z łodzi podczas rejsu po Jeziorze Galilejskim (Izrael)” Agnes M

„Widok na ruiny miasta Kafarnaum z łodzi
podczas rejsu po Jeziorze Galilejskim (Izrael)” Agnes M

Wzgórza Golan otaczające Jezioro Galilejskie od strony zachodniej są bardzo wysokie i wznoszą się 500 metrów n.p.m. Od wschodniej strony widzimy płaskowyż Hauran wyznaczający przebieg granicy izraelsko – syryjskiej. Od strony północnej możemy zauważyć Górę Hermon, która znajduje się na granicy z Libanem.
Wzgórza Golan od lat stanowią podłoże wojen izraelsko – arabskich. Od 14 grudnia 1981 r., gdy z chwilą podjęcia przez izraelski parlament czyli Knesset uchwały teren Wzgórz Golan został włączony do Państwa Izrael rozpoczęły się ponowne walki. Rada Bezpieczeństwa ONZ nie uznała uchwały Knessetu i aż do dziś teren ten stanowi ogniwo zapalne konfliktów zbrojnych a prawa do Wzgórz Golan roszczą sobie państwa arabskie sąsiadujące z Izraelem – Syria i Liban. Liban domaga się zwrotu fragmentu Wzgórz Golan w pobliżu Góry Hermon natomiast Syria chciałaby odzyskać całość terytorium w obszarze Wzgórz Golan. Z kolei Izrael obawia się wycofać z terenów Wzgórz Golan ze względów bezpieczeństwa.
Płynąc odpoczywamy i wsłuchując się w szum wiatru podziwiamy piękne krajobrazy wokół Jeziora Galilejskiego. Na statku są zapewniane dodatkowe atrakcje – można m.in. zakupić jakieś dodatkowe pamiątki związane z biblijnym Jeziorem Genezaret a także w trakcie rejsu posłuchać tradycyjnej muzyki żydowskiej z możliwością zakupu płyty cd z muzyką itp.

„Zdjęcie na oddalającą się łódź płynącą po Jeziorze Galilejskim (Izrael)” Agnes M

„Nowoczesna motorówka płynąca po Jeziorze Galilejskim (Izrael)” Agnes M

„Autorka bloga podczas rejsu po Jeziorze Galilejskim (Izrael)” Agnes M

„Pamiątkowe kamyki sprzedawane podczas pierwszego rejsu z Kinneret (Izrael) po Jeziorze Galilejskim”
Agnes M

„Autorka bloga wraz z grupą wysiadającą z łodzi po zakończeniu rejsu po Jeziorze Galilejskim (Izrael)”
Agnes M

Trasa drugiego rejsu w marcu 2014 r. na początku przebiegała zupełnie inaczej, ponieważ najpierw zwiedziliśmy znane Muzeum Yigala Allona znajdujące się nad brzegiem Jeziora Galilejskiego w kibucu Ginosar niedaleko miasta Magdala (Izrael). Znajdują się tam interesujące eksponaty m.in. pozostałości starożytnej łodzi rybackiej sprzed ponad 2000 lat zwanej „Łodzią Jezusa”. Szczątki tej łodzi odnaleziono w miejscu, gdzie rybacy łowią do dziś ryby w Jeziorze Galilejskim. Łódź zbudowana z gliny i drewna była zagłębiona w mule i dzięki temu zachowała się w dobrym stanie aż do dnia dzisiejszego. Znalezisko odkryli dwaj bracia w 1986 r., gdy poziom Jeziora Galilejskiego znacznie się obniżył ze względu na panującą suszę. Ustalono wtedy, że łódź pochodzi z I w. n.e. i ma następujące wymiary: ponad 8 m długości i około 2,5 m. szerokości. W pobliżu łodzi odkryto fragmenty ceramiki, stare gwoździe i monety z brązu oraz lampkę oliwną ukrytą w środku łodzi. Prace konserwatorskie i osuszanie łodzi trwały ponad dziesięć lat. Dopiero tak przygotowaną łódź, zbudowaną z 12 gatunków drewna nasączono specjalnym syntetycznym woskiem i wystawiono w Muzeum Yigal Allona. Ciekawostką jest, iż kopia tej łodzi została zbudowana zbudowana w Polsce i znajduje się w miejscowości Lednica w ośrodku Ogólnopolskich Spotkań Młodych.
Po zwiedzeniu muzeum i zrobieniu pamiątkowych zdjęć przeszliśmy w stronę małego portu skąd miała wypływać nasza łódź. Po drodze zobaczyliśmy jeszcze ciekawą ozdobną i kolorową mozaikę oraz interesującą rzeźbę z drewna nazwaną „Drzewo pokoju”, którą wyrzeźbili wspólnie artyści arabscy i żydowscy wiosną 2002 r. Rzeźba jest bardzo duża i przedstawia dłonie zaciśnięte w przyjacielskim uścisku podkreślające przyjaźń arabsko-izraelską. Następnie przeszliśmy już w stronę portu, gdzie wszędzie na kamieniach, drobnych rzeźbach umieszczono łodzie lub ich symbole. Po lewej stronie tuż przy pomoście znajdowała się kolejna rzeźba z drewna o wysokości kilku metrów, wyrzeźbiona w różne dziwne twarze trochę przypominające posągi znajdujące się na wyspie Wielkanocnej. Rejs jak każdy zaczął się od uroczystego wciągnięcia flagi polskiej i uroczystego odśpiewania hymnu polskiego. Następnie tak jak zazwyczaj opływaliśmy te wszystkie tradycyjne miejsca. Niestety pogoda była nieco gorsza i wiał straszny wiatr. Na szczęście mniej więcej w połowie rejsu pogoda się poprawiła i wiatr się uciszył. Wyszło śliczne słońce i mogliśmy się opalać na górnym pokładzie łodzi. Było bardzo przyjemnie, łódź delikatnie się kołysała a słońce mocno świeciło i słuchając muzyki płynęliśmy dalej po Jeziorze Galilejskim. W ogóle nie czuło się upływu czasu, zamknęłam oczy korzystając ze słońca, które wreszcie mocno świeciło i po pewnej chwili, nagle poczułam lekkie szarpnięcie łodzi. Wtedy otworzyłam oczy i okazało się, że nasz przyjemny rejs dobiegł końca a łódź właśnie przybiła do brzegu.

„Widok z daleka na Jezioro Galilejskie (Izrael)” Agnes M

„Pojazd, którym turyści mogą zwiedzać kibuc w miejscowości Ginosar (Izarel)” Agnes M

„Budynek Muzeum Yigal Allona w miejscowości Ginosar (Izrael), przed
którego wejściem znajduje się ozdobna kolorowa mozaika pełniąca rolę
ławek” Agnes M

„Oryginalna
rzeźba z drewna (Drzewo Pokoju) symbolizująca przyjaźń żydowsko-arabską
która została wyrzeźbiona wspólnie przez artystów z obu krajów wiosną
2002 r. i znajduje się przed wejściem do Muzeum Yigal Allona w Ginosar
(Izrael) ” Agnes M

„Tablica informująca o tym, że w Muzeum Yigal Alona w Ginosar (Izrael) znajduje się starożytna galilejska łódź”
Agnes M

„Ozdobna rzeźba znajdująca się przed wejściem do Muzeum Yigal Allona w miejscowości Ginosar (Izrael)” Agnes M

„Pomniejszony model słynnej łodzi galilejskiej z czasów Jezusa wystawiony w Muzeum Yigal Allona w Ginosar (Izrael)” Agnes M

„Fragment ekspozycji w Muzeum Yigal Allona w miejscowości Ginosar (Izrael)” Agnes M

„Kolejny fragment ekspozycji na terenie Muzeum Yigal Allona w miejscowości Ginosar (Izrael)” Agnes M

„Drewniany szkielet łodzi z Galilei przedstawiający znalezisko z 1968 r.
znajdujący się na terenie Muzeum Yigala Allona w Ginosar (Izrael)”
Agnes M

„Makieta przedstawiająca łódź z czasów Jezusa w Muzeum Yigala Allona w Ginosar (Izrael)” Agnes M

„Fragment
ozdobnej kolorowej mozaiki przedstawiający ważne miejsca w Izraelu –
tutaj fragment meczetu Kopuła na Skale w Jerozolimie (Izrael)” Agnes M

„Fragment ozdobnej kolorowej mozaiki przedstawiający fragment kościoła
katolickiego Prymatu Św. Piotra w miejscowości Tabga (Izrael)” Agnes M

„Fragment kolorowej ozdobnej mozaiki przedstawiający ortodoksyjnego Żyda ubranego w tradycyjny strój religijny” Agnes M

„Kamień ozdobiony symbolami łodzi znajdujący się przy wejściu do portu w miejscowości Ginosar (Izrael)” Agnes M

„Oryginalne metalowe rzeźby ustawione na kamiennych głazach w 2003 r. w porcie w miejscowości Ginosar (Izrael)” Agnes M

„Grupa turystów zmierzająca w stronę portu w miejscowości Ginosar (Izrael)” Agnes M

„Autorka bloga przy oryginalnej drewnianej rzeźbie umieszczonej przed pomostem w porcie w miejscowości Ginosar (Izrael)” Agnes M

„Zdjęcie zrobione podczas ostatniego rejsu po Jeziorze Galilejskim (Izrael)” Agnes M

„Zdjęcie z rejsu przedstawiające zbliżenie zabudowań mieszkalnych nad brzegiem Jeziora Galilejskiego (Izrael)”
Agnes M

„Pola uprawne nad brzegiem Jeziora Galilejskiego w Izraelu” Agnes M

„Zdjęcie z rejsu przedstawiające eleganckie domy nad brzegiem Jeziora Galilejskiego (Izrael)” Agnes M

„Zbliżenie Jeziora Galilejskiego w trakcie rejsu w Izraelu” Agnes M

„Wzgórza otaczające Jezioro Galilejskie w Izraelu” Agnes M

„Spokojne wody Jeziora Galilejskiego w Izraelu” Agnes M

„Widok z oddali na Wzgórza Golan nad Jeziorem Galilejskim (Izrael)” Agnes M

„Widok z oddali na Górę Hermon podczas rejsu po Jeziorze Galilejskim (Izrael)” Agnes M

„Pamiątka z rejsu po Jeziorze Galilejskim (Izrael)” Agnes M

„Pomost prowadzący na przystań z łodziami, które wypływają w rejs po Jeziorze Galilejskim (Izrael)”
Agnes M

„Widok z oddali na Jezioro Galilejskie w Izraelu” Agnes M

„Zdjęcie makro jednej z egzotycznych roślin rosnących na wybrzeżu Jeziora Galilejskiego (Izrael)” Agnes M

Z miejscowości Ginosar pojechaliśmy w stronę miasta Kafarnaum po drodze mijając kolejne miasto Magdala (Migdal). Jest to miejsce urodzenia Marii Magdaleny czyli kobiety, która została wyleczona przez Jezusa i później dołączyła grupy wyznawców Chrystusa a następnie była też świadkiem Zmartwychwstania Jezusa na co wskazują zapisy w Ewangelii Św. Łukasza, rozdział 8, wers 1-2 oraz w Ewangelii Św. Jana, rozdział 20, wers 1.
Zgodnie ze zwyczajem pielgrzymi jadą do restauracji położonej nad brzegiem Jeziora Galilejskiego, gdzie mogą spożyć tradycyjny posiłek złożony przede wszystkim z „Ryby Św.Piotra” czyli Tilapii. Ja postanowiłam skorzystać ze słonecznej pogody i poopalać się trochę na kamieniach nad brzegiem a także poszukać muszelek w krystalicznie czystej wodzie Jeziora Galilejskiego. Odpoczynek w otoczeniu przyrody był naprawdę bardzo przyjemny i relaksujący.

„Turyści w drodze do restauracji Św. Piotra nad
Jeziorem Galilejskim (Izrael)” Agnes M

„Wybrzeże
Jeziora Galilejskiego (Izrael) w miejscu, w którym kąpiel jest zabroniona”Agnes M

„Tablica w 3 językach informująca o zakazie kąpieli w tym miejscu Jeziora Galilejskiego (Izrael)” Agnes M

„Zbliżenie kamienistego wybrzeża nad Jeziorem Galilejskim w Izraelu” Agnes M

„Ogromne głazy skalne wzdłuż brzegu Jeziora Galilejskiego (Izrael)” Agnes M

„Wysokie palmy i bujna roślinność nad brzegiem Jeziora Galilejskiego (Izrael)” Agnes M

„Egzotyczne palmy rosnące nad brzegiem Jeziora Galilejskiego (Izrael)” Agnes M

„Muszelki znalezione przy brzegu Jeziora Galilejskiego (Izrael)” Agnes M

„Kamienie przy brzegu Jeziora Galilejskiego w Izraelu” Agnes M

„Panorama Jeziora Galilejskiego w Izraelu” Agnes M

„Fragment muszli przy brzegu Jeziora Galilejskiego (Izrael)” Agnes M

„Ptak wodny na brzegu Jeziora Galilejskiego w Izraelu” Agnes M

„Skręt do restauracji Św.Piotra w okolicy
miasta Kafarnaum (Izrael)” Agnes M

„Pielgrzymi odpoczywający w przerwie posiłku w restauracji Św.Piotra w
okolicy miasta Kafarnaum (Izrael)” Agnes M

„Pielgrzymi kąpiący się w Jeziorze Galilejskim podczas upalnej jesieni w czasie mojego pierwszego pobytu w Izraelu” Agnes M

„Pielgrzymi wypoczywający nad brzegiem Jeziora Galilejskiego (Izrael)” Agnes M

„Słońce odbijające się w krystalicznych wodach Jeziora Galilejskiego (Izrael) i mała rybka płynąca przy brzegu” Agnes M

Kafarnaum (po hebrajsku – Kfar Nahum, po arabsku – Talhum a po polsku – Wioska Nahuma) – czyli dawniej słynne miasto Jezusa, w którym nauczał swoich uczniów i dokonywał cudów opisanych w Ewangeliach. Współcześnie wspaniale zachowane stanowisko archeologiczne z bardzo dobrze zachowanymi ruinami starożytnego miasta, wioski rybackiej i najlepiej zachowaną synagogą w Izraelu znajdującymi się na północno-zachodnim brzegu Jeziora Galilejskiego.

„Widok z góry na wejście do Parku Narodowego Kafarnaum
(Izrael) z charakterystycznym budynkiem z czarnego bazaltu” Agnes M

„Autorka bloga w tzw. Białej Synagodze w Kafarnaum (Izrael)” Agnes M

„Ruiny miasta Kafarnaum (Izrael) a w tle fragment zabudowań tzw. Białej Synagogi” Agnes M

„Pozostałości dawnych ozdobnych rzymskich kolumn a w tle budynek z
czarnego bazaltu znajdujący się przy wejściu do Parku Narodowego
Kafarnaum (Izrael)” Agnes M

„Bezdomny kotek niedaleko ruin domu Św Piotra a w tle ośmioboczny
nowoczesny kościół Św Piotra wzniesiony na jego fundamentach w mieście
Kafarnaum (Izrael)” Agnes M

Kafarnaum – nazwa tego miasta nie była wymieniona w Starym Testamencie. Dopiero w Ewangeliach Kafarnaum zostało opisane jako rodzinne miasto uczniów Jezusa – Św Piotra, Św Andrzeja, Św Jakuba i Św Jana oraz Mateusza – poborcy podatkowego. Miasto Kafarnaum stało się znane z powodu działalności publicznej Jezusa a Św Mateusz w swojej Ewangelii nazwał Kafarnaum „własnym miastem Jezusa” (Ewangelia Św Mateusza – rozdział 9, wers 1). Większość z cudów Jezusa dokonało się w Kafarnaum, gdyż tu Jezus nauczał w synagodze (Ewangelia Św Łukasza – rozdział 4, wersy 31-44), uzdrowił chorego człowieka, chorą na gorączkę teściową Św. Piotra oraz uzdrowił paralityka, którego spuszczono przez dach (Ewangelia Św Marka – rozdział 1, wersy 4 i 29). Po zmartwychwstaniu Jezusa w mieście Kafarnaum w miejscu dawnych spotkań w domu Św Piotra powstała pierwsza gmina judeo-chrześcijańska.

„Główna brama wejściowa do Parku Narodowego Kafarnaum (Izrael) z napisem – Kafarnaum miasto Jezusa”

Agnes M

„Napis w formie ozdobnej mozaiki – Kafarnaum miasto Jezusa znajdujący się przed głównym wejściem do Kafarnaum (Izrael)” Agnes M

„Zbliżenie napisu na bramie wejściowej do Kafarnaum (Izrael)” Agnes M

Ruiny miasta Kafarnaum pochodzą prawdopodobnie z okresu II w. p.n.e., gdzie w dawnych czasach znajdowała się wioska rybacka na skrzyżowaniu drogi morskiej tzw. Via Maris stanowiących główny szlak handlowy prowadzący z Galilei do Damaszku – zgodnie z badaniami archeologów szlak przebiegał zaledwie 200 m na północ od miejsca, w którym znajduje się biała synagoga. O rzymskich czasach świadczą pozostałości fragmentów w pobliżu rzymskiego mauzoleum m.in. kamień milowy z czasów cesarza Hadriana. Archeolodzy odkryli fundamenty domów zbudowane wokół nieregularnych podwórek w stylu insularnym tzn., że każdy pokój przylegał do zewnętrznej ściany tworząc formę izolacji. Dawni mieszkańcy Kafarnaum trudnili się głównie rybołówstwem na co wskazują ruiny rynku rybnego oraz rolnictwem co potwierdzają fragmenty urządzeń rolniczych m.in. pras do wyciskania oliwek.

„Ruiny miasta Kafarnaum (Izrael) od strony fundamentów domu Św Piotra” Agnes M

„Widok na wejście do tzw. Białej Synagogi w Kafarnaum (Izrael)” Agnes M

„Fragmenty zabudowań domów w stylu insularnym w Kafarnaum (Izrael)” Agnes M

„Pozostałości urządzeń rolniczych m.in prasa do oliwek w Kafarnaum (Izrael)” Agnes M

Kafarnaum w latach 66 – 73 n.e. nie angażowało się w wojnę rzymsko – żydowską, dzięki czemu nie zostało zniszczone przez rzymskich żołnierzy a w 135 r. n.e. przeżywało okres największego rozkwitu stanowiąc schronienie dla Żydów wypędzonych z Judei, którzy osiedlali się na terenie Galilei. Najsłynniejsza budowla – tzw. „biała synagoga” została wybudowana na przełomie IV-V w. n.e., która w dobrym stanie została zachowana do czasów obecnych. Na przełomie V i VI w.n.e. Wspólnota Judeochrześcijańska wybudowała w pobliżu w miejscu dawnego domu Św. Piotra bazylikę z baptysterium. Po inwazji muzułmańskiej Kafarnaum podupadło i stopniowo zostało niemal całkowicie zniszczone.

„Widok na wnętrze tzw. Białej Synagogi w Kafarnaum (Izrael)” Agnes M

„Widok z boku tzw. Białej Synagogi w Kafarnaum w stronę Kościoła Św Piotra” Agnes M

„Fragment muru tzw. Białej Synagogi w Kafarnaum (Izrael)” Agnes M

Po upływie wielu wieków dopiero w XIX w. n.e. w roku 1838 ruiny starożytnego miasta Kafarnaum zostały odkryte przez amerykańskiego podróżnika Edwarda Robinsona. Następnie prawie trzydzieści lat później w roku 1866 r. brytyjski kapitan Charles Wilson odkrył pozostałości białej synagogi.

„Tablica informacyjna dotycząca historii i pochodzenia synagogi w Kafarnaum (Izrael)” Agnes M

Widok z boku na tzw. Białą Synagogę w Kafarnaum (Izrael) z ciemnym dolnym fragmentem dawnych fundamentów synagogi” Agnes M

W 1894 r. ziemie położone wokół Kafarnaum zostały wykupione od beduinów przez franciszkanina Giuseppe Baldiego z Neapolu i oddane pod patronat Kustodii Ziemi Świętej. Teren wokół ruin został odpowiednio zabezpieczony, ogrodzony i archeolodzy mogli kontynuować tam dalsze prace wykopaliskowe. W miejscu ruin stworzono oazę dla pielgrzymów z palmami i ze specjalnie sprowadzonymi aż z Australii drzewami eukaliptusowymi. Zbudowano też przystań nad Jeziorem Galilejskim umożliwiającą rejsy pielgrzymów po Jeziorze Galilejskim. Prace archeologiczne trwały od roku 1905 i kontynuowane były przez zakonników franciszkańskich w latach 1905-1915 oraz 1921-1926. Dzięki tym pracom naukowców odkryto pozostałości dwóch budynków użyteczności publicznej, częściowo odnowioną synagogę i ośmioboczny kościół, który znajdował się na miejscu dawnego domu Św. Piotra co potwierdziły badania archeologów w 1968 r.

„Tablica informacyjna z planem dawnego miasta Kafarnaum (Izrael)” Agnes M

Aby chronić teren wokół ruin wraz z pozostałościami starożytnych budowli i świątyń utworzono w 2003 r. Park Narodowy Kafarnaum.

„Ogromne palmy na terenie Parku Narodowego Kafarnaum (Izrael)” Agnes M

„Ozdobne krzewy i rośliny w Parku Narodowym Kafarnaum (Izrael)” Agnes M

„Ławki dla pielgrzymów na terenie Parku Narodowego Kafarnaum (Izrael)” Agnes M

„Tablica informacyjna o mieście Kafarnaum (Izrael) znajdującym się pod patronatem Kustodii Ziemi Świętej” Agnes M

„Krzyż jerozolimski potwierdzający patronat Kustodii Ziemi Świętej nad miastem Kafarnaum (Izrael)” Agnes M

„Widok z daleka na ogromny pomnik Św. Piotra z rybą w Parku Narodowym Kafarnaum (Izrael)” Agnes M

„Autorka bloga na tle fragmentów dawnych ozdobnych kolumn w Parku Narodowym Kafarnaum (Izrael)” Agnes M

Park Narodowy Kafarnaum

„Widok na ruiny miasta Kafarnaum (Izrael) w kierunku Jeziora Galilejskiego” Agnes M

Park Narodowy Kafarnaum utworzony został w 2003 r. na terenie parku archeologicznego starożytnego miasta Kafarnaum znajdującego się w obszarze depresji na wysokości 209 m. p.p.m. na północno zachodnim wybrzeżu Jeziora Galilejskiego, do którego od strony pn – wsch uchodzi strumień Koraizm a od strony pn-wsch uchodzi strumień Kinar. Park Narodowy Kafarnaum zajmuje dużą powierzchnię ok. 20 hektarów, na której zasadzono różne gatunki drzew i pięknie kwitnących krzewów ozdobnych stanowiących naturalna florę Ziemi Świętej.

Fragment murów otaczających Park Narodowy Kafarnaum (Izrael)” Agnes M

„Fragment murów z pozostałościami dawnych kolumn w Parku Narodowym Kafarnaum (Izrael)” Agnes M

„Pięknie kwitnące kwiaty Bugenwilli Okazałej na terenie Parku Narodowego Kafarnaum (Izrael)” Agnes M

„Zbliżenie makro kwiatu mojej ulubionej Bugenwilli Okazałej w Kafarnaum (Izrael)” Agnes M

„Fragmenty ruin a w tle kwitnące ozdobne krzewy Bugenwilli Okazałych na terenie Parku Narodowego Kafarnaum (Izrael)” Agnes M

„Dwie palmy wyznaczające przejście na pobliską przystań nad Jeziorem Galilejskim w Kafarnaum (Izrael)” Agnes M

„Ozdobne krzewy w Parku Narodowym Kafarnaum (Izrael)” Agnes M

„Pomnik Św Piotra z kluczami, rybą i pastorałem w Parku Narodowym Kafarnaum (Izrael)” Agnes M

„Kwitnący krzew oleandra w Parku Narodowym Kafarnaum (Izrael)” Agnes M

„Fragmenty kolumn w Parku Narodowym Kafarnaum (Izrael)” Agnes M

„Pięknie kwitnące krzewy Bugenwilii okazałych w Kafarnaum (Izrael)” Agnes M

„Widok z Parku Narodowego Kafarnaum (Izrael) na Jezioro Galilejskie” Agnes M

Starożytne miasto Kafarnaum miało dość regularny kształt – w środku miasta z północy na południe przebiegała główna szeroka ulica a wokół niej powstawały mniejsze dzielnice mieszkaniowe usytuowane w bocznych ulicach. Ściany domów zbudowane były z gruboziarnistych bloków bazaltowych, które wzmocniono zaprawą z błota i kamieni. Centralną cześć każdego z domów stanowił duży dziedziniec, na którym był duży piec, młyn zbożowy i kamienne schody umożliwiające wejście na dach domu. Dachy wykonywano z drewnianych belek wzmocnionych zaprawą z ziemi a podłogi były brukowane. Pokoje mieszkalne były małe i brakowało w nich zaplecza higienicznego. Większość odnalezionych przedmiotów było wykonanych z gliny: garnki, talerze,
amfory itp. Odnaleziono także pochodzące z IV w.n.e. naczynia ceramiczne oraz narzędzia m.in. haczyki na ryby, ciężarki do sieci,
szpilki tkackie itp.

„Fragment ruin pod Kościołem Św Piotra w Kafarnaum (Izrael)” Agnes M

„Fundamenty domów w zabudowie w stylu insularnym w Kafarnaum (Izrael)” Agnes M

„Ruiny domu Św Piotra w Kafarnaum (Izrael) znajdujące się pod Kościołem Św Piotra” Agnes M

„Autorka bloga na tle ruin w Parku Narodowym Kafarnaum (Izrael)” Agnes M

Tzw Biała synagoga jest najstarszą i najlepiej zachowaną synagogą w całym Izraelu. Nazwa „biała synagoga” pochodzi od koloru białych wapiennych kamieni, z których została zbudowana. Pod fundamentami białej synagogi odkryto pozostałości dawnej starszej synagogi zbudowanej z ciemniejszego kamienia wyraźnie wyróżniającą się na tle białego wapienia. Wśród motywów dekoracyjnych synagogi wyróżnia się element uważany za Arkę Przymierza oraz siedmioramienny świecznik czyli menora ozdabiający koryncką kapitelę.

„Wnętrze Białej Synagogi w Parku Narodowym Kafarnaum (Izrael)” Agnes M

„Widok z boku na Białą Synagogę w Kafarnaum (Izrael)” Agnes M

„Ozdobne kolumny we wnętrzu Białej Synagogi w Kafarnaum (Izrael)” Agnes M

„Rząd ozdobnych kolumn we wnętrzu Białej Synagogi w Kafarnaum (Izrael)” Agnes M

„Autorka bloga we wnętrzu Białej Synagogi w Kafarnaum (Izrael)” Agnes M

„Fragment murów tzw. Białej Synagogi w Kafarnaum (Izrael) i ozdobne kolumny wewnątrz niej” Agnes M

„Główne wejście do tzw. Białej Synagogi w Kafarnaum (Izrael)” Agnes M

„Tylne drzwi Białej Synagogi prowadzące na podwórka w zabudowie insularnym w mieście Kafarnaum (Izrael)” Agnes M

„Bezdomny kotek w progu drzwi w środku tzw. Białej Synagogi w Kafarnaum (Izrael)” Agnes M

Drugim ważnym budynkiem są ruiny i fundamenty tzw. Domu św. Piotra położonego pomiędzy białą synagogą a wybrzeżem Jeziora Galilejskiego. Archeolodzy odkryli, fundamenty dawnego kościoła chrześcijańskiego stanowiącego prawdopodobnie czczony od I w. n.e. domu Św. Piotra. Nad domem św.
Piotra wzniesiono bezpośrednio na ścianach domu ośmiokątny kościół z V wieku. Współcześnie w miejscu dawnego domu wzniesiono nowy kościół, w którym można oglądać przez specjalnie przeszklone dno ruiny domu Św. Piotra.

„Kolumny wspierające ośmioboczny Kościół Św Piotra w Kafarnaum (Izrael)” Agnes M

„Widok z boku na ośmioboczny Kościół Św Piotra z fundamentami domu Św Piotra w Kafarnaum (Izrael)” Agnes M

„Widok z daleka na ośmioboczny Kościół Św Piotra w Parku Narodowym Kafarnaum (Izrael)” Agnes M

„Autorka bloga na tle Kościoła Św Piotra w Kafarnaum (Izrael)” Agnes M

„Fundamenty domu Św Piotra znajdujące się pod Kościołem Św Piotra w Kafarnaum (Izrael)” Agnes M

„Zdjęcie ze schodów prowadzących na górę Kościoła Św Piotra w Kafarnaum (Izrael)” Agnes M

„Wnętrze Kościoła Św Piotra w Parku Narodowym Kafarnaum (Izrael)” Agnes M

„Ołtarz główny w Kościele Św Piotra w Parku Narodowym Kafarnaum (Izrael)” Agnes M

„Przeszklone dno Kościoła Św Piotra w Kafarnaum (Izrael), przez które można oglądać fundamenty dawnego domu Św Piotra” Agnes M

„Kościół Św Piotra w Kafarnaum (Izrael) widoczny z wnętrza Białej Synagogi” Agnes M

Obok Parku Narodowego Kafarnaum tuż nad brzegiem Jeziora Galilejskiego wzniesiono w 1931 r. greko-prawosławną cerkiew Dwunastu Apostołów. Nowoczesna konstrukcja o jasnej kolorystyce z charakterystycznymi różowymi kopułami została wzniesiona w VII w. n.e. na miejscu ruin rybackiej wioski Kafarnaum. Potwierdza to odkrycie w 1986 r. dobrze zachowanego szkielet łodzi rybackiej z I w. n.e., która obecnie stanowi część ekspozycji w Muzeum Yigala Allona w Ginosar nad Jeziorem Galilejskim.

„Prawosławna cerkiew Dwunastu Apostołów z charakterystycznymi różowymi kopułami widoczna od strony Jeziora Galilejskiego w pobliżu Kafarnaum (Izrael)” Agnes M

Kontynuując nasz intensywny drugi dzień zwiedzania Izraela, po zakończonym rejsie pojechaliśmy do pobliskiego miasteczka nad Jeziorem Galilejskim czyli Kafarnaum. Pogoda znacznie się poprawiła i cały czas świeciło słońce. Wysiedliśmy na ogromnym parkingu dla kilkudziesięciu autokarów i całą grupą wyruszyliśmy w kierunku głównej bramy Kafarnaum. Po drodze mogłam podziwiać ogromne krzewy kwitnących Bugenwilli Okazałych w różnych kolorach – białe, pomarańczowe i najczęściej spotykane różowe. Budynki w Kafarnaum są bardzo charakterystyczne, ponieważ zbudowane są głównie z czarnego bazaltu z białymi wykończeniami tak jak Kościół Prymatu Św Piotra w miejscowości Tabgha na brzegu Jeziora Galilejskiego. Z daleka wyróżnia się duży budynek zakończony wieżą, na szczycie której umieszczono białą flagę z czerwonym krzyżem jerozolimskim. Stanowi to oczywisty znak, że teren Parku Narodowego Kafarnaum znajduje się pod patronatem Kustodii Ziemi Świętej. Przypomina o tym dodatkowo złota tablica umieszczona na głównej bramie wejściowej obok niebieskiego napisu „Kafarnaum miasto Jezusa”. Na środku bramy wejściowej umieszczono również ozdobną mozaikę z krzyżem jerozolimskim i napisem „Kafarnaum miasto Jezusa”. Teren współczesnego Kafarnaum stanowi doskonale zachowane stanowisko archeologiczne, w którym znajdują się ruiny fundamentów dawnych zabudowań miejskich, pozostałości murów Białej Synagogi i świetnie zachowane kolumny oraz inne ozdobne fragmenty dawnych urządzeń rolniczych itp. Teren Parku Narodowego Kafarnaum jest bardzo ładnie zaprojektowany znajdują tam się alejki obsadzone ozdobnymi krzewami i drzewami oraz ławki, na których mogą odpocząć pielgrzymi odwiedzający miasto. Wyróżniającym elementem współczesnego Kafarnaum jest nowoczesny ośmioboczny kościół zbudowany na ruinach domu Św Piotra, do którego prowadzą wysokie schody, po których weszliśmy żeby zobaczyć od środka ruiny domu Św. Piotra. Na ogromnym placu przed kościołem niedaleko Jeziora Galilejskiego znajduje się ogromny pomnik Św Piotra trzymającego w jednej ręce pastorał a w drugiej klucze do Królestwa Niebieskiego a na dole wyrzeźbiono dużą rybę. Z ruin miasta Kafarnaum rozciąga się bardzo ładny widok na Jezioro Galilejskie. Teren współczesnego Parku Narodowego Kafarnaum jest ogromny, dlatego można przez kilka godzin zwiedzać te ruiny w ciszy i spokoju kontemplując wiarę. Ze względu na ogromny obszar teren Kafarnaum zamieszkały jest przez bezdomne zwierzęta głównie koty, które towarzyszyły nam podczas zwiedzania Kafarnaum. Te biedne zwierzęta były bardzo głodne i chętnie pożywiły się naszymi kanapkami nie odstępując nas nawet na krok. Koty stały się ozdobnym elementem ruin Kafarnaum – wygrzewając się w słońcu ładnie pozowały do zdjęć.

„Autokary znajdujące się na parkingu niedaleko wejścia na teren Parku Narodowego Kafarnaum (Izrael)” Agnes M

„Pielgrzymi zmierzający w stronę wejścia do Parku Narodowego Kafarnaum (Izrael)” Agnes M

„Autorka bloga z boku bramy wejściowej do Parku Narodowego Kafarnaum (Izrael) a w tle napis i tablica Kustodii Ziemi Świętej” Agnes M

„Budynek z czarnego bazaltu ozdobiony białym wapieniem w mieście Kafarnaum (Izrael) w promieniach popołudniowego słońca” Agnes M

„Zbliżenie ozdobnego okna zdobiącego budynek z czarnego bazaltu w Kafarnaum (Izrael)” Agnes M

„Posąg Św Piotra z pastorałem i kluczami do Królestwa Niebieskiego na tle Jeziora Galilejskiego w Kafarnaum (Izrael)” Agnes M

„Zbliżenie ryby w dolnej części pomnika Św Piotra w Kafarnaum (Izrael)” Agnes M

„Bezdomny kotek niedaleko pomnika Św Piotra w Kafarnaum (Izrael)” Agnes M

„Widok na Jezioro Galilejskie od strony pomnika Św Piotra w Kafarnaum (Izrael)” Agnes M

„Kolejny bezdomny kotek wygrzewający się na murach ruin dawnego miasta Kafarnaum (Izrael)” Agnes M

„Koty spacerujące z nami po Parku Narodowym Kafarnaum (Izrael)” Agnes M

„Jedna z ławek dla pielgrzymów w Parku Narodowym Kafarnaum (Izrael)” Agnes M

„Koty na tle Kościoła Św Piotra w Kafarnaum (Izrael)” Agnes M

„zbliżenie bezdomnych kotków w pobliżu Kościoła Św Piotra w Kafarnaum (Izrael)” Agnes M

„Koty w środku Białej Synagogi na tle ozdobnych kolumn w Kafarnaum (Izrael)” Agnes M

„Fragmenty ruin a w tle budynek z czarnego bazaltu w Kafarnaum (Izrael)” Agnes M

„Autorka bloga z fragmentem ozdobnych murów w Kafarnaum (Izrael)” Agnes M

„Chwila odpoczynku pielgrzymów chroniących się przed słońcem w Kafarnaum (Izrael)” Agnes M

„Wyjście z Parku Narodowego Kafarnaum (Izrael) w kierunku parkingu autokarów” Agnes M

„Ptak niedaleko parkingu na terenie Parku Narodowego Kafarnaum (Izrael)” Agnes M

Góra i Kościół Błogosławieństw – przepięknie położone wzgórze, z którego roztacza się najpiękniejszy widok na znajdujące się na północnym – wschodzie od Jeziora Galilejskiego dwa miasta – Kafarnaum i Tabgę (Izrael).

„Kościół Błogosławieństw na Górze Błogosławieństw (Izrael)” Agnes M

Miejsce to tradycyjnie wiąże się ze słynnym „kazaniem na górze”
wygłoszonym przez Jezusa podczas którego ogłosił – osiem błogosławieństw
(Ewangelia Św Mateusza, rozdział 5, wersy 1-12).

„Jezus, widząc tłumy, wyszedł na górę. A gdy usiadł, przystąpili do Niego Jego uczniowie.
Wtedy otworzył swoje usta i nauczał ich tymi słowami:
«Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo niebieskie.
Błogosławieni, którzy się smucą, albowiem oni będą pocieszeni.
Błogosławieni cisi, albowiem oni na własność posiądą ziemię.
Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, albowiem oni będą nasyceni.
Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią.
Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą.
Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój, albowiem oni będą nazwani synami Bożymi.
Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości, albowiem do nich należy królestwo niebieskie.
Błogosławieni jesteście, gdy wam urągają i prześladują was, i gdy z mego powodu mówią kłamliwie wszystko złe na was. Cieszcie się i radujcie, albowiem wasza nagroda wielka jest w niebie. Tak bowiem prześladowali proroków, którzy byli przed wami”.

„Fragment Ewangelii Św Mateusza dotyczący kazania na górze z opisem ośmiu błogosławieństw znajdujący się na ołtarzu w kościele na Górze Błogosławieństw (Izrael)” Agnes M

Wzgórze na Górze Błogosławieństw zostało ukształtowane w wąwozie dzięki czemu mamy tu interesujące zjawisko naturalnego wzmocnienia głosu mówiącego tak jak w amfiteatrze. Współcześnie na Górze Błogosławieństw są piękne ogrody pełne kwitnących kwiatów i ozdobnych krzewów oraz egzotycznych palm starannie pielęgnowanych przez franciszkańskich zakonników.

„Widok z ogrodów franciszkańskich na Kościół Błogosławieństw (Izrael)” Agnes M

„Ozdobne palmy i kolorowe krzewy na Górze Błogosławieństw nad brzegiem Jeziora Galilejskiego (Izrael)” Agnes M

„Autorka bloga w ogrodach Franciszkanów na Górze Błogosławieństw (Izrael)” Agnes M

„Ozdobna fontanna w otoczeniu kolorowych kwiatów w ogrodzie na Górze Błogosławieństw (Izrael)” Agnes M

„Fragment ogrodów Franciszkanów na Górze Błogosławieństw (Izrael)” Agnes M

„Zdjęcie makro róży w ogrodzie Franciszkanów na Górze Błogosławieństw (Izrael)” Agnes M

„Zdjęcie makro płatków róży w ogrodzie Franciszkanów na Górze Błogosławieństw (Izrael)” Agnes M

„Pięknie kwitnące ozdobne krzewy na Górze Błogosławieństw (Izrael) z widokiem na Jezioro Galilejskie” Agnes M

„Duży parking dla autobusów pielgrzymów na Górze Błogosławieństw (Izrael)” Agnes M

„Piękny widok z Góry Błogosławieństw (Izrael) na Jezioro Galilejskie” Agnes M

„Widok z ogrodów na Górze Błogosławieństw (Izrael) w kierunku Jeziora Galilejskiego” Agnes M

„Fragment ozdobnego portyku w kształcie łuku z kolumnami na Górze Błogosławieństw (Izrael)” Agnes M

„Ozdobna fontanna na Górze Błogosławieństw (Izrael)” Agnes M

„Ogromny kaktus rosnący w ogrodach Franciszkanów na Górze Błogosławieństw (Izrael)” Agnes M

„Widok z ogrodów Franciszkanów w stronę Kościoła Błogosławieństw (Izrael)” Agnes M

„Fragmenty Ewangelii wyryte w kamiennej księdze w ogrodzie Franciszkanów (Izrael)” Agnes M

„Mozaika z kamieni w kształcie ryb w ogrodzie na Górze Błogosławieństw (Izrael)” Agnes M

„Autorka bloga na Górze Błogosławieństw a w oddali Jezioro Galilejskie” Agnes M

„Zbliżenie kwiatu pięknie kwitnącej Bugenwilli Okazałej na Górze Błogosławieństw (Izrael)” Agnes M

„Widok z Góry Błogosławieństw (Izrael) na Jezioro Galilejskie” Agnes M

Kościół Błogosławieństw (Izrael)

„Wnętrze kopuły Kościoła Błogosławieństw (Izrael) z oknami w formie witraży z łacińskimi cytatami z Ewangelii” Agnes M

Kościół Błogosławieństw został wzniesiony na szczycie góry, z której roztacza się wspaniały widok na Jezioro Galilejskie. Kościół został wybudowany w 1937 r. na fundamentach dawnej kaplicy z pięknymi mozaikami pochodzącej z przełomu IV – VI w. n.e. w miejscu, gdzie znajdowała się grota opisywana przez hiszpańską Egerię pielgrzymującą do Ziemi Świętej w IV w.n.e.

„Widok na główne wejście do Kościoła Błogosławieństw (Izrael)” Agnes M

Kościół wybudowali zakonnicy franciszkańscy w formie ośmiokąta wraz z przepiękną kopułą, w której umieszczono osiem witraży z opalizującego szkła z wypisanymi w języku łacińskim słowami ewangelicznych ośmiu błogosławieństw. Głównym architektem był słynny włoski artysta Antonio Barluzzi, który wywarł głęboki wpływ na współczesną sztukę kościelną i architekturę kościołów na terenie Ziemi Świętej. Artysta we wspaniały sposób nawiązał do tekstów ewangelicznych projektując kościół na planie ośmiokąta z przepiękną kopułą z ośmioma oknami w formie witraży. Dookoła Kościoła Błogosławieństw wybudowano portyki z białymi kolumnami stanowiącymi doskonały punkt widokowy, z którego rozpościera się jeden z najpiękniejszych widoków na Jezioro Galilejskie, Kafarnaum i rejon Galilei oraz na przepiękne kwiaty i krzewy ozdobne w ogrodzie franciszkańskim. Przed kościołem znajduje się ogromna mozaika podłogowa ze scenami biblijnymi nawiązująca do pierwotnej świątyni z mozaikami.

„Autorka bloga przed głównym wejściem do Kościoła Błogosławieństw (Izrael)” Agnes M

„Wierni pielgrzymujący do Kościoła Błogosławieństw (Izrael)” Agnes M

„Widok na ozdobne kolumny zakończone alabastrem i ołtarz główny wewnątrz Kościoła Błogosławieństw (Izrael)” Agnes M

„Autorka bloga wewnątrz Kościoła Błogosławieństw (Izrael)” Agnes M

„Drzwi prowadzące z przedsionka do środka Kościoła Błogosławieństw (Izrael)” Agnes M

„Fragment ozdobnej mozaiki podłogowej przed wejściem do Kościoła Błogosławieństw (Izrael)” Agnes M

„Autorka bloga z boku Kościoła Błogosławieństw (Izrael) na tle ozdobnego portyku z białymi kolumnami” Agnes M

Kościół Ośmiu Błogosławieństw odwiedziło dwóch Papieży podczas pielgrzymek do Ziemi Świętej. Pierwsza wizyta Papieża Pawła VI w 1964 r. została upamiętniona pamiątkową tablicą umieszczoną we wnętrzu kościoła. Drugim Papieżem, który złożył oficjalną wizytę w Kościele Błogosławieństw był Jan Paweł II, który 24 marca 2000 r. odprawił mszę św. dla tłumów wiernych liczących ponad 100 tysięcy osób zgromadzonych nad Jeziorem Galilejskim. Było to największe zgromadzenie wiernych wyznania katolickiego, którzy wysłuchali kazania na Górze Błogosławieństw w czasach współczesnych.

W przedsionku kościoła znajduje się tablica z pamiątkowymi zdjęciami Papieża Jana Pawła II z milenijnej pielgrzymki do Ziemi Świętej a obok w szklanej gablocie jest ozdobna sutanna Papieża Jana Pawła II, w której wizytował Górę Błogosławieństw.


„Ozdobna sutanna Papieża Jana Pawła II z milenijnej pielgrzymki do Ziemi Świętej” Agnes M

„Pamiątkowa tablica ze zdjęciami Papieża Jana Pawła II z wizyty na Górze Błogosławieństw (Izrael)” Agnes M

Kończąc nasz intensywny drugi dzień zwiedzania Izraela przyjechaliśmy na Górę Błogosławieństw, żeby zdążyć przed zamknięciem zwiedzić Kościół Ośmiu Błogosławieństw i spędzić trochę czasu w przepięknych ogrodach franciszkańskich. Widok z krużganków wokół Kościoła Błogosławieństw jest naprawdę piękny

Panorama z góry na Jezioro Galilejskie oświetlone promieniami słonecznymi w otoczeniu pięknie kwitnących drzew, kwiatów i egzotycznych palm jest niesamowita. Wizyta na Górze Błogosławieństw napełnia wiernych spokojem i zachęca do cichej kontemplacji wiary. Bardzo miło wspominam spacery alejkami wokół Kościoła Błogosławieństw, podczas których można było podziwiać piękne kwiaty, zadbane rośliny, ozdobne fontanny i wspaniały widok z góry na Jezioro Galilejskie. Ze względu na położone w pobliżu miasta m.in. Tabga można tu kupić ozdobne wyroby z kolorowej ceramiki z motywami mozaiki podłogowej z miejscowości Tabga.

„Brama wjazdowa na teren sanktuarium na Górze Błogosławieństw (Izrael)” Agnes M

„Egzotyczne palmy w ogrodzie Franciszkanów na Górze Błogosławieństw (Izrael)” Agnes M

„Widok na Kościół Błogosławieństw (Izrael) na tle Jeziora Galilejskiego” Agnes M

„Zdjęcie makro ozdobnego kwiatu na Górze Błogosławieństw (Izrael)” Agnes M

„Widok z krużganków wokół Kościoła Błogosławieństw (Izrael) w stronę Jeziora Galilejskiego” Agnes M

„Widok na egzotyczne palmy w ogrodzie Franciszkanów na Górze Błogosławieństw (Izrael)” Agnes M

„Widok z Góry Błogosławieństw (Izrael) na Jezioro Galilejskie” Agnes M

„Widok z ogrodów Franciszkanów na Górze Błogosławieństw na Jezioro Galilejskie (Izrael)” Agnes M

„Pielgrzymi w alejkach na terenie ogrodów na Górze Błogosławieństw (Izrael)” Agnes M

„Autorka bloga na tle Jeziora Galilejskiego w ogrodach na Górze Błogosławieństw (Izrael)” Agnes M

„Widok z ogrodów Franciszkanów na Jezioro Galilejskie (Izrael)” Agnes M

„Egzotyczne rośliny w ogrodach Franciszkanów na Górze Błogosławieństw (Izrael)” Agnes M

„Widok z boku Kościoła Błogosławieństw na Górze Błogosławieństw (Izrael)” Agnes M

„Aleja z egzotycznymi palmami na Górze Błogosławieństw (Izrael)” Agnes M

„Widok z Góry Błogosławieństw (Izrael) na Jezioro Galilejskie” Agnes M

„Krzewy kwitnących Bugenwilli Okazałych na Górze Błogosławieństw (Izrael)” Agnes M

„Widok na Jezioro Galilejskie z Góry Błogosławieństw (Izrael)” Agnes M

„Widok z krużganków wokół Kościoła Błogosławieństw (Izrael) na Jezioro Galilejskie” Agnes M

„Widok z Góry Błogosławieństw (Izrael) na Jezioro Galilejskie” Agnes M

„Ozdobne kolorowe naczynia ceramiczne z motywem mozaiki podłogowej z miejscowości Tabga (Izrael) w sklepie z pamiątkami na Górze Błogosławieństw” Agnes M

Przed wejściem do kościoła znajduje się ogromna mozaika podłogowa podzielona na dwie części a przez środek prowadzi droga prowadząca alejkami do miejsca pod ogromnymi palmami, w którym wierni mogą uczestniczyć we mszy św i wysłuchać kazania na łonie natury.

„Ozdobna mozaika podłogowa z cytatami z Ewangelii znajdująca się przed wejściem do Kościoła Błogosławieństw (Izrael)” Agnes M

„Alejka i schody rozdzielające mozaiki przed wejściem do Kościoła Błogosławieństw (Izrael)” Agnes M

„Wierni pielgrzymi podczas kazania na łonie natury na Górze Błogosławieństw (Izrael)” Agnes M

Kościół pomimo tego, że zajmuje dużą powierzchnię poszerzoną o portyki z kolumnami w środku jest bardzo przytulny. Zaraz po wejściu zwraca naszą uwagę piękny łuk z alabastru, pod którym znajduje się ołtarz wsparty na czterech brązowych kolumnach ozdobionych spiralnymi złotymi gałązkami oliwnymi. Moją uwagę przykuwa górna część kopuły z ozdobnymi łukami w kolorze złota zakończona w górnej części kolorem niebieskim. Wokół kopuły w dolnej części zamontowano okna w formie witraży z łacińskimi napisami cytującymi osiem błogosławieństw.

„Wnętrze Kościoła Błogosławieństw (Izrael)” Agnes M

„Ozdobna złota kopuła we wnętrzu Kościoła Błogosławieństw (Izrael)” Agnes M

„Fragment drogi krzyżowej we wnętrzu Kościoła Błogosławieństw (Izrael)” Agnes M

„Ozdobne okna w formie witraży z łacińskimi napisami z cytatami z Ewangelii w Kościele Błogosławieństw (Izrael)” Agnes M

„Zbliżenie witraża w Kościele Błogosławieństw (Izrael) z cytatem z jednym z ośmiu błogosławieństw po łacinie” Agnes M

„Widok na ołtarz główny z ozdobnym alabastrowym łukiem wewnątrz Kościoła Błogosławieństw (Izrael)” Agnes M

Podczas tej milenijnej pielgrzymki Papież Jan Paweł II uroczyście otworzył centrum formacyjne Drogi Neokatechumenalnej tzw. „Domus Galilaeae”. Ośrodek ten obsługiwany jest wspólnie przez arabskich chrześcijan, arabskich muzułmanów i żydów.

„Widok z daleka na Domus Galilaeae na Górze Błogosławieństw (Izrael)” Agnes M

„Widok z boku na Domus Galilaeae od strony ogrodu na Górze Błogosławieństw (Izrael)” Agnes M

„Widok z oddali na Domus Galilaeae na Górze Błogosławieństw (Izrael)” Agnes M

„Droga prowadząca z miasteczka Magdala (Izrael) w kierunku Kany Galilejskiej (Izrael)” Agnes M

„Pola uprawne w okolicy Jeziora Galilejskiego w Izraelu” Agnes M

„Wzgórza w okolicy Jeziora Galilejskiego podczas drogi powrotnej do Nazaretu (Izrael)” Agnes M

„Pola uprawne i plantacja drzewek oliwnych w Izraelu” Agnes M

„Żyzne ziemie uprawne w okolicy miasta Nazaret (Izrael)” Agnes M

Waluty w Izraelu

Podczas powrotu z Góry Błogosławieństw zatrzymaliśmy się po drodze na krótkie zakupy, ponieważ następnego dnia mieliśmy na kilka dni opuścić teren Izraela. W końcu zbliżał się ten niesamowity dzień, w którym miałam poznać ten tajemniczy i kompletnie nieznany mi kraj czyli Jordanię. Zakupy zrobiliśmy w jednym z pobliskich supermarketów zaopatrując się głównie w świeże soczyste owoce głównie mandarynki, pomarańcze i winogrona, które w Izraelu są niezwykle soczyste i bardzo słodkie ze względu na wspaniały klimat i duże nasłonecznienie. Kupiliśmy również doskonały syrop z daktyli mający właściwości lecznicze.

Mogliśmy płacić w tradycyjnej walucie izraelskiej czyli szeklach lub w dolarach przeliczonych na szekle. Warto tutaj wspomnieć, że walutą obowiązującą w Izraelu jest tzw. Nowy Szekel Izraelski (NIS) zwany w skrócie „szekel” a w liczbie mnogiej „shkalim” czyli po polsku „szekle”. Jeden szekel składa się ze 100 agorot (w liczbie pojedynczej „agora”). Szekle w banknotach papierowych występują w nominałach 20, 50, 100 i 200 szekli. Natomiast drobne monety to 10, 5, 2 i 1 szekel oraz 50 i 10 agorot. Przyjeżdżając do Izraela możemy wymienić dolary czy euro na walutę izraelską niemal w każdym banku w Izraelu. Jednak należy pamiętać, że placówki bankowe czynne są w godzinach porannych od 8 15 lub 8 30 do południa od poniedziałku do piątku. Popołudniowe godziny otwarcia są zróżnicowane. Trzeba pamiętać, że wszystkie banki i większość sklepów są zamknięte w soboty oraz w większość żydowskich dni świątecznych. Waluty możemy wymienić również w kantorach wymiany walut znajdujących się w większych miastach w Izraelu, które jednak nie honorują czeków podróżnych.

Ciekawostką jest, że w Izraelu operacje wymiany walut dokonywane w niedzielę przeprowadzane są na podstawie kursu walut z ostatniego piątku.

„Banknot papierowy w wysokości 20 szekli izraelskich” Agnes M

„Banknot papierowy w wysokości 50 szekli izraelskich – pierwszy od góry” Agnes M

„Tablica z przyklejonymi banknotami przedstawiającego waluty z różnych państw” Agnes M

„Tablica z banknotami przedstawiająca waluty obowiązujące w różnych krajach umieszczona na ścianie w holu hotelu w Nazarecie (Izrael)” Agnes M

„Zbliżenie pamiątkowego zdjęcia przedstawiającego spotkanie 3 prezydentów – USA, Izraela i Palestyny” Agnes M

Morze Martwe – (po arabsku – Al Bahr-al-Majit, po hebrajsku – Jam haMelach co oznacza Morze Soli) – to bez dopływowe jezioro położone w północnej części Rowu Jordanu i leży na obszarze współczesnego Izraela i Jordanii.

„Widok z góry na Morze Martwe niedaleko granicy z Izraelem” Agnes M

„Panorama rozciągająca się z daleka na Morze Martwe” Agnes M

Współczesne Morze Martwe to bardzo interesujący ogromny zbiornik słonej wody znajdujący się w najniższym punkcie dostępowym na świecie około 390 metrów p.p.m. Morze bierze swoją nazwę od specyficznego ponad 10 krotnie większego zasolenia niż Morze Śródziemne. Taki skład i zawartość składników mineralnych 7 krotnie wyższa od pozostałych naturalnych zbiorników wodnych. Morze Martwe rozciąga się na obszarze 1027 km2 położone na terytorium dwóch państw: Izraela i Jordanii. Morze Martwe powstało wskutek ruchów tektonicznych pn części Rowu Jordanu jako bez dopływowe jezioro położone między Górami Judzkimi i Płaskowyżem Moabskim.

Nazwa „Morze Martwe” wywodzi się z faktu, że morze to jest tak słone, że żaden ptak, ryba czy nawet roślina nie są w stanie tam żyć a jedyną żywą formą zdolną do przeżycia w nim są niektóre formy bakterii.

Nie oznacza to, że wokół wodospadów i oaz utworzonych wzdłuż brzegu Morza Martwego nie ma żadnych przedstawicieli fauny czy flory. Morze Martwe jest zasilane przez rzeki Jordanu co umożliwia w jego okolicy przedstawicieli ssaków m.in. kota pustynnego, koziorożca nubijskiego oraz przebiegający w okolicy szlak migracji ptaków.

W Starożytności morze to przybierało różne dziwne nazwy ze względu na opary bromu i osady błota m.in. Morze Cuchnące, Morze Diabelskie lub Jezioro Asfaltowe ze względu na wydobywające się z jego dna bryły bituminu wskutek trzęsień ziemi.

Od czasów biblijnych nazywano go Morzem Sodomy i Gomory lub Morzem Lota ze względu na charakterystyczne skały wzdłuż starożytnej doliny niedaleko miasta Sodoma i Gomora, które zgodnie z tradycją biblijną zostało zniszczone a ruiny zatopione na dnie morza. Miasto to znajdowało się w pobliżu słynnej twierdzy warownej na wzgórzu „Masady” górującej nad Morzem Martwym.

Zasolenie Morza Martwego jest tak duże, że ludzkie ciało z łatwością jest wypychane do góry i utrzymuje się na powierzchni wody. Średnie zasolenie morza wynosi obecnie od 26% aż do nawet 36% na głębokości 50 m.

Wody Morza Martwego znajdują szerokie zastosowanie w przemyśle, gdyż wskutek parowania i obniżania lustra wody wytrąca się z niego kilka milionów ton soli kuchennej i potasowej .

Wody i osady błotne z dna Morza Martwego znajdują szerokie zastosowanie w przemyśle kosmetycznym i podczas licznych zabiegów terapeutycznych i zdrowotnych w okolicznych ośrodkach SPA i na plażach utworzonych przy luksusowych hotelach.

Pobyt nad Morzem Martwym ma również działanie uspokajające ze względu na brom unoszący się nad powierzchnią morza.

Szczególnie cennym składnikiem są osady błota i gorące źródła siarki doskonale wpływające na poprawę stanu skóry i stawów. Nad Morzem Martwym leczy się między innymi takie choroby i dolegliwości skórne jak egzema, łuszczyca, choroby układu oddechowego typu astma itp.

Teren wokół Morza Martwego jest w większości dziki i niedostępny dla turystów poza ściśle wydzielonymi miejscami na plaże i hotele.

Morze Martwe położone jest w depresji na wysokości aż do -423 m p.p.m. i stale ulega on obniżeniu ze względu na silne parowanie i odpływanie wody, które związane jest z niskim położeniem i zmianami klimatycznymi. Wody Morza Martwego są bardzo głębokie i osiągają maksymalnie około 400 metrów i rozciągają się na 76 km długości i od 4,5 do 16 km szerokości.

Niestety powierzchnia Morza Martwego i poziomu wód polega obniżeniu wskutek ocieplenia klimatu drastycznie się zmniejsza a liczne tworzące się leje krasowe osłabiają lokalną turystykę.

Podczas mojego pierwszego pobytu w Izraelu byliśmy w jego południowej części niedaleko miasta Jerycha (Palestyna). Morze Martwe w tym miejscu przypomina raczej ciemne jezioro z bardzo błotnistym dnem, z którego turyści wybierają błoto i nakładają je na całe ciało wierząc w jego właściwości terapeutyczne. Wtedy podczas pierwszego pobytu raczej sceptycznie podchodziłam do tych leczniczych właściwości błota zawierającego minerały z Morza Martwego. Jednak wkrótce przekonałam się o nich osobiście i zmieniłam zdanie. Gdy przyjechaliśmy na teren kąpieliska specjalnie wydzielonego dla turystów nad Morzem Martwym najpierw przebraliśmy się szybko w kostiumy kąpielowe i wyruszyliśmy w stronę brzegu morza. Z daleka zobaczyłam tłumy ludzi, którzy szczelnie obłożeni błotem z ominięciem okolic oczu i ust siedzą lub leżą nad brzegiem morza. Niektórzy z turystów lekko dryfowali po powierzchni morza, gdyż morze wypychało ich ciała ponad powierzchnię wody. Widziałam nawet turystę, który leżał spokojnie odpoczywając w wodzie i czytał gazetę. Taki widok z turystami spokojnie czytającymi w morzu gazety to bardzo popularne zdjęcia z folderów reklamujących pobyty nad Morzem Martwym. Postanowiłam spróbować właściwości leczniczych błota i powoli nałożyłam na siebie gęstą brązową jakby glinę na twarz i ciało ostrożnie omijając okolice oczu i ust. Niestety podczas nakładania błotnistej mazi również włosy „ubrudziły” się tym błotem. Obawiałam się, że będzie mi trudno zmyć to błoto z włosów, ale później po spłukaniu okazało się, że włosy zostały wzmocnione i odżywione a skóra na całym ciele nabrała miękkości i lśniącego blasku. Kąpiel w Morzu Martwym jest wspaniałym relaksującym doświadczeniem, ale należy bardzo uważać na oczy. Początkowo nie zdawałam sobie sprawy jak bardzo słone jest to morze, które nieprzypadkowo tak nazwano. Spacerując spokojnie brzegiem morza trzeba uważać żeby nie wpaść zbyt głęboko do wody, ponieważ turyści siedząc blisko brzegu wydrążają bardzo głębokie doły w dnie morza, w które można przypadkowo wpaść. W pewnym momencie jak chciałam wejść głębiej do morza i przesuwałam się ostrożnie w płytkiej mętnej wodzie nagle poczułam, że tracę równowagę a noga wpadła w bardzo głęboki dół i zagłębiła się w błotnistym dnie aż do wysokości uda. W tym momencie słona woda wpłynęła prosto do mojego oka i poczułam tak straszny piekący ból jakby sól miała wypalić mi oko. Najszybciej jak można wydostałam się z tego rowu i pobiegłam do najbliższego prysznica na plaży. Szybko przemyłam ostrożnie oko zimną czystą wodą kilkukrotnie płucząc je aż do wymycia soli i ustąpienia bólu i zaczerwienienia oka.
Pomimo tej przygody bardzo miło wspominam pobyt nad Morzem Martwym, które dzięki zawartości bromu doskonale uspokaja i wycisza.

Z kolei podczas mojego drugiego pobytu w Izraelu miałam okazję zobaczyć zupełnie inną część Morza Martwego położonej w eleganckim kurorcie niedaleko granicy jordańsko-izraelskiej. Z daleka Morze Martwe przypominało luksusowe SPA z pięknymi ogromnymi i nowoczesnymi hotelami dla turystów. Woda w morzu nie miała w ogóle błotnistego odcienia, ale wydawała się niemal przeźroczysta i miała przepiękny turkusowy odcień. Plaża była bardzo ładna piaszczysta z eleganckimi parasolami i leżakami oraz kabinami do przebrania. Były tam również liczne prysznice z zimną słodką wodą do przemywania ciała po kąpieli w słonej wodzie. W ramach leczniczych kuracji zalecane są krótkotrwałe kąpiele morskie zaledwie 20 minutowe w słonej wodzie, gdyż dłuższy pobyt może być bardzo uciążliwy ze względu na strasznie wysoki poziom zasolenia morza. Należy również pamiętać żeby dobrze zabezpieczyć wszelkie drobne rany czy skaleczenia lub też całkowicie zrezygnować z kąpieli w słonej wodzie, ponieważ tak duże zasolenie kilkukrotnie potęguje odczucie bólu.
Niektórzy turyści dodatkowo kupowali sobie jeszcze błoto w torebkach i nakładali je na ciało spacerując po plaży nad brzegiem Morza Martwego.
Tradycyjnie pobyty turystyczne nad Morzem Martwym trwają dwie lub trzy godziny. Dłuższe pobyty nie są zalecane ze względu na ponad 30 krotne lub większe zasolenie wód Morza Martwego.
Po leczniczej i relaksującej kąpieli oraz odpoczynku na plaży w pięknym słońcu postanowiliśmy wyruszyć w dalszą podróż w kierunku granicy jordańsko-izraelskiej.

„Widok z daleka na luksusowe hotele nad Morzem Martwym” Agnes M

„Turyści podczas krótkiej kąpieli w Morzu Martwym” Agnes M

„Regulamin korzystania z kąpieliska nad Morzem Martwym” Agnes M

„Widok na ładną piaszczystą plażę nad Morzem Martwym” Agnes M

„Jeden z turystów z nałożonym na ciało leczniczym błotem spacerujący brzegiem Morza Martwego” Agnes M

„Piękne zielone palmy niedaleko przebieralni na plaży w kurorcie nad Morzem Martwym” Agnes M

„Widok od strony piaszczystej plaży na Morze Martwe” Agnes M


„Autorka bloga dryfująca na powierzchni Morza Martwego” Agnes M

„Turyści podczas kolejnej kąpieli nad pięknym turkusowym Morzem Martwym” Agnes M

„Droga prowadząca nas w kierunku twierdzy Masada położonej w okolicy Morza Martwego” Agnes M

„Piękny jasnoniebieski odcień zasolonych wód Morza Martwego” Agnes M

„Widok z daleka na duży fragment części Morza Martwego” Agnes M

„Autorka bloga na tle zielonych palm na plaży nad Morzem Martwym” Agnes M

„Panorama rozciągająca się na dużą część ogromnego Morza Martwego” Agnes M

„Wody Morza Martwego rozciągające się wzdłuż pasma górskiego w Izraelu” Agnes M

„Widok z góry na teren kąpieliska i plaży wydzielonej nad Morzem Martwym” Agnes M

„Droga prowadząca z przebieralni na plażę i kąpielisko nad Morzem Martwym” Agnes M

„Panorama rozciągająca się z góry na teren kąpieliska nad Morzem Martwym” Agnes M


„Autorka bloga z fragmentami leczniczego błota podczas pierwszego pobytu nad Morzem Martwym” Agnes M

„Autorka bloga podczas spokojnej kąpieli w wodach Morza Martwego” Agnes M

„Najniżej położony bar dla turystów na wysokości – 418 m p.p.m. nad Morzem Martwym” Agnes M

Masada – (po hebrajsku – Mecada oznacza forteca) – słynna twierdza żydowska położona w środku Pustyni Judejskiej nad Morzem Martwym na samym szczycie wysokiego płaskowyżu we wschodniej części Pustyni Judejskiej. Twierdza słynie z tego, że pozostała niezdobyta i dla Izraelczyków pozostaje symbolem męstwa i heroizmu jej obrońców oraz zwycięstwa i odważnej walki aż do samego końca.

„Widok z daleka na wzgórze, na którym zbudowano dawną twierdzę Masada (Izrael)” Agnes M

Dostępu do twierdzy bronią wysokie, strome zbocza o wysokości przekraczającej 400 metrów. Imponujący pałac został wybudowany przez Króla Heroda w 30 r. p.n.e. na samym szczycie płaskowyżu w zachodniej części Morza Martwego na terenie Izraela. Twierdza Masada (Izrael) pełniła funkcję warownej twierdzy, która pozostawała nie zdobyta i niezwyciężona przez wiele długich lat. Twierdza Masada (Izrael) pozostaje aż do czasów współczesnych symbolem niezwykłego męstwa i odwagi oraz niezwyciężonej walki i wytrwałej obrony. Król Herod dodatkowo znacznie rozbudował twierdzę i zbudował królewski pałac na trzech imponujących tarasach oraz wzmocnił wieże obronne. Zbudował dodatkowe zbiorniki na wodę, magazyny i zapasy żywności umożliwiające przeżycie i stawienie oporu wrogom chcącym zdobyć twierdzę.

W 73 r. p.n.e. odbyła się tu najsłynniejsza ostatnia bitwa Żydów przeciwko wojskom 5 tyś Rzymian z niewolnikami pod wodzą Cesarza Flawiusza. Twierdza Masada długo pozostawała nie zdobyta, ale wojska Rzymian wraz z niewolnikami usypały ogromną skarpę, po której próbowano przedostać się do środka twierdzy.
Mieszkańcy Masady nie widząc wyjścia z tej sytuacji postanowili zabić swoje dzieci i żony a sami zdecydowali się popełnić zbiorowe honorowe samobójstwo żeby uniknąć pojmania w niewolę Rzymian. Wszyscy mieszkańcy w liczbie 960 mężczyzn, którzy zamieszkiwali w twierdzy Masada zginęli.

Dopiero w 1842 roku ruiny starożytnej twierdzy Masada zostały odkryte przez izraelskiego archeologa Jigaela Jadina, który kontynuował swoje wykopaliska w latach późniejszych 1963-65 roku.

Aż do czasów współczesnych przetrwało przekonanie, że Masada pozostawała twierdzą nie do zdobycia a jej obrona jest przykładem niezwykłego męstwa, heroizmu i stawiania oporu aż do samego końca.

Obecnie na pamiątkę tego wydarzenia żołnierze w izraelskiej składają uroczystą przysięgę słowami: „Masada nigdy więcej nie zostanie zdobyta” .

W 2001 roku twierdzę Masada (Izrael) wpisano oficjalnie na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Współcześnie możemy tam się dostać dwoma sposobami.
Pierwszym z nich jest piesza wędrówka zakończona około godzinną górską wspinaczką na szczyt twierdzy. Natomiast drugi sposób jest bardziej wygodny i mniej męczący, gdyż na sam szczyt twierdzy Masada (Izrael) można wjechać specjalną kolejką linową.

Warto dotrzeć na sam szczyt żeby móc podziwiać przepiękną panoramę rozciągającą się ze szczytu Masady na piękne Morze Martwe i okoliczne wzniesienia na pustyni i w pobliskim otaczającym twierdzę wąwozie. Ruiny starożytnej budowli zachowały się aż do dziś między innymi piękna mozaika posadzkowa i malowidła ścienne w pałacu Króla Heroda.
Współcześnie malowidła zostały dodatkowo odrestaurowane przez słynnych włoskich artystów i cieszą oczy turystów licznie odwiedzających Masadę każdego roku. Wyprawa na szczyt twierdzy Masada w Izraelu to niezapomniana wycieczka pełna przygód i adrenaliny.