Podróże Agnes

Tyberiada (po hebrajsku – Tiveria, po arabsku – Tabariyyah,po angielsku – Tiberias) to interesujące miasto uzdrowiskowe przepięknie położone nad Jeziorem Galilejskim w rejonie Dolnej Galilei, które rozciąga się aż na 3 poziomy na wysokości depresji 200 metrów pod poziomem morza. 

Miasto Tyberiada zostało wzniesione w 20 r. n.e. przez Heroda Antypasa syna Heroda Wielkiego a nazwę otrzymało na cześć cesarza Cezara Tyberiusza. Powstało prawdopodobnie na ruinach wioski rybackiej Rakkat, która wkrótce po rozbudowie stało się stolicą Galilei i głównym ośrodkiem politycznym i religijnym Żydów. Około 30 r.n.e. Jezus z Nazaretu przeniósł w okolicę Tyberiady swoją działalność i właśnie tutaj miały miejsce kolejne cuda m.in. „rozmnożenie chleba i ryb w pobliskiej miejscowości Tabga nad Jeziorem Galilejskim (Jezioro Genezaret) i znane fragmenty „chodzenia Jezusa po wodzie na Jeziorze Galilejskim”, „wybór przez Jezusa 12 apostołów” oraz „Kazanie na Górze Ośmiu Błogosławieństw”, gdzie do dziś znajduje się piękny kościół z krużgankami zakończony ozdobną kopułą, na której wypisano 8 błogosławieństw na ośmiu witrażach znajdujących się w kopule. 

 Po zakończeniu wojny rzymsko – żydowskiej toczącej się w latach 66-73 n.e. a zwłaszcza po wygnaniu w 135 r n.e. Żydów z Jerozolimy znaleźli oni schronienie w Tyberiadzie. Wtedy miasto Tyberiada wraz z sąsiednim Seforis stało się najważniejszym ośrodkiem życia religijnego i oświatowego. Do miasta przeniesiono „Sanhedryn – Najwyższy Sąd Prawa Żydowskiego” oraz zaczęto spisywać tu „Misznę”, z której powstał „Talmud Jerozolimski”. W Tyberiadzie znajduje się grobowiec autora „Miszny” rabina Meira Baal Hanesa, gdzie wzniesiono dwie synagogi: białą – sefardyjską i niebieską – aszkanezyjską. Każdego roku religijni Żydzi pielgrzymują do grobowca rabina Akiwy, którego zabili Rzymianie w 135 r.n.e. oraz do grobowców pozostałych rabinów: uczonego Maimonidesa, Ben Zakkai, Eliezera Wielkiego, Rawa Ammi, Rawa Assi i Izajasza Horowitza. Wierzą, że pielgrzymka i modlitwa w tych świętych miejscach zapewni im szczęście i wysłuchanie wszystkich osobistych próśb.

Do dziś Tyberiada wraz z Jerozolimą, Hebronem i Safed uznawana jest za jedno z czterech świętych miast judaizmu.

W czasach panowania Bizancjum i pod panowaniem arabskim nastąpił upadek Tyberiady. W 1033 r. silne trzęsienie ziemi zniszczyło miasto, które jednak zostało odbudowane. Do dziś Tyberiada znajduje się na obszarze o dużej aktywności sejsmicznej ze względu na położenie w Rowie Jordanu będącego częścią Rowu Abisyńskiego wchodzącego w skład Wielkich Rowów Afrykańskich. Miasto nawiedziły liczne trzęsienia ziemi (ostatnie w 1946 r.) będące konsekwencją ruchów czasowo zablokowanych płyt: arabskiej i afrykańskiej przesuwających się wzdłuż linii uskoku Rowu Jordanu. W wyniku tego powstał Rów Jordanu, który wypełnił się wodą tworząc Jezioro Tyberiadzkie (Jezioro Galilejskie) oraz powstały w okolicach miasta liczne źródła wód termalnych, które współcześnie wykorzystywane są w uzdrowiskach i SPA. 

 W czasie wypraw krzyżowych Tyberiada została podbita i zdobyta przez Franków, którzy włączyli ją do Królestwa Jerozolimskiego, ustanawiając ją stolicą Księstwa Galilei (Księstwa Tyberiady). W 1187 r. wojska krzyżowców zostały pokonane prze Saladyna w bitwie pod Hittin w pobliżu Tyberiady. W 1558 r. miasto zostało odbudowane przez pochodzącą z Portugalii Donę Gracię Mendes Nasi zwaną Dona Gracia z pomocą sułtana osmańskiego. Następnie bratanek Dony Graci – Józef Nasi planował dalszą rozbudowę i chciał założyć produkcję jedwabiu. Plany te zostały przerwane ze względu na wojnę Imperium Osmańskiego z Republiką Wenecką. W następnych latach miasto zostało ponownie zniszczone przez Imperium Osmańskie i duże trzęsienie ziemi w 1837 r., które spowodowało liczne straty i śmierć ponad 600 osób. W czasach nowożytnych w 1947 r. Tyberiada została przyznana państwu izraelskiemu na mocy Rezolucji Zgromadzenia Ogólnego ONZ. Niestety wywołało to sprzeciw i wojnę arabsko-izraelską trwającą do 1948 r. Po wojnie sześciodniowej w 1967 r. postanowiono rozpocząć odbudowę Tyberiady: wybudowano istniejącą do dziś promenadę nad brzegiem Jeziora Galilejskiego, utworzono park miejski, powstały hotele, centrum handlowe i restauracje oraz odnowiono budynki, kościoły i synagogi. Jednak dopiero w październiku 2004 r. utworzono na nowo istniejący aż do dziś Sanhedryn w Tyberiadzie. 

„Widok z góry na luksusowe hotele w Dolnej Tyberiadzie” Agnes M

„Widok na środkowy poziom Tyberiady (Izrael) z osiedlami mieszkaniowymi” Agnes M

„Panorama Jeziora Galilejskiego (Morza Tyberiadzkiego) w Izraelu” Agnes M

„Widok na Jezioro Galilejskie (Morze Tyberiadzkie) w Izraelu” Agnes M

„Widok na zabytkowe mury z czarnego bazaltu a w tle nowoczesny hotel Leonardo Plaza w Tyberiadzie (Izrael)” Agnes M

„Autorka bloga w otoczeniu kwiatów Bugenwilli okazałej na tle hotelu Leonardo Plaza w Tyberiadzie” Agnes M

„Panorama Dolnej Tyberiady z widokiem na Jezioro Galilejskie (Izrael)” Agnes M

„Widok na zabudownia nowych osiedli mieszkaniowych w Górnej Tyberiadzie (Izrael)” Agnes M

 Aż do naszych czasów zachowały się liczne zabytki m.in. pozostałości rzymskich budowli z XVIII w. forteca Daher-El-Amar, żydowska łaźnia rytualna, pozostałości murów miejskich z czarnego bazaltu i kościół Św. Piotra wzniesiony na ruinach świątyni z czasów wypraw krzyżowych. Współczesny kościół Św. Piotra w Tyberiadzie zaprojektowany został w kształcie odwróconej łodzi i symbolizuje on 4 Ewangelie zgodnie z inskrypcją słów Jezusa do Św. Piotra „Bądź pasterzem mego stada”. Dlatego też na witrażach umieszczono wizerunki świętych i rybę a na tyłach dziedzińca postawiono kopię pomnika Św. Piotra przekazaną z Rzymu w 1833 r. Dodatkowo pod murem kościoła na dziedzińcu ustawiono kamienny pomnik w kształcie ołtarza z herbami polskich miast (Warszawa, Kraków, Poznań, Gdańsk, Lwów i Wilno), który został ufundowany ze składek polskich uchodźców pod koniec II wojny światowej. 

Dwa meczety w Tyberiadzie są zamknięte i do czasu renowacji nie będą udostępnione turystom odwiedzającym Tyberiadę. W południowej części promenady wybudowano grecki ortodoksyjny kościół i klasztor oraz trzy domy modlitwy a także ścianę z ikonami religijnymi.

 W Tyberiadzie znajduje się również ciekawe muzeum ilustrujące historię
pochodzącej z Portugalii – Dony Graci Nasi, która z własnego majątku
sfinansowała odbudowę państwa żydowskiego i ocaliła uciekinierów
żydowskich przed hiszpańską inkwizycją. Zamek w Tyberiadzie, w którym
mieszkała został przekształcony w elegancki hotel i muzeum Casa Dona
Gracia, które jest jakby „żywym” muzeum, gdzie można dotknąć wszystkich
eksponatów.

Główną atrakcją turystyczną usytuowaną w
południowej części Tyberiady jest Park Narodowy Hamat Tiberias w skład którego
wchodzi siedemnaście gorących źródeł termalnych posiadających właściwości
lecznicze.Wody termalne o temperaturze 60 stopni Celsjusza zawierają około 100
minerałów o unikalnych właściwościach leczniczych i terapeutycznych. Lecznicze
wody zawierają związki siarki, chlorowodoru i soli wapiennych, które wpływają
leczniczo na schorzenia reumatyczne (reumatyzm, artretyzm) i mięśniowe a także
zaburzenia funkcjonowania układu nerwowego i rozrodczego. Wybudowano tu
eleganckie nowoczesne łaźnie, które oferują różne drogie zabiegi terapeutyczne dla
kuracjuszy uzdrowiska.

Wody z tego miejsca zasilają sławne SPA
Tiberias Springs, które oferuje swoim klientom luksusowe zabiegi pielęgnacyjne
i zabiegi lecznicze oraz kąpiele w termo-mineralnych basenach w komfortowych
warunkach z pięknym widokiem na Jezioro Galilejskie. 

Różnorodność miasta znalazła swoje
odzwierciedlenie w herbie miasta, który zaprojektował Gideon Keich w 1957 r.
Przedstawia on wody Jeziora Galilejskiego (Morza Tyberiadzkiego), gorące źródła
termalne, stare zabytkowe mury miejskie i nową zabudowę miejskich parków. Mieszkańcy
Tyberiady bardzo dbają o wygląd swojego miasto i własną kondycję zdrowotną,
ponieważ każdego roku organizowany jest tu maraton, w którym biorą udział
biegacze z całego świata. Bieg rozpoczyna się i kończy na ulicach Tyberiady a
trasa została wytyczona wzdłuż wybrzeża Jeziora Galilejskiego do kibucu Ein
Gev. 

Atrakcyjność miasta została doceniona przez
rząd izraelski i po raz kolejny w 2008 r. otrzymała wyróżnienie i pięć gwiazdek
w plebiscycie na najpiękniejsze miasto Izraela „Beautiful City – Beautiful
Israel”.